Sabbato Quattuor Temporum Quadragesimæ ~ Feria major

Divinum Officium Tridentine - 1906

03-16-2019

Ad Matutinum

Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ.
Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos.
Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Rito de entrada
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Ave, María, llena de gracia, el Señor es contigo, bendita Tú eres entre todas las mujeres, y bendito es el fruto de tu vientre, Jesús. Santa María, Madre de Dios, ruega por nosotros pecadores, ahora y en la hora de nuestra muerte. Amén.
Creo en Dios, Padre Todopoderoso, Creador del cielo y de la tierra.
Creo en Jesucristo, su único Hijo, Nuestro Señor: que fue concebido por obra y gracia del Espíritu Santo, nació de Santa María Virgen; padeció bajo el poder de Poncio Pilato, fue crucificado, muerto y sepultado: descendió a los infiernos, al tercer día resucitó de entre los muertos, subió a los cielos y está sentado a la derecha de Dios, Padre todopoderoso. Desde allí ha de venir a juzgar a los vivos y a los muertos.
Creo en el Espíritu Santo, la santa Iglesia católica, la comunión de los santos, el perdón de los pecados, la resurrección de la carne y la vida eterna. Amén.
℣. Señor, ábreme +︎ los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Dóminum, Deum nostrum, * Veníte, adorémus.
Ant. Dóminum, Deum nostrum, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Dóminum, Deum nostrum, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Dóminum, Deum nostrum, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Dóminum, Deum nostrum, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Dóminum, Deum nostrum, * Veníte, adorémus.
Invitatorio {Antífona del Salterio del Tiempo correspondiente}
Ant. Dios es nuestro Señor. * Venid a adorarlo.
Ant. Dios es nuestro Señor. * Venid a adorarlo.
Venid, regocijémonos en el Señor; cantemos con júbilo las alabanzas de Dios, Salvador nuestro. Corramos a presentarnos ante su acatamiento, dándole gracias, y entonándole himnos con júbilo.
Ant. Dios es nuestro Señor. * Venid a adorarlo.
Porque el Señor es el Dios grande, y un rey más grande que todos los dioses. Porque en su mano tiene toda la extensión de la tierra, y suyos son los más encumbrados montes.
Ant. Venid a adorarlo.
Suyo es el mar, y obra es de sus manos: y hechura de sus manos es la tierra. (de rodillas) Venid, pues, adorémosle, postrémonos: derramando lágrimas en la presencia del Señor que nos ha creado: Pues Él es el Señor Dios nuestro: y nosotros el pueblo a quien Él apacienta, y ovejas de su grey.
Ant. Dios es nuestro Señor. * Venid a adorarlo.
Hoy mismo, si oyereis su voz, guardaos de endurecer vuestros corazones, Como sucedió, dice el Señor, cuando provocaron mi ira, poniéndome a prueba en el desierto, en donde vuestros padres me tentaron, me probaron, y vieron mis obras.
Ant. Venid a adorarlo.
Por espacio de cuarenta años estuve irritado contra esta generación, y dije: Siempre está descarriado el corazón de este pueblo. Ellos no conocieron mis caminos; por lo que juré airado que no entrarían en mi reposo.
Ant. Dios es nuestro Señor. * Venid a adorarlo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Venid a adorarlo.
Ant. Dios es nuestro Señor. * Venid a adorarlo.
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora}
Ex more docti mýstico
Servémus hoc jejúnium,
Deno diérum círculo
Ducto quater notíssimo.

Lex et prophétæ prímitus
Hoc prætulérunt, póstmodum
Christus sacrávit, ómnium
Rex atque factor témporum.

Utámur ergo párcius
Verbis, cibis et pótibus,
Somno, jocis, et árctius
Perstémus in custódia.

Vitémus autem nóxia,
Quæ súbruunt mentes vagas:
Nullúmque demus cállidi
Hostis locum tyránnidi.

Flectámus iram víndicem,
Plorémus ante Júdicem,
Clamémus ore súpplici,
Dicámus omnes cérnui:

Nostris malis offéndimus
Tuam, Deus, cleméntiam:
Effúnde nobis désuper,
Remíssor, indulgéntiam.

Meménto quod sumus tui,
Licet cadúci, plásmatis:
Ne des honórem nóminis
Tui, precámur, álteri.

Laxa malum, quod fécimus,
Auge bonum, quod póscimus:
Placére quo tandem tibi
Possímus hic, et pérpetim.

Præsta, beáta Trínitas,
Concéde, simplex Únitas,
Ut fructuósa sint tuis
Jejuniórum múnera.
Amen.
Himno {del Salterio del Tiempo correspondiente}
En estos cuarenta días
conforme a santa costumbre,
observemos el ayuno.

Por la ley y los Profetas
establecido ya en uso,
lo consagró con su ejemplo
Cristo, Redentor del mundo.

Aflijamos, pues, la carne;
cercenemos todo gusto:
en comer y beber parcos,
ni en el hablar haya abuso.

Alejemos de la mente
todo pensamiento impuro;
no nos envuelva en sus lazos
el tentador siempre astuto.

Con nuestro llanto aplaquemos
al Juez indignado y justo:
digámosle arrepentidos
con rendimiento profundo:

Con nuestras obras pecamos;
a Ti ofendimos, Dios sumo:
que tus piedades superen
de nuestras culpas el número.

Recuerda somos tu obra,
aunque la abatió el orgullo:
no cedas a ningun otro
el honor del nombre tuyo.

Perdona el mal que hemos hecho,
aumenta de gracia el fruto;
que complacerte podamos
aquí y en siglos futuros.

Hazlo así, Trinidad santa;
otórgalo, Dios augusto;
para que a tus siervos sean
fructuosos los ayunos.
Amén.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Quia mirabília.
Psalmus 97 [1]
97:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * quia mirabília fecit.
97:1 Salvávit sibi déxtera ejus: * et brácchium sanctum ejus.
97:2 Notum fecit Dóminus salutáre suum: * in conspéctu géntium revelávit justítiam suam.
97:3 Recordátus est misericórdiæ suæ, * et veritátis suæ dómui Israël.
97:3 Vidérunt omnes términi terræ * salutáre Dei nostri.
97:4 Jubiláte Deo, omnis terra: * cantáte, et exsultáte, et psállite.
97:5 Psállite Dómino in cíthara, in cíthara et voce psalmi: * in tubis ductílibus, et voce tubæ córneæ.
97:6 Jubiláte in conspéctu regis Dómini: * moveátur mare, et plenitúdo ejus: orbis terrárum, et qui hábitant in eo.
97:8 Flúmina plaudent manu, simul montes exsultábunt a conspéctu Dómini: * quóniam venit judicáre terram.
97:9 Judicábit orbem terrárum in justítia, * et pópulos in æquitáte.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos con lecturas {Antífonas del Salterio del Tiempo correspondiente}
Nocturn I.
Ant. Porque ha hecho.
Salmo 97 [1]
97:1 Cantad al Señor un cántico nuevo, * porque ha hecho maravillas:
97:1 Su diestra le ha dado la victoria, * su santo brazo.
97:2 El Señor da a conocer su victoria, * revela a las naciones su justicia:
97:3 Se acordó de su misericordia * y su fidelidad en favor de la casa de Israel.
97:3 Los confines de la tierra han contemplado * la victoria de nuestro Dios.
97:4 Aclamad al Señor, tierra entera; * gritad, vitoread, tocad:
97:5 Tañed la cítara para el Señor, suenen los instrumentos: * con clarines y al son de trompetas,
97:6 Aclamad al Rey y Señor. * Retumbe el mar y cuanto contiene, la tierra y cuantos la habitan;
97:8 Aplaudan los ríos, aclamen los montes al Señor, * que llega para regir la tierra.
97:9 Regirá el orbe con justicia * y los pueblos con rectitud.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 98 [2]
98:1 Dóminus regnávit, irascántur pópuli: * qui sedet super Chérubim, moveátur terra.
98:2 Dóminus in Sion magnus: * et excélsus super omnes pópulos.
98:3 Confiteántur nómini tuo magno: quóniam terríbile, et sanctum est: * et honor regis judícium díligit.
98:4 Tu parásti directiónes: * judícium et justítiam in Jacob tu fecísti.
98:5 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte scabéllum pedum ejus: * quóniam sanctum est.
98:6 Móyses et Aaron in sacerdótibus ejus: * et Sámuel inter eos, qui ínvocant nomen ejus:
98:6 Invocábant Dóminum, et ipse exaudiébat eos: * in colúmna nubis loquebátur ad eos.
98:7 Custodiébant testimónia ejus, * et præcéptum quod dedit illis.
98:8 Dómine, Deus noster, tu exaudiébas eos: * Deus, tu propítius fuísti eis, et ulcíscens in omnes adinventiónes eórum.
98:9 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte in monte sancto ejus: * quóniam sanctus Dóminus, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quia mirabília fecit Dóminus.
Salmo 98 [2]
98:1 El Señor reina, tiemblen las naciones; * sentado sobre querubines, vacile la tierra.
98:2 El Señor es grande en Sión, * encumbrado sobre todos los pueblos.
98:3 Reconozcan tu nombre, grande y terrible: Él es santo. * Reinas con poder y amas la justicia,
98:4 Tú has establecido la rectitud; * Tú administras la justicia y el derecho, Tú actúas en Jacob.
98:5 Ensalzad al Señor, Dios nuestro, postraos ante el estrado de sus pies: * Él es santo.
98:6 Moisés y Aarón con sus sacerdotes, * Samuel con los que invocan su nombre,
98:6 Invocaban al Señor, y Él respondía. * Dios les hablaba desde la columna de nube;
98:7 Oyeron sus mandatos * y la ley que les dio.
98:8 Señor, Dios nuestro, Tú les respondías, * Tú eras para ellos un Dios de perdón, y un Dios vengador de sus maldades.
98:9 Ensalzad al Señor, Dios nuestro; postraos ante su monte santo: * Santo es el Señor nuestro Dios.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Porque ha hecho maravillas el Señor.
Ant. Jubiláte.
Psalmus 99 [3]
99:2 Jubiláte Deo, omnis terra: * servíte Dómino in lætítia.
99:2 Introíte in conspéctu ejus, * in exsultatióne.
99:3 Scitóte quóniam Dóminus ipse est Deus: * ipse fecit nos, et non ipsi nos.
99:4 Pópulus ejus, et oves páscuæ ejus: * introíte portas ejus in confessióne, átria ejus in hymnis: confitémini illi.
99:5 Laudáte nomen ejus: quóniam suávis est Dóminus, in ætérnum misericórdia ejus, * et usque in generatiónem et generatiónem véritas ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Aclama al Señor.
Salmo 99 [3]
99:2 Aclama al Señor, tierra entera, * servid al Señor con alegría,
99:2 Entrad en su presencia * con vítores.
99:3 Sabed que el Señor es Dios: * que Él nos hizo y somos suyos,
99:4 Su pueblo y ovejas de su rebaño. * Entrad por sus puertas con acción de gracias, por sus atrios con himnos, dándole gracias,
99:5 Y bendiciendo su nombre: «El Señor es bueno, su misericordia es eterna, * su fidelidad por todas las edades».
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 100 [4]
100:1 Misericórdiam, et judícium * cantábo tibi, Dómine:
100:2 Psallam, et intéllegam in via immaculáta, * quando vénies ad me.
100:2 Perambulábam in innocéntia cordis mei, * in médio domus meæ.
100:3 Non proponébam ante óculos meos rem injústam: * faciéntes prævaricatiónes odívi.
100:4 Non adhǽsit mihi cor pravum: * declinántem a me malígnum non cognoscébam.
100:5 Detrahéntem secréto próximo suo, * hunc persequébar.
100:5 Supérbo óculo, et insatiábili corde, * cum hoc non edébam.
100:6 Óculi mei ad fidéles terræ ut sédeant mecum: * ámbulans in via immaculáta, hic mihi ministrábat.
100:7 Non habitábit in médio domus meæ qui facit supérbiam: * qui lóquitur iníqua, non diréxit in conspéctu oculórum meórum.
100:8 In matutíno interficiébam omnes peccatóres terræ: * ut dispérderem de civitáte Dómini omnes operántes iniquitátem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Jubiláte Deo omnis terra.
Salmo 100 [4]
100:1 Voy a cantar la bondad y la justicia, * para ti es mi música, Señor;
100:2 Voy a explicar el camino perfecto: * ¿cuándo vendrás a mí?
100:2 Andaré con rectitud de corazón * dentro de mi casa;
100:3 No pondré mis ojos en intenciones viles. * Aborrezco al que obra mal, no se juntará conmigo;
100:4 Lejos de mí el corazón torcido, * no aprobaré al malvado.
100:5 Al que en secreto difama a su prójimo * lo haré callar;
100:5 Ojos engreídos, corazones arrogantes * no los soportaré.
100:6 Pongo mis ojos en los que son leales, ellos vivirán conmigo; * el que sigue un camino perfecto, ése me servirá.
100:7 No habitará en mi casa quien comete fraudes; * el que dice mentiras no durará en mi presencia.
100:8 Cada mañana haré callar a los hombres malvados, * para excluir de la ciudad del Señor a todos los malhechores.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Aclama al Señor, tierra entera.
Ant. Clamor meus.
Psalmus 101 [5]
101:2 Dómine, exáudi oratiónem meam: * et clamor meus ad te véniat.
101:3 Non avértas fáciem tuam a me: * in quacúmque die tríbulor, inclína ad me aurem tuam.
101:3 In quacúmque die invocávero te, * velóciter exáudi me.
101:4 Quia defecérunt sicut fumus dies mei: * et ossa mea sicut crémium aruérunt.
101:5 Percússus sum ut fænum, et áruit cor meum: * quia oblítus sum comédere panem meum.
101:6 A voce gémitus mei * adhǽsit os meum carni meæ.
101:7 Símilis factus sum pellicáno solitúdinis: * factus sum sicut nyctícorax in domicílio.
101:8 Vigilávi, * et factus sum sicut passer solitárius in tecto.
101:9 Tota die exprobrábant mihi inimíci mei: * et qui laudábant me, advérsum me jurábant.
101:10 Quia cínerem tamquam panem manducábam, * et potum meum cum fletu miscébam.
101:11 A fácie iræ et indignatiónis tuæ: * quia élevans allisísti me.
101:12 Dies mei sicut umbra declinavérunt: * et ego sicut fænum árui.
101:13 Tu autem, Dómine, in ætérnum pérmanes: * et memoriále tuum in generatiónem et generatiónem.
101:14 Tu exsúrgens miseréberis Sion: * quia tempus miseréndi ejus, quia venit tempus.
101:15 Quóniam placuérunt servis tuis lápides ejus: * et terræ ejus miserebúntur.
101:16 Et timébunt gentes nomen tuum, Dómine, * et omnes reges terræ glóriam tuam.
101:17 Quia ædificávit Dóminus Sion: * et vidébitur in glória sua.
101:18 Respéxit in oratiónem humílium: * et non sprevit precem eórum.
101:19 Scribántur hæc in generatióne áltera: * et pópulus, qui creábitur, laudábit Dóminum:
101:20 Quia prospéxit de excélso sancto suo: * Dóminus de cælo in terram aspéxit:
101:21 Ut audíret gémitus compeditórum: * ut sólveret fílios interemptórum:
101:22 Ut annúntient in Sion nomen Dómini: * et laudem ejus in Jerúsalem.
101:23 In conveniéndo pópulos in unum, * et reges ut sérviant Dómino.
101:24 Respóndit ei in via virtútis suæ: * Paucitátem diérum meórum núntia mihi.
101:25 Ne révoces me in dimídio diérum meórum: * in generatiónem et generatiónem anni tui.
101:26 Inítio tu, Dómine, terram fundásti: * et ópera mánuum tuárum sunt cæli.
101:27 Ipsi períbunt, tu autem pérmanes: * et omnes sicut vestiméntum veteráscent.
101:28 Et sicut opertórium mutábis eos, et mutabúntur: * tu autem idem ipse es, et anni tui non defícient.
101:29 Fílii servórum tuórum habitábunt: * et semen eórum in sǽculum dirigétur.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Que mi grito.
Salmo 101 [5]
101:2 Señor, escucha mi oración, * que mi grito llegue hasta ti;
101:3 No me escondas tu rostro * el día de la desgracia. Inclina tu oído hacia mí;
101:3 Cuando te invoco, * escúchame enseguida.
101:4 Que mis días se desvanecen como humo, * mis huesos queman como brasas;
101:5 Mi corazón está agostado como hierba, * me olvido de comer mi pan;
101:6 Con la violencia de mis quejidos, * se me pega la piel a los huesos.
101:7 Estoy como lechuza en la estepa, * como búho entre ruinas;
101:8 Estoy desvelado, gimiendo, * como pájaro sin pareja en el tejado.
101:9 Mis enemigos me insultan sin descanso; * furiosos contra mí, me maldicen.
101:10 En vez de pan, como ceniza, * mezclo mi bebida con llanto,
101:11 Por tu cólera y tu indignación, * porque me alzaste en vilo y me tiraste;
101:12 Mis días son una sombra que se alarga, * me voy secando como la hierba.
101:13 Mas Tú, Señor, permaneces eternamente, * y tu memoria pasa de generación en generación.
101:14 Levántate y ten misericordia de Sión, * que ya es hora y tiempo de misericordia.
101:15 Tus siervos aman sus piedras, * se compadecen de sus ruinas,
101:16 Los gentiles temerán tu nombre, * los reyes del mundo, tu gloria.
101:17 Cuando el Señor reconstruya Sión, * y aparezca en su gloria,
101:18 Y se vuelva a las súplicas de los indefensos, * y no desprecie sus peticiones,
101:19 Quede esto escrito para la generación futura, * y el pueblo que será creado alabará al Señor.
101:20 Que el Señor ha mirado desde su excelso santuario, * desde el cielo se ha fijado en la tierra,
101:21 Para escuchar los gemidos de los cautivos * y librar a los condenados a muerte,
101:22 Para anunciar en Sión el nombre del Señor, * y su alabanza en Jerusalén,
101:23 Cuando se reúnan unánimes los pueblos * y los reyes para dar culto al Señor.
101:24 Él agotó mis fuerzas en el camino, * acortó mis días; y yo dije:
101:25 «Dios mío, no me arrebates en la mitad de mis días». * Tus años duran por todas las generaciones:
101:26 Al principio cimentaste la tierra, * y el cielo es obra de tus manos.
101:27 Ellos perecerán, Tú permaneces, * se gastarán como la ropa,
101:28 Serán como un vestido que se muda. * Tú, en cambio, eres siempre el mismo, tus años no se acabarán.
101:29 Los hijos de tus siervos vivirán seguros, * su linaje durará en tu presencia.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 102 [6]
102:1 Bénedic, ánima mea, Dómino: * et ómnia, quæ intra me sunt, nómini sancto ejus.
102:2 Bénedic, ánima mea, Dómino: * et noli oblivísci omnes retributiónes ejus.
102:3 Qui propitiátur ómnibus iniquitátibus tuis: * qui sanat omnes infirmitátes tuas.
102:4 Qui rédimit de intéritu vitam tuam: * qui corónat te in misericórdia et miseratiónibus.
102:5 Qui replet in bonis desidérium tuum: * renovábitur ut áquilæ juvéntus tua:
102:6 Fáciens misericórdias Dóminus: * et judícium ómnibus injúriam patiéntibus.
102:7 Notas fecit vias suas Móysi, * fíliis Israël voluntátes suas.
102:8 Miserátor, et miséricors Dóminus: * longánimis, et multum miséricors.
102:9 Non in perpétuum irascétur: * neque in ætérnum comminábitur.
102:10 Non secúndum peccáta nostra fecit nobis: * neque secúndum iniquitátes nostras retríbuit nobis.
102:11 Quóniam secúndum altitúdinem cæli a terra: * corroborávit misericórdiam suam super timéntes se.
102:12 Quantum distat ortus ab occidénte: * longe fecit a nobis iniquitátes nostras.
102:13 Quómodo miserétur pater filiórum, misértus est Dóminus timéntibus se: * quóniam ipse cognóvit figméntum nostrum.
102:14 Recordátus est quóniam pulvis sumus: * homo, sicut fænum dies ejus, tamquam flos agri sic efflorébit.
102:16 Quóniam spíritus pertransíbit in illo, et non subsístet: * et non cognóscet ámplius locum suum.
102:17 Misericórdia autem Dómini ab ætérno, * et usque in ætérnum super timéntes eum.
102:17 Et justítia illíus in fílios filiórum, * his qui servant testaméntum ejus:
102:18 Et mémores sunt mandatórum ipsíus, * ad faciéndum ea.
102:19 Dóminus in cælo parávit sedem suam: * et regnum ipsíus ómnibus dominábitur.
102:20 Benedícite Dómino, omnes Ángeli ejus: * poténtes virtúte, faciéntes verbum illíus, ad audiéndam vocem sermónum ejus.
102:21 Benedícite Dómino, omnes virtútes ejus: * minístri ejus, qui fácitis voluntátem ejus.
102:22 Benedícite Dómino, ómnia ópera ejus: * in omni loco dominatiónis ejus, bénedic, ánima mea, Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Clamor meus ad te véniat Deus.
Salmo 102 [6]
102:1 Bendice, alma mía, al Señor, * y todo mi ser a su santo nombre.
102:2 Bendice, alma mía, al Señor, * y no olvides sus beneficios.
102:3 Él perdona todas tus culpas * y cura todas tus enfermedades;
102:4 Él rescata tu vida de la fosa, * y te colma de gracia y de ternura;
102:5 Él sacia de bienes tus anhelos, * y como un águila se renueva tu juventud.
102:6 El Señor hace justicia * y defiende a todos los oprimidos;
102:7 Enseñó sus caminos a Moisés y sus hazañas a los hijos de Israel.
102:8 El Señor es compasivo y misericordioso, * lento a la ira y rico en clemencia;
102:9 No está siempre acusando * ni guarda rencor perpetuo;
102:10 No nos trata como merecen nuestros pecados * ni nos paga según nuestras culpas.
102:11 Como se levanta el cielo sobre la tierra, * se levanta su bondad sobre sus fieles;
102:12 Como dista el oriente del ocaso, * así aleja de nosotros nuestros delitos.
102:13 Como un padre siente ternura por sus hijos, siente el Señor ternura por sus fieles; * porque Él conoce nuestra masa,
102:14 Se acuerda de que somos barro. * Los días del hombre duran lo que la hierba, florecen como flor del campo,
102:16 Que el viento la roza, y ya no existe, * su terreno no volverá a verla.
102:17 Pero la misericordia del Señor dura siempre, * su justicia pasa de hijos a nietos
102:18 Para los que guardan la alianza * y recitan y cumplen sus mandatos.
102:19 El Señor puso en el cielo su trono, * su soberanía gobierna el universo.
102:20 Bendecid al Señor, ángeles suyos, * poderosos ejecutores de sus órdenes, prontos a la voz de su palabra.
102:21 Bendecid al Señor, ejércitos suyos, * servidores que cumplís sus deseos.
102:22 Bendecid al Señor, todas sus obras, * en todo lugar de su imperio. ¡Bendice, alma mía, al Señor!
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Que mi grito llegue hasta ti, Señor.
Ant. Bénedic.
Psalmus 103 [7]
103:1 Bénedic, ánima mea, Dómino: * Dómine, Deus meus, magnificátus es veheménter.
103:1 Confessiónem, et decórem induísti: * amíctus lúmine sicut vestiménto:
103:2 Exténdens cælum sicut pellem: * qui tegis aquis superióra ejus.
103:3 Qui ponis nubem ascénsum tuum: * qui ámbulas super pennas ventórum.
103:4 Qui facis ángelos tuos, spíritus: * et minístros tuos ignem uréntem.
103:5 Qui fundásti terram super stabilitátem suam: * non inclinábitur in sǽculum sǽculi.
103:6 Abýssus, sicut vestiméntum, amíctus ejus: * super montes stabunt aquæ.
103:7 Ab increpatióne tua fúgient: * a voce tonítrui tui formidábunt.
103:8 Ascéndunt montes: et descéndunt campi * in locum, quem fundásti eis.
103:9 Términum posuísti, quem non transgrediéntur: * neque converténtur operíre terram.
103:10 Qui emíttis fontes in convállibus: * inter médium móntium pertransíbunt aquæ.
103:11 Potábunt omnes béstiæ agri: * exspectábunt ónagri in siti sua.
103:12 Super ea vólucres cæli habitábunt: * de médio petrárum dabunt voces.
103:13 Rigans montes de superióribus suis: * de fructu óperum tuórum satiábitur terra:
103:14 Prodúcens fænum juméntis, * et herbam servitúti hóminum:
103:14 Ut edúcas panem de terra: * et vinum lætíficet cor hóminis:
103:15 Ut exhílaret fáciem in óleo: * et panis cor hóminis confírmet.
103:16 Saturabúntur ligna campi, et cedri Líbani, quas plantávit: * illic pásseres nidificábunt.
103:17 Heródii domus dux est eórum: * montes excélsi cervis: petra refúgium herináciis.
103:19 Fecit lunam in témpora: * sol cognóvit occásum suum.
103:20 Posuísti ténebras, et facta est nox: * in ipsa pertransíbunt omnes béstiæ silvæ.
103:21 Cátuli leónum rugiéntes, ut rápiant, * et quǽrant a Deo escam sibi.
103:22 Ortus est sol, et congregáti sunt: * et in cubílibus suis collocabúntur.
103:23 Exíbit homo ad opus suum: * et ad operatiónem suam usque ad vésperum.
103:24 Quam magnificáta sunt ópera tua, Dómine! * ómnia in sapiéntia fecísti: impléta est terra possessióne tua.
103:25 Hoc mare magnum, et spatiósum mánibus: * illic reptília, quorum non est númerus.
103:26 Animália pusílla cum magnis: * illic naves pertransíbunt.
103:27 Draco iste, quem formásti ad illudéndum ei: * ómnia a te exspéctant ut des illis escam in témpore.
103:28 Dante te illis, cólligent: * aperiénte te manum tuam, ómnia implebúntur bonitáte.
103:29 Averténte autem te fáciem, turbabúntur: * áuferes spíritum eórum, et defícient, et in púlverem suum reverténtur.
103:30 Emíttes spíritum tuum, et creabúntur: * et renovábis fáciem terræ.
103:31 Sit glória Dómini in sǽculum: * lætábitur Dóminus in opéribus suis:
103:32 Qui réspicit terram, et facit eam trémere: * qui tangit montes, et fúmigant.
103:33 Cantábo Dómino in vita mea: * psallam Deo meo, quámdiu sum.
103:34 Jucúndum sit ei elóquium meum: * ego vero delectábor in Dómino.
103:35 Defíciant peccatóres a terra, et iníqui ita ut non sint: * bénedic, ánima mea, Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Bendice.
Salmo 103 [7]
103:1 Bendice, alma mía, al Señor: * ¡Dios mío, qué grande eres!
103:1 Te vistes de belleza y majestad, * la luz te envuelve como un manto.
103:2 Extiendes los cielos como una tienda, * construyes tu morada sobre las aguas;
103:3 Las nubes te sirven de carroza, * avanzas en las alas del viento;
103:4 Los vientos te sirven de mensajeros; * el fuego llameante, de ministro.
103:5 Asentaste la tierra sobre sus cimientos, * y no vacilará jamás;
103:6 La cubriste con el manto del océano, * y las aguas se posaron sobre las montañas;
103:7 Pero a tu bramido huyeron, * al fragor de tu trueno se precipitaron,
103:8 Mientras subían los montes y bajaban los valles: * cada cual al puesto asignado.
103:9 Trazaste una frontera que no traspasarán, * y no volverán a cubrir la tierra.
103:10 De los manantiales sacas los ríos, * para que fluyan entre los montes;
103:11 En ellos beben las fieras de los campos, * el asno salvaje apaga su sed;
103:12 Junto a ellos habitan las aves del cielo, * y entre las frondas se oye su canto.
103:13 Desde tu morada riegas los montes, * y la tierra se sacia de tu acción fecunda;
103:14 Haces brotar hierba para los ganados, * y forraje para los que sirven al hombre.
103:15 Él saca pan de los campos, * y vino que le alegra el corazón;
103:16 Y aceite que da brillo a su rostro, * y alimento que le da fuerzas.
103:17 Se llenan de savia los árboles del Señor, los cedros del Líbano que Él plantó: * allí anidan los pájaros,
103:18 En su cima pone casa la cigüeña. * Los riscos son para las cabras, las peñas son madriguera de erizos.
103:19 Hiciste la luna con sus fases, * el sol conoce su ocaso.
103:20 Pones las tinieblas y viene la noche, * y rondan las fieras de la selva;
103:21 Los cachorros rugen por la presa, * reclamando a Dios su comida.
103:22 Cuando brilla el sol, se retiran, * y se tumban en sus guaridas;
103:23 El hombre sale a sus faenas, * a su labranza hasta el atardecer.
103:24 Cuántas son tus obras, Señor, * y todas las hiciste con sabiduría; la tierra está llena de tus criaturas.
103:25 Ahí está el mar: ancho y dilatado, * en él bullen, sin número,
103:26 Animales pequeños y grandes; * lo surcan las naves,
103:27 Y el leviatán que modelaste para que retoce. * Todos ellos aguardan a que les eches comida a su tiempo:
103:28 Se la echas, y la atrapan; * abres tu mano, y se sacian de bienes;
103:29 Escondes tu rostro, y se espantan; * les retiras el aliento, y expiran y vuelven a ser polvo;
103:30 Envías tu aliento, y los creas, * y repueblas la faz de la tierra.
103:31 Gloria a Dios para siempre, * goce el Señor con sus obras,
103:32 Cuando Él mira la tierra, ella tiembla; * cuando toca los montes, humean.
103:33 Cantaré al Señor, * tocaré para mi Dios mientras exista:
103:34 Que le sea agradable mi poema, * y yo me alegraré con el Señor.
103:35 Que se acaben los pecadores en la tierra, que los malvados no existan más. * ¡Bendice, alma mía, al Señor!
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 104 [8]
104:1 Confitémini Dómino, et invocáte nomen ejus: * annuntiáte inter gentes ópera ejus.
104:2 Cantáte ei, et psállite ei: * narráte ómnia mirabília ejus.
104:3 Laudámini in nómine sancto ejus: * lætétur cor quæréntium Dóminum.
104:4 Quǽrite Dóminum, et confirmámini: * quǽrite fáciem ejus semper.
104:5 Mementóte mirabílium ejus, quæ fecit: * prodígia ejus, et judícia oris ejus.
104:6 Semen Ábraham, servi ejus: * fílii Jacob, elécti ejus.
104:7 Ipse Dóminus Deus noster: * in univérsa terra judícia ejus.
104:8 Memor fuit in sǽculum testaménti sui: * verbi, quod mandávit in mille generatiónes:
104:9 Quod dispósuit ad Ábraham: * et juraménti sui ad Isaac:
104:10 Et státuit illud Jacob in præcéptum: * et Israël in testaméntum ætérnum:
104:11 Dicens: Tibi dabo terram Chánaan, * funículum hereditátis vestræ.
104:12 Cum essent número brevi, * paucíssimi et íncolæ ejus:
104:13 Et pertransiérunt de gente in gentem, * et de regno ad pópulum álterum.
104:14 Non relíquit hóminem nocére eis: * et corrípuit pro eis reges.
104:15 Nolíte tángere christos meos: * et in prophétis meis nolíte malignári.
104:16 Et vocávit famem super terram: * et omne firmaméntum panis contrívit.
104:17 Misit ante eos virum: * in servum venúmdatus est Joseph.
104:18 Humiliavérunt in compédibus pedes ejus, ferrum pertránsiit ánimam ejus * donec veníret verbum ejus.
104:19 Elóquium Dómini inflammávit eum: * misit rex, et solvit eum; princeps populórum, et dimísit eum.
104:21 Constítuit eum dóminum domus suæ: * et príncipem omnis possessiónis suæ:
104:22 Ut erudíret príncipes ejus sicut semetípsum: * et senes ejus prudéntiam docéret.
104:23 Et intrávit Israël in Ægýptum: * et Jacob áccola fuit in terra Cham.
104:24 Et auxit pópulum suum veheménter: * et firmávit eum super inimícos ejus.
104:25 Convértit cor eórum ut odírent pópulum ejus: * et dolum fácerent in servos ejus.
104:26 Misit Móysen, servum suum: * Aaron, quem elégit ipsum.
104:27 Pósuit in eis verba signórum suórum: * et prodigiórum in terra Cham.
104:28 Misit ténebras, et obscurávit: * et non exacerbávit sermónes suos.
104:29 Convértit aquas eórum in sánguinem: * et occídit pisces eórum.
104:30 Édidit terra eórum ranas: * in penetrálibus regum ipsórum.
104:31 Dixit, et venit cœnomyía: * et cínifes in ómnibus fínibus eórum.
104:32 Pósuit plúvias eórum grándinem: * ignem comburéntem in terra ipsórum.
104:33 Et percússit víneas eórum, et ficúlneas eórum: * et contrívit lignum fínium eórum.
104:34 Dixit, et venit locústa, et bruchus, * cujus non erat númerus:
104:35 Et comédit omne fænum in terra eórum: * et comédit omnem fructum terræ eórum.
104:36 Et percússit omne primogénitum in terra eórum: * primítias omnis labóris eórum.
104:37 Et edúxit eos cum argénto et auro: * et non erat in tríbubus eórum infírmus.
104:38 Lætáta est Ægýptus in profectióne eórum: * quia incúbuit timor eórum super eos.
104:39 Expándit nubem in protectiónem eórum: * et ignem ut lucéret eis per noctem.
104:40 Petiérunt, et venit cotúrnix: * et pane cæli saturávit eos.
104:41 Dirúpit petram et fluxérunt aquæ: * abiérunt in sicco flúmina;
104:42 Quóniam memor fuit verbi sancti sui: * quod hábuit ad Ábraham, púerum suum.
104:43 Et edúxit pópulum suum in exsultatióne, * et eléctos suos in lætítia.
104:44 Et dedit illis regiónes géntium: * et labóres populórum possedérunt:
104:45 Ut custódiant justificatiónes ejus, * et legem ejus requírant.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Bénedic ánima mea Dómino.
Salmo 104 [8]
104:1 Alabad al Señor e invocad su Nombre; * predicad entre las naciones sus admirables obras.
104:2 Entonadle himnos al son de instrumentos; * referid todas sus maravillas.
104:3 Gloriaos en su santo Nombre; * alégrese el corazón de los que van en busca del Señor.
104:4 Buscad al Señor, y permaneced firmes, * buscad incesantemente su rostro.
104:5 Acordaos de las maravillas que hizo, * de sus prodigios y de las sentencias que han salido de su boca.
104:6 ¡Oh vosotros, descendientes de Abrahán, siervos suyos, * hijos de Jacob, sus escogidos!
104:7 Él es el Señor Dios nuestro, * cuyos juicios son conocidos en toda la tierra.
104:8 Nunca jamás ha puesto en olvido su alianza, * aquella palabra que dijo para miles de generaciones,
104:9 La promesa hecha a Abrahán * y su juramento a Isaac;
104:10 Juramento que confirmó a Jacob como una ley, * y a Israel con un pacto sempiterno,
104:11 Diciendo: A ti te daré la tierra de Canaán, * como lote de tu heredad.
104:12 Y esto, cuando Jacob * y sus hijos eran en corto número,
104:13 Poquísimos y extranjeros en la misma tierra, * y pasaban a menudo de una nación a otra y de un reino a otro pueblo.
104:14 No permitió que nadie los molestase; * antes, por amor a ellos castigó a los reyes:
104:15 Guardaos de tocar a mis ungidos; * no maltratéis a mis profetas.
104:16 Hizo venir el hambre sobre la tierra * y destruyó todo sustento de pan.
104:17 Envió delante de los suyos a un varón, * a José, vendido por esclavo.
104:18 Al cual afligieron, oprimiendo sus pies con grillos; un puñal atravesó su alma, * hasta cuando se cumplió su vaticinio,
104:19 Y la palabra del Señor lo acreditó. * El rey dio orden para que le soltaran; lo puso en libertad este potentado de los pueblos.
104:21 Lo hizo dueño de su casa * y gobernador de todos sus dominios,
104:22 Para que comunicase su sabiduría a sus príncipes, * y enseñase prudencia a sus ancianos.
104:23 Entonces entró Israel en Egipto, * y fue Jacob a vivir como peregrino en la tierra de Cam.
104:24 Y Dios multiplicó su pueblo sobremanera, * y lo hizo más poderoso que sus enemigos.
104:25 Permitió que el corazón de éstos cambiara, de suerte que cobrasen ojeriza a su pueblo de Israel, * y urdiesen tramas contra sus siervos.
104:26 Mas envió a Moisés, siervo suyo, * y a Aarón, a quien había elegido.
104:27 Les dio poderes para hacer milagros * y obrar prodigios en la tierra de Cam.
104:28 Envió tinieblas y todo lo oscureció; * no faltó a ninguna de sus palabras.
104:29 Convirtió en sangre sus aguas, * y mató los peces.
104:30 Su tierra pululaba de ranas * hasta en la alcoba de los mismos reyes.
104:31 Habló y vino toda casta de moscas * y de mosquitos por todo el territorio.
104:32 En lugar de agua hacía llover en su tierra granizo * y llamas de fuego abrasador.
104:33 Con lo que abrasó sus viñedos e higuerales, * y destrozó los árboles del país.
104:34 Habló y vinieron enjambres innumerables * de langosta y oruga;
104:35 Y se comieron toda la hierba de los prados, * y cuantos frutos había en los campos.
104:36 Hirió de muerte a todos los primogénitos de aquella tierra, * las primicias de su virilidad.
104:37 Y sacó a Israel cargado de oro y plata, * sin que hubiese un enfermo en todas sus tribus.
104:38 Se alegró Egipto con su salida, * por causa del gran temor que le causaban.
104:39 Extendió una nube que los cubriese, * e hizo que de noche los alumbrase como fuego.
104:40 Pidieron de comer, y les envió codornices; * y los sació con pan del cielo.
104:41 Hendió la peña, y brotaron aguas, * corrieron ríos en aquel desierto.
104:42 Porque tuvo presente su santa palabra, * que diera a Abrahán, siervo suyo.
104:43 Y así sacó a su pueblo lleno de gozo, * y a sus escogidos colmados de júbilo.
104:44 Y les dio el país de los gentiles, * y los hizo disfrutar de las haciendas de los pueblos,
104:45 A fin de que guardasen sus mandamientos * y observasen y cumpliesen su ley.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Bendice, alma mía, al Señor.
Ant. Vísita nos.
Psalmus 105 [9]
105:1 Confitémini Dómino, quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia ejus.
105:2 Quis loquétur poténtias Dómini, * audítas fáciet omnes laudes ejus?
105:3 Beáti, qui custódiunt judícium, * et fáciunt justítiam in omni témpore.
105:4 Meménto nostri, Dómine, in beneplácito pópuli tui: * vísita nos in salutári tuo:
105:5 Ad vidéndum in bonitáte electórum tuórum, ad lætándum in lætítia gentis tuæ: * ut laudéris cum hereditáte tua.
105:6 Peccávimus cum pátribus nostris: * injúste égimus, iniquitátem fécimus.
105:7 Patres nostri in Ægýpto non intellexérunt mirabília tua: * non fuérunt mémores multitúdinis misericórdiæ tuæ.
105:7 Et irritavérunt ascendéntes in mare, * Mare Rubrum.
105:8 Et salvávit eos propter nomen suum: * ut notam fáceret poténtiam suam.
105:9 Et incrépuit Mare Rubrum, et exsiccátum est, * et dedúxit eos in abýssis sicut in desérto.
105:10 Et salvávit eos de manu odiéntium: * et redémit eos de manu inimíci.
105:11 Et opéruit aqua tribulántes eos: * unus ex eis non remánsit.
105:12 Et credidérunt verbis ejus: * et laudavérunt laudem ejus.
105:13 Cito fecérunt, oblíti sunt óperum ejus: * et non sustinuérunt consílium ejus.
105:14 Et concupiérunt concupiscéntiam in desérto: * et tentavérunt Deum in inaquóso.
105:15 Et dedit eis petitiónem ipsórum: * et misit saturitátem in ánimas eórum.
105:16 Et irritavérunt Móysen in castris: * Aaron, sanctum Dómini.
105:17 Apérta est terra, et deglutívit Dathan: * et opéruit super congregatiónem Abíron.
105:18 Et exársit ignis in synagóga eórum * flamma combússit peccatóres.
105:19 Et fecérunt vítulum in Horeb * et adoravérunt scúlptile.
105:20 Et mutavérunt glóriam suam * in similitúdinem vítuli comedéntis fænum.
105:21 Oblíti sunt Deum, qui salvávit eos, * qui fecit magnália in Ægýpto, mirabília in terra Cham: terribília in Mari Rubro.
105:23 Et dixit ut dispérderet eos: * si non Móyses, eléctus ejus, stetísset in confractióne in conspéctu ejus:
105:24 Ut avérteret iram ejus ne dispérderet eos: * et pro níhilo habuérunt terram desiderábilem:
105:25 Non credidérunt verbo ejus, et murmuravérunt in tabernáculis suis: * non exaudiérunt vocem Dómini.
105:26 Et elevávit manum suam super eos: * ut prostérneret eos in desérto:
105:27 Et ut deíceret semen eórum in natiónibus: * et dispérgeret eos in regiónibus.
105:28 Et initiáti sunt Beélphegor: * et comedérunt sacrifícia mortuórum.
105:29 Et irritavérunt eum in adinventiónibus suis: * et multiplicáta est in eis ruína.
105:30 Et stetit Phínees, et placávit: * et cessávit quassátio.
105:31 Et reputátum est ei in justítiam: * in generatiónem et generatiónem usque in sempitérnum.
105:32 Et irritavérunt eum ad aquas contradictiónis: * et vexátus est Móyses propter eos: quia exacerbavérunt spíritum ejus.
105:33 Et distínxit in lábiis suis: * non disperdidérunt gentes, quas dixit Dóminus illis.
105:35 Et commísti sunt inter gentes, et didicérunt ópera eórum: et serviérunt sculptílibus eórum: * et factum est illis in scándalum.
105:37 Et immolavérunt fílios suos, * et fílias suas dæmóniis.
105:38 Et effudérunt sánguinem innocéntem: * sánguinem filiórum suórum et filiárum suárum, quas sacrificavérunt sculptílibus Chánaan.
105:39 Et infécta est terra in sanguínibus, et contamináta est in opéribus eórum: * et fornicáti sunt in adinventiónibus suis.
105:40 Et irátus est furóre Dóminus in pópulum suum: * et abominátus est hereditátem suam.
105:41 Et trádidit eos in manus géntium: * et domináti sunt eórum qui odérunt eos.
105:42 Et tribulavérunt eos inimíci eórum, et humiliáti sunt sub mánibus eórum: * sæpe liberávit eos.
105:43 Ipsi autem exacerbavérunt eum in consílio suo: * et humiliáti sunt in iniquitátibus suis.
105:44 Et vidit, cum tribularéntur: * et audívit oratiónem eórum.
105:45 Et memor fuit testaménti sui: * et pœnítuit eum secúndum multitúdinem misericórdiæ suæ.
105:46 Et dedit eos in misericórdias * in conspéctu ómnium qui céperant eos.
105:47 Salvos nos fac, Dómine, Deus noster: * et cóngrega nos de natiónibus:
105:47 Ut confiteámur nómini sancto tuo: * et gloriémur in laude tua.
105:48 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, a sǽculo et usque in sǽculum: * et dicet omnis pópulus: Fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Visítanos.
Salmo 105 [9]
105:1 Alabad al Señor porque es bueno, * porque es eterna su misericordia.
105:2 ¿Quién podrá contar las obras del poder del Señor, * y pregonar todas sus alabanzas?
105:3 Bienaventurados los que observan la ley, * y practican en todo tiempo la virtud.
105:4 Acuérdate, ¡oh Señor!, de nosotros, según tu benevolencia para con tu pueblo; * visítanos por medio de tu salvador,
105:5 A fin de que gocemos los bienes de tus escogidos, y participemos de la alegría de tu pueblo, * y te gloríes en aquellos a quienes miras como herencia tuya.
105:6 Hemos pecado como nuestros padres, * nos hemos portado injustamente, hemos cometido mil maldades.
105:7 Nuestros padres en Egipto no comprendieron tus maravillas; * no conservaron la memoria de tu misericordia.
105:7 Te irritaron cuando iban a entrar en el mar, * en el mar Rojo.
105:8 Mas el Señor los salvó por honor de su Nombre, * para demostrar su poder.
105:9 Dio una voz contra el mar Rojo, y éste quedó seco al momento: * y los condujo por medio de aquellos abismos como por tierra firme.
105:10 Y los sacó salvos de las manos de aquellos que los aborrecían, * y los rescató de la mano de sus enemigos.
105:11 Sepultó en el agua a sus opresores, * no quedó de ellos ni siquiera uno.
105:12 Entonces dieron crédito a las palabras del Señor, * y cantaron sus alabanzas.
105:13 Mas bien pronto echaron en olvido sus obras, * y no esperaron su consejo y amorosa providencia.
105:14 Y en el desierto desearon con ansia los manjares de Egipto; * y tentaron a Dios en el desierto.
105:15 Les otorgó lo que pidieron, * y los hartó hasta el alma.
105:16 Irritaron en los campamentos a Moisés, * y a Aarón, el consagrado al Señor.
105:17 Se abrió la tierra y se tragó a Datán, * y sepultó la facción de Abirón.
105:18 Se encendió fuego en su reunión, * y las llamas devoraron a los pecadores.
105:19 Hicieron un becerro en Horeb, * y adoraron aquella estatua fundida.
105:20 Y trocaron su Dios, que era su gloria, * por una figura de becerro que come heno.
105:21 Se olvidaron de Dios que los había salvado, * que había obrado tan grandes cosas en Egipto, tantas maravillas en la tierra de Cam, cosas tan terribles en el mar Rojo.
105:23 Trató, pues, de acabar con ellos; * pero intercedió Moisés, siervo suyo, al momento del estrago,
105:24 A fin de aplacar su ira para que no los exterminase. * Despreciaron una tierra envidiable.
105:25 No dieron crédito a sus palabras, murmuraron en sus tiendas, * no quisieron escuchar la voz del Señor.
105:26 Y alzó el Señor su mano contra ellos, * para dejarlos tendidos en el desierto,
105:27 Y dispersar su linaje entre las naciones, * y esparcirlos por varias regiones.
105:28 Y se consagraron a Baal Fegor, * y comieron de los sacrificios de los muertos.
105:29 Y provocaron su ira con sus invenciones idolátricas, * y estalló contra ellos grandísimo estrago.
105:30 Pero se levantó Finés, y le aplacó, * y cesó la mortandad.
105:31 Lo cual le fue reputado como justicia, * de generación en generación eternamente.
105:32 Asimismo irritaron al Señor en las aguas de Contradicción; * y padeció Moisés por culpa de ellos. Porque habían perturbado su espíritu,
105:33 Como lo manifestó claramente con sus labios. * Tampoco exterminaron las naciones que les había mandado el Señor.
105:35 Antes, se mezclaron con los gentiles, e imitaron sus malas costumbres; y dieron culto a sus ídolos; * y fue para ellos un tropiezo.
105:37 E inmolaron sus hijos * e hijas a los demonios.
105:38 Derramaron la sangre inocente, * la sangre de sus hijos y de sus hijas, que sacrificaron a los ídolos de Canaán.
105:39 Quedó la tierra profanada con tanta sangre, y contaminada con sus obras; * y se prostituyeron a los ídolos, hechuras suyas.
105:40 Por lo que se encendió la saña del Señor contra su pueblo, * y abominó su heredad.
105:41 Y los entregó en poder de las naciones, * y cayeron bajo el dominio de aquellos que los aborrecían.
105:42 Fueron tratados duramente por sus enemigos, bajo cuya mano fueron humillados. * Muchas veces los libró Dios.
105:43 Ellos lo exasperaban con sus designios; * y fueron abatidos por causa de sus iniquidades.
105:44 Los miró el Señor cuando estaban atribulados, * y oyó su oración.
105:45 Se acordó de su alianza, * y le pesó, y los trató según su gran misericordia.
105:46 E hizo que fuesen objeto de compasión * para con todos los que los tenían cautivos.
105:47 Sálvanos, ¡oh Señor, Dios nuestro!, * y recógenos de entre las naciones,
105:47 Para que confesemos tu santo Nombre, * y nos gloriemos en cantar tus alabanzas.
105:48 Bendito sea el Señor Dios de Israel por los siglos de los siglos. * Y responderá todo el pueblo: ¡Amén! ¡Amén!
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 106 [10]
106:1 Confitémini Dómino quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia ejus.
106:2 Dicant qui redémpti sunt a Dómino, quos redémit de manu inimíci: * et de regiónibus congregávit eos:
106:3 A solis ortu, et occásu: * ab aquilóne, et mari.
106:4 Erravérunt in solitúdine in inaquóso: * viam civitátis habitáculi non invenérunt.
106:5 Esuriéntes, et sitiéntes: * ánima eórum in ipsis defécit.
106:6 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum erípuit eos.
106:7 Et dedúxit eos in viam rectam: * ut irent in civitátem habitatiónis.
106:8 Confiteántur Dómino misericórdiæ ejus: * et mirabília ejus fíliis hóminum.
106:9 Quia satiávit ánimam inánem: * et ánimam esuriéntem satiávit bonis.
106:10 Sedéntes in ténebris, et umbra mortis: * vinctos in mendicitáte et ferro.
106:11 Quia exacerbavérunt elóquia Dei: * et consílium Altíssimi irritavérunt.
106:12 Et humiliátum est in labóribus cor eórum: * infirmáti sunt, nec fuit qui adjuváret.
106:13 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum liberávit eos.
106:14 Et edúxit eos de ténebris, et umbra mortis: * et víncula eórum disrúpit.
106:15 Confiteántur Dómino misericórdiæ ejus: * et mirabília ejus fíliis hóminum.
106:16 Quia contrívit portas ǽreas: * et vectes férreos confrégit.
106:17 Suscépit eos de via iniquitátis eórum: * propter injustítias enim suas humiliáti sunt.
106:18 Omnem escam abomináta est ánima eórum: * et appropinquavérunt usque ad portas mortis.
106:19 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum liberávit eos.
106:20 Misit verbum suum, et sanávit eos: * et erípuit eos de interitiónibus eórum.
106:21 Confiteántur Dómino misericórdiæ ejus: * et mirabília ejus fíliis hóminum.
106:22 Et sacríficent sacrifícium laudis: * et annúntient ópera ejus in exsultatióne.
106:23 Qui descéndunt mare in návibus, * faciéntes operatiónem in aquis multis.
106:24 Ipsi vidérunt ópera Dómini, * et mirabília ejus in profúndo.
106:25 Dixit, et stetit spíritus procéllæ: * et exaltáti sunt fluctus ejus.
106:26 Ascéndunt usque ad cælos, et descéndunt usque ad abýssos: * ánima eórum in malis tabescébat.
106:27 Turbáti sunt, et moti sunt sicut ébrius: * et omnis sapiéntia eórum devoráta est.
106:28 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum edúxit eos.
106:29 Et státuit procéllam ejus in auram: * et siluérunt fluctus ejus.
106:30 Et lætáti sunt quia siluérunt: * et dedúxit eos in portum voluntátis eórum.
106:31 Confiteántur Dómino misericórdiæ ejus: * et mirabília ejus fíliis hóminum.
106:32 Et exáltent eum in ecclésia plebis: * et in cáthedra seniórum laudent eum.
106:33 Pósuit flúmina in desértum: * et éxitus aquárum in sitim.
106:34 Terram fructíferam in salsúginem: * a malítia inhabitántium in ea.
106:35 Pósuit desértum in stagna aquárum: * et terram sine aqua in éxitus aquárum.
106:36 Et collocávit illic esuriéntes: * et constituérunt civitátem habitatiónis.
106:37 Et seminavérunt agros, et plantavérunt víneas: * et fecérunt fructum nativitátis.
106:38 Et benedíxit eis, et multiplicáti sunt nimis: * et juménta eórum non minorávit.
106:39 Et pauci facti sunt: * et vexáti sunt a tribulatióne malórum, et dolóre.
106:40 Effúsa est contémptio super príncipes: * et erráre fecit eos in ínvio, et non in via.
106:41 Et adjúvit páuperem de inópia: * et pósuit sicut oves famílias.
106:42 Vidébunt recti, et lætabúntur: * et omnis iníquitas oppilábit os suum.
106:43 Quis sápiens et custódiet hæc? * et intélleget misericórdias Dómini.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vísita nos Dómine in salutári tuo.
Salmo 106 [10]
106:1 Alabad al Señor, porque es bueno, * porque es eterna su misericordia.
106:2 Que lo digan aquellos que fueron redimidos por el Señor, a los cuales rescató del poder del enemigo, * y que ha recogido de las regiones,
106:3 Del oriente y del poniente; * del norte y de la parte del mediodía.
106:4 Anduvieron errantes por la soledad, por lugares áridos, * sin hallar camino para llegar a alguna ciudad donde albergarse.
106:5 Hambrientos y sedientos, * iba desfalleciendo ya su espíritu.
106:6 Pero clamaron al Señor en su tribulación, * y los sacó de sus angustias.
106:7 Y los encaminó por la vía recta, * para que llegasen a la ciudad en que debían habitar.
106:8 Glorifiquen al Señor por su misericordia * y por sus maravillas en favor de los hijos de los hombres.
106:9 Porque sació al alma sedienta; * colmó de bienes al alma hambrienta.
106:10 Libró a los que yacían entre tinieblas y sombras de muerte, * cautivos en la aflicción y entre cadenas.
106:11 Mas porque contradijeron las palabras de Dios y despreciaron los designios del Altísimo,
106:12 Fue abatido su corazón con los trabajos; * quedaron sin fuerzas; y no hubo quién los socorriese.
106:13 Pero clamaron al Señor viéndose atribulados, * y los libró de sus angustias.
106:14 Y los sacó de las tinieblas y sombras de la muerte; * y rompió sus cadenas.
106:15 Glorifiquen al Señor por su misericordia * y por sus maravillas a favor de los hijos de los hombres.
106:16 Porque quebrantó las puertas de bronce * e hizo pedazos los cerrojos de hierro.
106:17 Los recogió del camino de su iniquidad; * pues por sus maldades habían sido abismados.
106:18 Llegó su alma a aborrecer todo alimento, * y llegaron hasta las puertas de la muerte.
106:19 Pero clamaron al Señor al verse atribulados, * y los libró de sus angustias.
106:20 Envió su palabra y los sanó, * y los salvó de su perdición.
106:21 Glorifiquen al Señor por su misericordia * y por sus maravillas, a favor de los hijos de los hombres.
106:22 Y ofrézcanle éstos, sacrificios de alabanza, * y celebren con júbilo sus obras.
106:23 Los que surcan el mar con naves, * para negociar en medio de tantas aguas,
106:24 Ésos han visto las obras del Señor * y sus maravillas en lo profundo del mar.
106:25 Habló y sopló el viento tempestuoso, * y se encresparon las olas.
106:26 Suben hasta los cielos, y bajan hasta los abismos. * En medio de estas angustias desfallecía su alma.
106:27 Llenos de turbación vacilaban como ebrios, * y se desvaneció toda su sabiduría.
106:28 Pero clamaron al Señor en la tribulación * y los sacó de sus angustias.
106:29 Cambió el huracán en viento suave, * y se calmaron las olas del mar.
106:30 Se regocijaron viendo el mar sosegado; * y el Señor los condujo al puerto deseado.
106:31 Glorifiquen al Señor por su misericordia * y por sus maravillas a favor de los hijos de los hombres.
106:32 Y ensalcen su gloria en la congregación del pueblo, * y alábenlo en el consejo de los ancianos.
106:33 El Señor convirtió los ríos en páramos, * y en aridez los manantiales de agua;
106:34 La tierra fructífera en salinas, * por causa de la malicia de sus habitantes.
106:35 Convirtió el desierto en un país de estanques de aguas, * y la tierra seca en manantiales de agua.
106:36 Y estableció en ella a los hambrientos; * y fundaron ciudades para morar.
106:37 Sembraron los campos, plantaron viñas * y produjeron abundantes frutos.
106:38 Y los bendijo el Señor, y se multiplicaron sobremanera; * y acrecentó sus ganados.
106:39 Y menguaron, * y fueron abatidos con trabajos y dolores.
106:40 Cayó el desprecio sobre los príncipes, * y los hizo andar errantes por lugares desiertos, donde no había senda alguna.
106:41 Y levantó al pobre de la miseria, * y multiplicó las familias como rebaños de ovejas.
106:42 Verán estas cosas los justos y se llenarán de gozo, * y a toda iniquidad se le cerrará su boca.
106:43 ¿Quién es sabio para conservar estas cosas, * y comprender la misericordia del Señor?
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Visítanos, Señor, por medio de tu salvador.
Ant. Confitébor Dómino.
Psalmus 107 [11]
107:2 Parátum cor meum, Deus, parátum cor meum: * cantábo, et psallam in glória mea.
107:3 Exsúrge, glória mea, exsúrge, psaltérium et cíthara: * exsúrgam dilúculo.
107:4 Confitébor tibi in pópulis, Dómine: * et psallam tibi in natiónibus.
107:5 Quia magna est super cælos misericórdia tua: * et usque ad nubes véritas tua:
107:6 Exaltáre super cælos, Deus, et super omnem terram glória tua: * ut liberéntur dilécti tui.
107:7 Salvum fac déxtera tua, et exáudi me: * Deus locútus est in sancto suo:
107:8 Exsultábo, et dívidam Síchimam, * et convállem tabernaculórum dimétiar.
107:9 Meus est Gálaad, et meus est Manásses: * et Éphraim suscéptio cápitis mei.
107:10 Juda rex meus: * Moab lebes spei meæ.
107:10 In Idumǽam exténdam calceaméntum meum: * mihi alienígenæ amíci facti sunt.
107:11 Quis dedúcet me in civitátem munítam? * quis dedúcet me usque in Idumǽam?
107:12 Nonne tu, Deus, qui repulísti nos, * et non exíbis, Deus, in virtútibus nostris?
107:13 Da nobis auxílium de tribulatióne: * quia vana salus hóminis.
107:14 In Deo faciémus virtútem: * et ipse ad níhilum dedúcet inimícos nostros.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Mi boca se deshará.
Salmo 107 [11]
107:2 Dios mío, mi corazón está firme, * para ti cantaré y tocaré, gloria mía.
107:3 Despertad, cítara y arpa, * despertaré a la aurora.
107:4 Te daré gracias ante los pueblos, Señor, * tocaré para ti ante las naciones:
107:5 Por tu bondad, que es más grande que los cielos; * por tu fidelidad, que alcanza a las nubes.
107:6 Elévate sobre el cielo, Dios mío, y llene la tierra tu gloria; * para que se salven tus predilectos,
107:7 Que tu mano salvadora nos responda. * Dios habló en su santuario:
107:8 «Triunfante, ocuparé Siquén, * parcelaré el valle de Sucot;
107:9 Mío es Galaad, mío Manasés, * Efraín es yelmo de mi cabeza,
107:10 Judá es mi cetro; * Moab, una jofaina para lavarme,
107:10 Sobre Edom echo mi sandalia, * sobre Filistea canto victoria».
107:11 Pero, ¿quién me guiará a la plaza fuerte, * quién me conducirá a Edom,
107:12 Si Tú, oh Dios, nos has rechazado * y no sales ya con nuestras tropas?
107:13 Auxílianos contra el enemigo, * que la ayuda del hombre es inútil;
107:14 Con Dios haremos proezas, * Él pisoteará a nuestros enemigos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 108 [12]
108:2 Deus, laudem meam ne tacúeris: * quia os peccatóris, et os dolósi super me apértum est.
108:3 Locúti sunt advérsum me lingua dolósa, et sermónibus ódii circumdedérunt me: * et expugnavérunt me gratis.
108:4 Pro eo ut me dilígerent, detrahébant mihi: * ego autem orábam.
108:5 Et posuérunt advérsum me mala pro bonis: * et ódium pro dilectióne mea.
108:6 Constítue super eum peccatórem: * et diábolus stet a dextris ejus.
108:7 Cum judicátur, éxeat condemnátus: * et orátio ejus fiat in peccátum.
108:8 Fiant dies ejus pauci: * et episcopátum ejus accípiat alter.
108:9 Fiant fílii ejus órphani: * et uxor ejus vídua.
108:10 Nutántes transferántur fílii ejus, et mendícent: * et eiciántur de habitatiónibus suis.
108:11 Scrutétur fænerátor omnem substántiam ejus: * et dirípiant aliéni labóres ejus.
108:12 Non sit illi adjútor: * nec sit qui misereátur pupíllis ejus.
108:13 Fiant nati ejus in intéritum: * in generatióne una deleátur nomen ejus.
108:14 In memóriam rédeat iníquitas patrum ejus in conspéctu Dómini: * et peccátum matris ejus non deleátur.
108:15 Fiant contra Dóminum semper, et dispéreat de terra memória eórum: * pro eo quod non est recordátus fácere misericórdiam.
108:17 Et persecútus est hóminem ínopem, et mendícum, * et compúnctum corde mortificáre.
108:18 Et diléxit maledictiónem, et véniet ei: * et nóluit benedictiónem, et elongábitur ab eo.
108:18 Et índuit maledictiónem sicut vestiméntum, * et intrávit sicut aqua in interióra ejus, et sicut óleum in óssibus ejus.
108:19 Fiat ei sicut vestiméntum, quo operítur: * et sicut zona, qua semper præcíngitur.
108:20 Hoc opus eórum, qui détrahunt mihi apud Dóminum: * et qui loquúntur mala advérsus ánimam meam.
108:21 Et tu, Dómine, Dómine, fac mecum propter nomen tuum: * quia suávis est misericórdia tua.
108:22 Líbera me quia egénus, et pauper ego sum: * et cor meum conturbátum est intra me.
108:23 Sicut umbra cum declínat, ablátus sum: * et excússus sum sicut locústæ.
108:24 Génua mea infirmáta sunt a jejúnio: * et caro mea immutáta est propter óleum.
108:25 Et ego factus sum oppróbrium illis: * vidérunt me, et movérunt cápita sua.
108:26 Ádjuva me, Dómine, Deus meus: * salvum me fac secúndum misericórdiam tuam.
108:27 Et sciant quia manus tua hæc: * et tu, Dómine, fecísti eam.
108:28 Maledícent illi, et tu benedíces: * qui insúrgunt in me, confundántur: servus autem tuus lætábitur.
108:29 Induántur qui détrahunt mihi, pudóre: * et operiántur sicut diplóide confusióne sua.
108:30 Confitébor Dómino nimis in ore meo: * et in médio multórum laudábo eum.
108:31 Quia ástitit a dextris páuperis, * ut salvam fáceret a persequéntibus ánimam meam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Confitébor Dómino nimis in ore meo.
Salmo 108 [12]
108:2 Dios de mi alabanza, no estés callado, * que una boca perversa y traicionera se abre contra mí.
108:3 Me hablan con lengua mentirosa, me rodean con palabras de odio, * me combaten sin motivo.
108:4 En pago de mi amor me acusan, * mientras yo rezo;
108:5 Me devuelven mal por bien, * odio por amor.
108:6 «Nombra contra él un malvado, * un acusador que esté a su derecha;
108:7 Salga condenado del juicio, * que su defensa no atine;
108:8 Que sus días sean breves, * y que su empleo lo ocupe otro;
108:9 Que sus hijos queden huérfanos, * y su mujer viuda;
108:10 Que sus hijos mendiguen, vagabundos, y pidan limosna, * echados de sus ruinas.
108:11 Escudriñe el usurero todo cuanto él posee, * y arrebátenle los extraños el fruto de sus fatigas.
108:12 No halle quien le tenga compasión, * ni quien se apiade de sus huérfanos.
108:13 Sean exterminados sus hijos, * pasada una sola generación quede ya borrado su nombre.
108:14 Renuévese en la presencia de Dios la memoria de la iniquidad de sus padres; * nunca se borre el pecado de su madre.
108:15 Estén siempre los delitos de ellos ante los ojos del Señor, y desaparezca de la tierra su memoria, * por cuanto no pensó en usar de misericordia.
108:16 Antes bien ha perseguido al hombre desamparado y al mendigo, * y al afligido de corazón para matarle.
108:17 Amó la maldición, y le caerá encima; * y ya que no quiso la bendición, ésta se retirará lejos de él.
108:18 Se vistió de la maldición como de un vestido, * y penetró ella como agua en sus entrañas, y como aceite hasta sus huesos.
108:19 Sírvale como de túnica con que se cubra, * y como de cíngulo con que siempre se ciña.
108:20 Esto es lo que ganan para con el Señor * los que maldicen y maquinan contra mi vida.
108:21 Mas Tú, Señor y Dueño mío, ponte de mi parte por amor a tu nombre; * porque suave es tu misericordia.
108:22 Líbrame porque pobre soy y necesitado, * y turbado está mi corazón dentro de mí.
108:23 Como sombra que huye, así voy desapareciendo; * y soy sacudido como las langostas.
108:24 Mis rodillas se han debilitado por el ayuno, * y está extenuada mi carne por falta de jugo.
108:25 Estoy hecho el escarnio de ellos, * me miran, y meneando sus cabezas me insultan.
108:26 Ayúdame, Señor mío; * sálvame según tu misericordia.
108:27 Y sepan que aquí está tu mano, * y que Tú eres, Señor, quien obró de esta manera.
108:28 Ellos me echarán maldiciones, y Tú me bendecirás; * sean confundidos los que se levantan contra mí; mas tu servidor estará lleno de alegría.
108:29 Cubiertos sean de ignominia mis detractores, * y envueltos en su afrenta como con un doble manto.
108:30 Mi boca se deshará en acciones de gracias al Señor; * y cantaré sus alabanzas en medio de un numeroso concurso.
108:31 Porque se puso a la derecha de este pobre, * para salvarle de los que conspiran contra su vida.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Mi boca se deshará en acciones de gracias al Señor.
℣. Scuto circúmdabit te véritas ejus.
℟. Non timébis a timóre noctúrno.
℣. La verdad te rodeará como un escudo.
℟. No temerás el espanto nocturno.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. El Señor omnipotente y misericordioso desate las cadenas de nuestros pecados. Amén.

℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.


Lectio 1
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 17:1-9
In illo témpore: Assúmpsit Jesus Petrum, et Jacóbum, et Joánnem fratrem ejus, et duxit illos in montem excélsum seórsum: et transfigurátus est ante eos. Et réliqua.

Homilía sancti Leónis Papæ
Homilia de Transfiguratione Domini
Evangélica lectio, dilectíssimi, quæ per aures córporis interiórem méntium nostrárum pulsávit audítum, ad magni sacraménti nos intellegéntiam vocat: quam, aspiránte grátia Dei, facílius assequémur, si consideratiónem nostram ad ea, quæ paulo supérius sunt narráta, referámus. Salvátor enim humáni géneris Jesus Christus, condens eam fidem, quæ et ímpios ad justítiam, et mórtuos révocat ad vitam, ad hoc discípulos suos doctrínæ mónitis, et óperum miráculis imbuébat, ut idem Christus et Unigénitus Dei, et hóminis Fílius crederétur. Nam unum horum sine áltero non próderat ad salútem: et æquális erat perículi, Dóminum Jesum Christum aut Deum tantúmmodo sine hómine, aut sine Deo solum hóminem credidísse: cum utrúmque esset páriter confiténdum: quia sicut Deo vera humánitas, ita hómini ínerat vera divínitas.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Scíndite corda vestra, et non vestiménta vestra: et convertímini ad Dóminum Deum vestrum:
* Quia benígnus et miséricors est.
℣. Derelínquat ímpius viam suam, et vir iníquus cogitatiónes suas, et revertátur ad Dóminum, et miserébitur ejus.
℟. Quia benígnus et miséricors est.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que la lectura del Evangelio nos salve y nos proteja. Amén.


Lectura 1
Lectura del santo Evangelio según San Mateo
Mt 17:1-9
En aquel tiempo: Jesús tomó consigo a Pedro, y a Santiago, y a Juan su hermano, y subiendo con ellos solos a lo alto de un monte, se transfiguró en su presencia. Y lo que sigue.

Homilía de San León, Papa.
Homilía de la Transfiguración del Señor.
La lección evangélica nos invita a la inteligencia de un gran misterio, a lo cual, auxiliados por la gracia de Dios, llegaremos con más facilidad, si fijamos nuestra consideración a lo que poco ha hemos referido. Jesucristo, estableciendo aquella fe que llama los impíos a la justicia, y resucita los muertos a la vida, por medio de obras portentosas confirmaba las enseñanzas dadas con su doctrina a sus discípulos, a fin de que le reconocieran por Unigénito de Dios e Hijo del hombre. Ya que creer lo uno sin lo otro, no habría aprovechado para la salud, y era igualmente peligroso creer que nuestro Señor Jesucristo era Dios y no hombre, como pensar que no era Dios sino sólo hombre, ya que ambas verdades debían ser confesadas, a saber: que en Él la verdadera divinidad estaba unida a la humanidad y la verdadera humanidad a la divinidad.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Rasgad vuestros corazones, y no vuestros vestidos, y convertíos al Señor Dios nuestro:
* Puesto que es benigno y misericordioso,
℣. Deje el impío su camino, y el varón perverso sus pensamientos, y vuélvase al Señor, y se compadecerá de él.
℟. Puesto que es benigno y misericordioso.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.

Lectio 2
Ad confírmandam ergo hujus fídei salubérrimam cognitiónem interrogáverat discípulos suos Dóminus, inter divérsas aliórum opiniónes quid ipsi de eo créderent, quidve sentírent. Ubi Petrus Apóstolus, per revelatiónem summi Patris corpórea súperans, et humána transcéndens, vidit mentis óculis Fílium Dei vivi, et conféssus est glóriam Deitátis; quia non ad solam respéxit substántiam carnis et sánguinis: tantúmque in hac fídei sublimitáte complácuit, ut beatitúdinis felicitáte donátus, sacram inviolábilis petræ accíperet firmitátem: super quam fundáta Ecclésia, portis ínferi et mortis légibus prævaléret: nec in solvéndis aut ligándis quorumcúmque causis áliud rátum esset in cælis, quam quod Petri sedísset arbítrio.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Frange esuriénti panem tuum, et egénos vagósque induc in domum tuam:
* Tunc erúmpet quasi mane lumen tuum, et anteíbit fáciem tuam justítia tua.
℣. Cum víderis nudum, óperi eum, et carnem tuam ne despéxeris.
℟. Tunc erúmpet quasi mane lumen tuum, et anteíbit fáciem tuam justítia tua.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que la ayuda de Dios nos acompañe siempre. Amén.

Lectura 2
Para confirmar esta fe, había preguntado el Señor a sus discípulos, qué creían o qué sentían de Él entre las muchas opiniones existentes. Pedro Apóstol, elevándose por revelación del Padre celestial sobre lo corpóreo y humano, vio con los ojos del alma al Hijo de Dios vivo y confesó la gloria de la Divinidad, ya que no atendió solo a la sustancia de la carne y de la sangre. Y agradó tanto al Salvador esta sublime confesión de fe, que por divina benignidad Pedro recibió la sagrada firmeza de la piedra inviolable sobre la cual está edificada la Iglesia. Las puertas del infierno y las leyes de la muerte no pueden prevalecer contra ella; y en la resolución y retención de todas las causas, cuanto Pedro resuelve en la tierra es ratificado en los cielos.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Parte con el hambriento tu pan, y a los pobres y peregrinos acógelos en tu casa.
* Si esto haces, amanecerá tu luz como la aurora, y delante de ti irá tu justicia,
℣. Cuando vieres al desnudo, cúbrelo, y no desprecies tu carne.
℟. Si esto haces, amanecerá tu luz como la aurora, y delante de ti irá tu justicia.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 3
Hæc autem, dilectíssimi, laudátæ intellegéntiæ celsitúdo instruénda erat de inferióris substántiæ sacraménto: ne apostólica fides ad glóriam confiténdæ in Christo Deitátis evécta, infirmitátis nostræ receptiónem indígnam impassíbili Deo atque incóngruam judicáret: et ita jam in Christo humánam créderet glorificátam esse natúram, ut nec supplício posset áffici, nec morte dissólvi. Et ídeo dicénte Dómino, quod oportéret eum ire Jerosólymam, et multa pati a senióribus et scribis, ac princípibus sacerdótum, et occídi, et tértia die resúrgere: cum beátus Petrus, qui supérno illustrátus lúmine, de ardentíssima Fílii Dei confessióne fervébat, contumélias illusiónum et crudelíssimæ mortis oppróbrium religióso, ut putábat, et líbero fastídio respuísset; benígna a Jesu increpatióne corréptus, et ad cupiditátem participándæ cum eo passiónis animátus est.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Abscóndite eleemósynam in sinu páuperum, et ipsa orábit pro vobis ad Dóminum:
* Quia sicut aqua extínguit ignem, ita eleemósyna extínguit peccátum.
℣. Date eleemósynam, et ecce ómnia munda sunt vobis.
℟. Quia sicut aqua extínguit ignem, ita eleemósyna extínguit peccátum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Quia sicut aqua extínguit ignem, ita eleemósyna extínguit peccátum.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que el Rey de los ángeles nos agregue a los ciudadanos del cielo. Amén.

Lectura 3
Era necesario que Pedro, cuyo alto conocimiento acababa de alabar el Hijo de Dios, fuera instruido en el misterio de la sustancia inferior unida al Verbo, no fuera que la fe de los Apóstoles, elevada a la gloria de la confesión de su Divinidad, juzgara que las ignominias de la naturaleza humana eran indignas de un Dios impasible, y creyeran que la naturaleza humana glorificada en Cristo, no podía sufrir ni morir. Al decir el Señor que tenía que ir a Jerusalén, y padecer mucho por parte de los ancianos, escribas y príncipes de los sacerdotes; que debía morir y resucitar el tercer día; habiendo el bienaventurado Pedro -en quien ardía el fervor de la confesión que la luz de lo alto le había hecho tributar a la divinidad del Hijo de Dios- rechazado la idea de que su Maestro pudiera sufrir todos esos ultrajes y el oprobio de una muerte cruel, Jesús le corrigió benignamente, animándole a participar con Él de su pasión.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Esconded vuestra limosna en el seno de los pobres, y ella pedirá por vosotros al Señor.
* Porque así como el agua apaga el fuego, así la limosna extingue el pecado,
℣. Dad limosna, y todo será puro para vosotros.
℟. Porque así como el agua apaga el fuego, así la limosna extingue el pecado.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Porque así como el agua apaga el fuego, así la limosna extingue el pecado.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
El resto se omite, salvo que Laúdes se haga aparte.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Pópulum tuum, quǽsumus, Dómine, propítius réspice: atque ab eo flagélla tuæ iracúndiæ cleménter avérte.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio del Tiempo}
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Mira, Señor, propicio a tu pueblo, y aparta benignamente de él los castigos de tu ira.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.

Ad Laudes

Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.

℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Rito de entrada
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Ave, María, llena de gracia, el Señor es contigo, bendita Tú eres entre todas las mujeres, y bendito es el fruto de tu vientre, Jesús. Santa María, Madre de Dios, ruega por nosotros pecadores, ahora y en la hora de nuestra muerte. Amén.

℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Psalmi {Psalmi et antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Benígne fac.
Psalmus 50 [1]
50:3 Miserére mei, Deus, * secúndum magnam misericórdiam tuam.
50:3 Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum, * dele iniquitátem meam.
50:4 Ámplius lava me ab iniquitáte mea: * et a peccáto meo munda me.
50:5 Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: * et peccátum meum contra me est semper.
50:6 Tibi soli peccávi, et malum coram te feci: * ut justificéris in sermónibus tuis, et vincas cum judicáris.
50:7 Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum: * et in peccátis concépit me mater mea.
50:8 Ecce enim, veritátem dilexísti: * incérta et occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi.
50:9 Aspérges me hyssópo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor.
50:10 Audítui meo dabis gáudium et lætítiam: * et exsultábunt ossa humiliáta.
50:11 Avérte fáciem tuam a peccátis meis: * et omnes iniquitátes meas dele.
50:12 Cor mundum crea in me, Deus: * et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.
50:13 Ne proícias me a fácie tua: * et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
50:14 Redde mihi lætítiam salutáris tui: * et spíritu principáli confírma me.
50:15 Docébo iníquos vias tuas: * et ímpii ad te converténtur.
50:16 Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ: * et exsultábit lingua mea justítiam tuam.
50:17 Dómine, lábia mea apéries: * et os meum annuntiábit laudem tuam.
50:18 Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem útique: * holocáustis non delectáberis.
50:19 Sacrifícium Deo spíritus contribulátus: * cor contrítum, et humiliátum, Deus, non despícies.
50:20 Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion: * ut ædificéntur muri Jerúsalem.
50:21 Tunc acceptábis sacrifícium justítiæ, oblatiónes, et holocáusta: * tunc impónent super altáre tuum vítulos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Benígne fac in bona voluntáte tua Dómine.
Salmos {Salmos y antífonas del Salterio del día correspondiente}
Ant. Señor.
Salmo 50 [1]
50:2 Misericordia, Dios mío, * por tu bondad,
50:3 Por tu inmensa compasión * borra mi culpa;
50:4 Lava del todo mi delito, * limpia mi pecado.
50:5 Pues yo reconozco mi culpa, * tengo siempre presente mi pecado:
50:6 Contra ti, contra ti solo pequé, cometí la maldad que aborreces. * En la sentencia tendrás razón, en el juicio resultarás inocente.
50:7 Mira, en la culpa nací, * pecador me concibió mi madre.
50:8 Te gusta un corazón sincero, * y en mi interior me inculcas sabiduría.
50:9 Rocíame con el hisopo: quedaré limpio; * lávame: quedaré más blanco que la nieve.
50:10 Hazme oír el gozo y la alegría, * que se alegren los huesos quebrantados.
50:11 Aparta de mi pecado tu vista, * borra en mí toda culpa.
50:12 Oh Dios, crea en mí un corazón puro, * renuévame por dentro con espíritu firme;
50:13 No me arrojes lejos de tu rostro, * no me quites tu santo espíritu.
50:14 Devuélveme la alegría de tu salvación, * afiánzame con espíritu generoso:
50:15 Enseñaré a los malvados tus caminos, * los pecadores volverán a ti.
50:16 Líbrame de la sangre, ¡oh Dios!, Dios, Salvador mío, * y cantará mi lengua tu justicia.
50:17 Señor, me abrirás los labios, * y mi boca proclamará tu alabanza.
50:18 Los sacrificios no te satisfacen: * si te ofreciera un holocausto, no lo querrías.
50:19 Mi sacrificio es un espíritu quebrantado; * un corazón quebrantado y humillado, Tú no lo desprecias.
50:20 Señor, por tu bondad, favorece a Sión, * reconstruye las murallas de Jerusalén:
50:21 Entonces aceptarás los sacrificios rituales, ofrendas y holocaustos, * sobre tu altar se inmolarán novillos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Señor, por tu bondad, favorece a Sión.
Ant. Bonum est.
Psalmus 91 [2]
91:2 Bonum est confitéri Dómino: * et psállere nómini tuo, Altíssime.
91:3 Ad annuntiándum mane misericórdiam tuam: * et veritátem tuam per noctem.
91:4 In decachórdo, psaltério: * cum cántico, in cíthara.
91:5 Quia delectásti me, Dómine, in factúra tua: * et in opéribus mánuum tuárum exsultábo.
91:6 Quam magnificáta sunt ópera tua, Dómine! * nimis profúndæ factæ sunt cogitatiónes tuæ.
91:7 Vir insípiens non cognóscet: * et stultus non intélleget hæc.
91:8 Cum exórti fúerint peccatóres sicut fænum: * et apparúerint omnes, qui operántur iniquitátem:
91:9 Ut intéreant in sǽculum sǽculi: * tu autem Altíssimus in ætérnum, Dómine.
91:10 Quóniam ecce inimíci tui, Dómine, quóniam ecce inimíci tui períbunt: * et dispergéntur omnes, qui operántur iniquitátem.
91:11 Et exaltábitur sicut unicórnis cornu meum: * et senéctus mea in misericórdia úberi.
91:12 Et despéxit óculus meus inimícos meos: * et in insurgéntibus in me malignántibus áudiet auris mea.
91:13 Justus, ut palma florébit: * sicut cedrus Líbani multiplicábitur.
91:14 Plantáti in domo Dómini, * in átriis domus Dei nostri florébunt.
91:15 Adhuc multiplicabúntur in senécta úberi: * et bene patiéntes erunt, ut annúntient:
91:16 Quóniam rectus Dóminus, Deus noster: * et non est iníquitas in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Bonum est confitéri Dómino.
Ant. Es bueno dar.
Salmo 91 [2]
91:2 Es bueno dar gracias al Señor * y tañer para tu nombre, oh Altísimo,
91:3 Proclamar por la mañana tu misericordia * y de noche tu fidelidad,
91:4 Con arpas de diez cuerdas y laúdes, * sobre arpegios de cítaras.
91:5 Tus acciones, Señor, son mi alegría, * y mi júbilo, las obras de tus manos.
91:6 ¡Qué magníficas son tus obras, Señor, * qué profundos tus designios!
91:7 El ignorante no los entiende * ni el necio se da cuenta.
91:8 Aunque germinen como hierba los malvados * y florezcan los malhechores,
91:9 Serán destruidos para siempre. * Tú, en cambio, Señor, eres excelso por los siglos.
91:10 Porque tus enemigos, Señor, perecerán, * los malhechores serán dispersados;
91:11 Pero a mí me das la fuerza de un búfalo * y me unges con aceite nuevo.
91:12 Mis ojos despreciarán a mis enemigos, * mis oídos escucharán su derrota.
91:13 El justo crecerá como una palmera, * se alzará como un cedro del Líbano:
91:14 Plantado en la casa del Señor, * crecerá en los atrios de nuestro Dios;
91:15 En la vejez seguirá dando fruto * y estará lozano y frondoso,
91:16 Para proclamar que el Señor es justo, * que en mi Roca no existe la maldad.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Es bueno dar gracias al Señor.
Ant. Métuant Dóminum.
Psalmus 62 [3]
62:2 Deus, Deus meus, * ad te de luce vígilo.
62:2 Sitívit in te ánima mea, * quam multiplíciter tibi caro mea.
62:3 In terra desérta, et ínvia, et inaquósa: * sic in sancto appárui tibi, ut vidérem virtútem tuam, et glóriam tuam.
62:4 Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas: * lábia mea laudábunt te.
62:5 Sic benedícam te in vita mea: * et in nómine tuo levábo manus meas.
62:6 Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea: * et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
62:7 Si memor fui tui super stratum meum, in matutínis meditábor in te: * quia fuísti adjútor meus.
62:8 Et in velaménto alárum tuárum exsultábo, adhǽsit ánima mea post te: * me suscépit déxtera tua.
62:10 Ipsi vero in vanum quæsiérunt ánimam meam, introíbunt in inferióra terræ: * tradéntur in manus gládii, partes vúlpium erunt.
62:12 Rex vero lætábitur in Deo, laudabúntur omnes qui jurant in eo: * quia obstrúctum est os loquéntium iníqua.
Ant. Que teman al Señor.
Salmo 62 [3]
62:2 Oh Dios, Tú eres mi Dios, * por ti madrugo,
62:2 Mi alma está sedienta de ti; * mi carne tiene ansia de ti,
62:3 Como tierra reseca, agostada, sin agua. * ¡Cómo te contemplaba en el santuario viendo tu fuerza y tu gloria!
62:4 Tu gracia vale más que la vida, * te alabarán mis labios.
62:5 Toda mi vida te bendeciré * y alzaré las manos invocándote.
62:6 Me saciaré como de enjundia y de manteca, * y mis labios te alabarán jubilosos.
62:7 En el lecho me acuerdo de ti y velando medito en ti, * porque fuiste mi auxilio,
62:8 Y a la sombra de tus alas canto con júbilo; mi alma está unida a ti, * y tu diestra me sostiene.
62:10 Pero los que buscan mi perdición bajarán a lo profundo de la tierra; * serán entregados a la espada, y echados como pasto a las raposas.
62:12 Y el rey se alegrará con Dios, se felicitarán los que juran por su nombre, * cuando tapen la boca a los traidores.
Psalmus 66 [4]
66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: * illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
66:3 Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum.
66:4 Confiteántur tibi pópuli, Deus: * confiteántur tibi pópuli omnes.
66:5 Læténtur et exsúltent gentes: * quóniam júdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis.
66:6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, confiteántur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum.
66:7 Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus: * et métuant eum omnes fines terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Métuant Dóminum omnes fines terræ.
Salmo 66 [4]
66:2 El Señor tenga piedad y nos bendiga, * ilumine su rostro sobre nosotros;
66:3 Conozca la tierra tus caminos, * todos los pueblos tu salvación.
66:4 Oh Dios, que te alaben los pueblos, * que todos los pueblos te alaben.
66:5 Que canten de alegría las naciones, * porque riges el mundo con justicia, riges los pueblos con rectitud y gobiernas las naciones de la tierra.
66:6 Oh Dios, que te alaben los pueblos, que todos los pueblos te alaben. * La tierra ha dado su fruto,
66:7 Nos bendice el Señor nuestro Dios. Que Dios nos bendiga; * que le teman hasta los confines del orbe.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Que teman al Señor hasta los confines del orbe.
Ant. Date magnitúdinem.
Canticum Moysis [5]
Deut 32:1-65
32:1 Audíte, cæli, quæ loquor: * áudiat terra verba oris mei.
32:2 Concréscat ut plúvia doctrína mea, * fluat ut ros elóquium meum.
32:3 Quasi imber super herbam, et quasi stillæ super grámina. * Quia nomen Dómini invocábo.
32:4 Date magnificéntiam Deo nostro. * Dei perfécta sunt ópera, et omnes viæ ejus judícia:
32:5 Deus fidélis, et absque ulla iniquitáte, justus et rectus. * Peccavérunt ei, et non fílii ejus in sórdibus:
32:6 Generátio prava atque pervérsa. * Hǽccine reddis Dómino, pópule stulte et insípiens?
32:7 Numquid non ipse est pater tuus, * qui possédit te, et fecit, et creávit te?
32:8 Meménto diérum antiquórum, * cógita generatiónes síngulas:
32:9 Intérroga patrem tuum, et annuntiábit tibi: * majóres tuos, et dicent tibi.
32:10 Quando dividébat Altíssimus gentes: * quando separábat fílios Adam.
32:11 Constítuit términos populórum * juxta númerum filiórum Israël.
32:12 Pars autem Dómini, pópulus ejus: * Jacob funículus hereditátis ejus.
32:13 Invénit eum in terra desérta, * in loco horróris et vastæ solitúdinis:
32:14 Circumdúxit eum, et dócuit: * et custodívit quasi pupíllam óculi sui.
32:15 Sicut áquila próvocans ad volándum pullos suos, * et super eos vólitans,
32:16 Expándit alas suas, et assúmpsit eum, * atque portávit in húmeris suis.
32:17 Dóminus solus dux ejus fuit: * et non erat cum eo deus aliénus.
32:18 Constítuit eum super excélsam terram: * ut coméderet fructus agrórum,
32:19 Ut súgeret mel de petra, * oleúmque de saxo duríssimo.
32:20 Butýrum de arménto, et lac de óvibus * cum ádipe agnórum, et aríetum filiórum Basan:
32:21 Et hircos cum medúlla trítici, * et sánguinem uvæ bíberet meracíssimum.
32:22 Incrassátus est diléctus, et recalcitrávit: * incrassátus, impinguátus, dilatátus,
32:23 Derelíquit Deum, factórem suum, * et recéssit a Deo, salutári suo.
32:24 Provocavérunt eum in diis aliénis, * et in abominatiónibus ad iracúndiam concitavérunt.
32:25 Immolavérunt dæmóniis, et non Deo, * diis, quos ignorábant:
32:26 Novi recentésque venérunt, * quos non coluérunt patres eórum.
32:27 Deum qui te génuit dereliquísti, * et oblítus es Dómini, creatóris tui.
32:28 Vidit Dóminus, et ad iracúndiam concitátus est: * quia provocavérunt eum fílii sui et fíliæ.
32:29 Et ait: Abscóndam fáciem meam ab eis, * et considerábo novíssima eórum:
32:30 Generátio enim pervérsa est, * et infidéles fílii.
32:31 Ipsi me provocavérunt in eo, qui non erat Deus, * et irritavérunt in vanitátibus suis:
32:32 Et ego provocábo eos in eo, qui non est pópulus, * et in gente stulta irritábo illos.
32:33 Ignis succénsus est in furóre meo, * et ardébit usque ad inférni novíssima:
32:34 Devorabítque terram cum gérmine suo, * et móntium fundaménta combúret.
32:35 Congregábo super eos mala, * et sagíttas meas complébo in eis.
32:36 Consuméntur fame, * et devorábunt eos aves morsu amaríssimo:
32:37 Dentes bestiárum immíttam in eos, * cum furóre trahéntium super terram, atque serpéntium.
32:38 Foris vastábit eos gládius, et intus pavor, * júvenem simul ac vírginem, lactántem cum hómine sene.
32:39 Dixi: Ubinam sunt? * cessáre fáciam ex homínibus memóriam eórum.
32:40 Sed propter iram inimicórum dístuli: * ne forte superbírent hostes eórum,
32:41 Et dícerent: Manus nostra excélsa, et non Dóminus, * fecit hæc ómnia.
32:42 Gens absque consílio est, et sine prudéntia. * Utinam sáperent, et intellégerent, ac novíssima providérent.
32:43 Quómodo persequátur unus mille, * et duo fugent decem míllia?
32:44 Nonne ídeo, quia Deus suus véndidit eos, * et Dóminus conclúsit illos?
32:45 Non enim est Deus noster ut dii eórum: * et inimíci nostri sunt júdices.
32:46 De vínea Sodomórum vínea eórum, * et de suburbánis Gomórrhæ:
32:47 Uva eórum uva fellis, * et botri amaríssimi.
32:48 Fel dracónum vinum eórum, * et venénum áspidum insanábile.
32:49 Nonne hæc cóndita sunt apud me, * et signáta in thesáuris meis?
32:50 Mea est últio, et ego retríbuam in témpore, * ut labátur pes eórum:
32:51 Juxta est dies perditiónis, * et adésse festínant témpora.
32:52 Judicábit Dóminus pópulum suum, * et in servis suis miserébitur:
32:53 Vidébit quod infirmáta sit manus, * et clausi quoque defecérunt, residuíque consúmpti sunt.
32:54 Et dicet: Ubi sunt dii eórum, * in quibus habébant fidúciam?
32:55 De quorum víctimis comedébant ádipes, * et bibébant vinum libáminum:
32:56 Surgant, et opituléntur vobis, * et in necessitáte vos prótegant.
32:57 Vidéte quod ego sim solus, * et non sit álius Deus præter me:
32:58 Ego occídam, et ego vívere fáciam: percútiam, et ego sanábo, * et non est qui de manu mea possit erúere.
32:59 Levábo ad cælum manum meam, et dicam: * Vivo ego in ætérnum.
32:60 Si acúero ut fulgur gládium meum, * et arripúerit judícium manus mea:
32:61 Reddam ultiónem hóstibus meis, * et his qui odérunt me retríbuam.
32:62 Inebriábo sagíttas meas sánguine, * et gládius meus devorábit carnes,
32:63 De cruóre occisórum, * et de captivitáte, nudáti inimicórum cápitis.
32:64 Laudáte, gentes, pópulum ejus, * quia sánguinem servórum suórum ulciscétur:
32:65 Et vindíctam retríbuet in hostes eórum, * et propítius erit terræ pópuli sui.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Date magnitúdinem Deo nostro.
Ant. Dad gloria.
Cántico de Moisés [5]
Dt 32, 1-65
32:1 Escuchad, cielos, y hablaré; * oye, tierra, los dichos de mi boca;
32:2 Descienda como lluvia mi doctrina, * destile como rocío mi palabra;
32:3 Como llovizna sobre la hierba, como orvallo sobre el césped. * Voy a proclamar el nombre del Señor:
32:4 Dad gloria a nuestro Dios. * Él es la Roca, sus obras son perfectas, sus caminos son justos,
32:5 Es un Dios fiel, sin maldad; es justo y recto. * Hijos degenerados, se portaron mal con Él,
32:6 Generación malvada y pervertida. * ¿Así le pagas al Señor, pueblo necio e insensato?
32:7 ¿No es Él tu padre y tu creador, * el que te hizo y te constituyó?
32:8 Acuérdate de los días remotos, * considera las edades pretéritas,
32:9 Pregunta a tu padre, y te lo contará, * a tus ancianos, y te lo dirán:
32:10 Cuando el Altísimo daba a cada pueblo su heredad * y distribuía a los hijos de Adán,
32:11 Trazando las fronteras de las naciones, * según el número de los hijos de Dios,
32:12 La porción del Señor fue su pueblo, * Jacob fue el lote de su heredad.
32:13 Lo encontró en una tierra desierta, * en una soledad poblada de aullidos:
32:14 Lo rodeó cuidando de él, * lo guardó como a las niñas de sus ojos.
32:15 Como el águila incita a su nidada, * revolando sobre los polluelos,
32:16 Así extendió sus alas, * los tomó y los llevó sobre sus plumas.
32:17 El Señor solo los condujo, * no hubo dioses extraños con Él.
32:18 Los puso a caballo de sus montañas, * y los alimentó con las cosechas de sus campos;
32:19 Los crio con miel silvestre, * con aceite de rocas de pedernal;
32:20 Con requesón de vaca y leche de ovejas, * con grasa de coderos y carneros, ganado de Basán y cabritos,
32:21 Con la flor de la harina de trigo, * y por bebida con la sangre fermentada de la uva.
32:22 Comió Jacob hasta saciarse, * engordó el pueblo amado, y una vez cebado se volvió recalcitrante
32:23 Y rechazó a Dios su creador, * deshonró a su Roca salvadora.
32:24 Le dieron celos con dioses extraños, * lo irritaron con sus abominaciones,
32:25 Ofrecieron víctimas a demonios que no son dios, * a dioses desconocidos,
32:26 Nuevos, importados de cerca, * que no veneraban vuestros padres.
32:27 ¡Despreciaste a la Roca que te engendró, * y olvidaste al Dios que te dio a luz!
32:28 Lo vio el Señor, e irritado * rechazó a sus hijos e hijas,
32:29 Pensando: «Les esconderé mi rostro, * y veré en qué acaban,
32:30 Porque son una generación depravada, * unos hijos desleales.
32:31 Ellos me han dado celos con un dios ilusorio, * me han irritado con ídolos vacíos:
32:32 Pues Yo les daré celos con un pueblo ilusorio, * los irritaré con una nación fatua.
32:33 Está ardiendo el fuego de mi ira * y abrasará hasta el fondo del Abismo,
32:34 Consumirá la tierra y sus cosechas * y quemará los cimientos de los montes.
32:35 Reclutaré desastres contra ellos, * agotaré en ellos mis flechas;
32:36 Andarán macilentos por el hambre, * consumidos de fiebres y epidemias malignas;
32:37 Les enviaré dientes de fieras * y veneno de serpientes que se arrastran;
32:38 En las calles, la espada se llevará a los hijos; en las casas, el espanto: * a los jóvenes con las doncellas, a los niños de pecho con los ancianos».
32:39 Yo pensaba: «Voy a dispersarlos, * y a borrar su memoria entre los hombres».
32:40 Pero no; que temo la jactancia del enemigo * y la mala interpretación del adversario,
32:41 Que dirían: «Nuestra mano ha vencido, * no es el Señor quien lo ha hecho».
32:42 Porque son una nación que ha perdido el juicio y carecen de inteligencia. * Si fueran sensatos, lo entenderían, comprenderían su destino:
32:43 ¿Cómo es que uno persigue a mil, * y dos ponen en fuga a diez mil?
32:44 ¿No es porque su Roca los ha vendido, * porque el Señor los ha entregado?
32:45 Porque su roca no es como nuestra Roca: * nuestros mismos enemigos pueden juzgarlo.
32:46 Son una cepa de las viñas de Sodoma, * de los campos de Gomorra:
32:47 Sus uvas son uvas venenosas, * y sus racimos son amargos;
32:48 Su vino es ponzoña de monstruos * y veneno mortal de víboras.
32:49 ¿No tengo todo esto recogido * y sellado en mis archivos?
32:50 Mía sera la venganza y el desquite * en la hora en que tropiecen sus pies;
32:51 Pues el día de su perdición se acerca * y su suerte se apresura.
32:52 Porque el Señor defenderá a su pueblo, * y tendrá compasión de sus siervos.
32:53 Cuando vea que sus manos flaquean, * que se consumen amos y criados,
32:54 Dirá: ¿Dónde están sus dioses * o la Roca donde se refugiaban?
32:55 ¿No comían la grasa de sus sacrificios * y bebían el vino de sus libaciones?
32:56 Que se levanten para socorreros, * que sean vuestro refugio.
32:57 Pero ahora mirad: Yo, soy Yo, * y no hay otro fuera de mí:
32:58 Yo doy la muerte y la vida, Yo desgarro y Yo curo, * y no hay quien libre de mi mano.
32:59 Levanto la mano al cielo y juro: * «Tan verdad como que vivo eternamente,
32:60 Cuando afile el relámpago de mi espada, * y tome en mi mano la justicia,
32:61 Haré venganza del enemigo * y daré su paga al adversario;
32:62 Embriagaré mis flechas en sangre, * mi espada devorará la carne:
32:63 Sangre de muertos y cautivos, * cabezas de jefes enemigos».
32:64 Naciones, aclamadlo con su pueblo, * porque Él venga la sangre de sus siervos,
32:65 Porque toma venganza del enemigo, * y perdona a su tierra y a su pueblo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Dad gloria a nuestro Dios.
Ant. In cýmbalis benesonántibus.
Psalmus 148 [6]
148:1 Laudáte Dóminum de cælis: * laudáte eum in excélsis.
148:2 Laudáte eum, omnes Ángeli ejus: * laudáte eum, omnes virtútes ejus.
148:3 Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
148:4 Laudáte eum, cæli cælórum: * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt, laudent nomen Dómini.
148:5 Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
148:6 Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
148:7 Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
148:8 Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum ejus:
148:9 Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
148:10 Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
148:11 Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes júdices terræ.
148:12 Júvenes, et vírgines: senes cum junióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen ejus solíus.
148:13 Conféssio ejus super cælum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
148:14 Hymnus ómnibus sanctis ejus: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
Ant. Alabad al Señor.
Salmo 148 [6]
148:1 Alabad al Señor en el cielo, * alabad al Señor en lo alto.
148:2 Alabadlo todos sus ángeles; * alabadlo todos sus ejércitos.
148:3 Alabadlo, sol y luna; * alabadlo, estrellas lucientes.
148:4 Alabadlo, espacios celestes * y aguas que cuelgan en el cielo.
148:5 Alaben el nombre del Señor, * porque Él lo mandó, y existieron.
148:6 Les dio consistencia perpetua * y una ley que no pasará.
148:7 Alabad al Señor en la tierra, * cetáceos y abismos del mar,
148:8 Rayos, granizo, nieve y bruma, viento huracanado * que cumple sus órdenes,
148:9 Montes y todas las sierras, * árboles frutales y cedros,
148:10 Fieras y animales domésticos, * reptiles y pájaros que vuelan.
148:11 Reyes y pueblos del orbe, * príncipes y jefes del mundo,
148:12 Los jóvenes y también las doncellas, los viejos junto con los niños, alaben el nombre del Señor, * el único nombre sublime.
148:13 Su majestad sobre el cielo y la tierra; * Él acrece el vigor de su pueblo.
148:14 Alabanza de todos sus fieles, * de Israel, su pueblo escogido.
Psalmus 149 [7]
149:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * laus ejus in ecclésia sanctórum.
149:2 Lætétur Israël in eo, qui fecit eum: * et fílii Sion exsúltent in rege suo.
149:3 Laudent nomen ejus in choro: * in týmpano, et psaltério psallant ei:
149:4 Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo: * et exaltábit mansuétos in salútem.
149:5 Exsultábunt sancti in glória: * lætabúntur in cubílibus suis.
149:6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum: * et gládii ancípites in mánibus eórum.
149:7 Ad faciéndam vindíctam in natiónibus: * increpatiónes in pópulis.
149:8 Ad alligándos reges eórum in compédibus: * et nóbiles eórum in mánicis férreis.
149:9 Ut fáciant in eis judícium conscríptum: * glória hæc est ómnibus sanctis ejus.
Salmo 149 [7]
149:1 Cantad al Señor un cántico nuevo, * resuene su alabanza en la asamblea de los fieles;
149:2 Que se alegre Israel por su Creador, * los hijos de Sión por su Rey.
149:3 Alabad su nombre con danzas, * cantadle con tambores y cítaras;
149:4 Porque el Señor ama a su pueblo * y adorna con la victoria a los humildes.
149:5 Que los fieles festejen su gloria * y canten jubilosos en filas:
149:6 Con vítores a Dios en la boca * y espadas de dos filos en las manos:
149:7 Para tomar venganza de los pueblos * y aplicar el castigo a las naciones,
149:8 Sujetando a los reyes con argollas, * a los nobles con esposas de hierro.
149:9 Ejecutar la sentencia dictada * es un honor para todos sus fieles.
Psalmus 150 [8]
150:1 Laudáte Dóminum in sanctis ejus: * laudáte eum in firmaménto virtútis ejus.
150:2 Laudáte eum in virtútibus ejus: * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis ejus.
150:3 Laudáte eum in sono tubæ: * laudáte eum in psaltério, et cíthara.
150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis, et órgano.
150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis jubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In cýmbalis benesonántibus laudáte Deum.
Salmo 150 [8]
150:1 Alabad al Señor en su templo, * alabadlo en su fuerte firmamento.
150:2 Alabadlo por sus obras magníficas, * alabadlo por su inmensa grandeza.
150:3 Alabadlo tocando trompetas, * alabadlo con arpas y cítaras,
150:4 Alabadlo con tambores y danzas, * alabadlo con trompas y flautas,
150:5 Alabadlo con platillos sonoros, alabadlo con platillos vibrantes. * Todo ser que alienta alabe al Señor.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Alabad al Señor con platillos vibrantes.
Capitulum Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
Isa 58:1
Clama, ne cesses, quasi tuba exálta vocem tuam, et annúntia pópulo meo scélera eórum, et dómui Jacob peccáta eórum.
℟. Deo grátias.


Hymnus
O sol salútis, íntimis,
Jesu, refúlge méntibus,
Dum, nocte pulsa, grátior
Orbi dies renáscitur.

Dans tempus acceptábile,
Da lacrimárum rívulis
Laváre cordis víctimam,
Quam læta adúrat cáritas.

Quo fonte manávit nefas,
Fluent perénnes lácrimæ,
Si virga pœniténtiæ
Cordis rigórem cónterat.

Dies venit, dies tua,
In qua reflórent ómnia:
Lætémur et nos in viam
Tua redúcti déxtera.

Te prona mundi máchina,
Clemens, adóret, Trínitas,
Et nos novi per grátiam
Novum canámus cánticum.
Amen.


℣. Ángelis suis Deus mandávit de te.
℟. Ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
Capítulo Himno Verso {del Salterio del día correspondiente}
Is 58:1
Grita a pleno pulmón, no te contengas; alza la voz como una trompeta, denuncia a mi pueblo sus delitos, a la casa de Jacob sus pecados.
℟. Demos gracias a Dios.


Himno
Divino sol de justicia,
resplandece en nuestras almas,
cuando ahuyentada la noche
alegre renace el alba.

Dándonos tiempo aceptable,
haz que en arroyos de lágrimas
se purifique la víctima
que el corazón te consagra.

Broten lágrimas perennes
de donde el crimen brotara:
rasgue el corazon y cure
la penitencia sus llagas.

El día viene en que toda
la creacion vista gala:
la senda alegres sigamos
a que nos volvió tu gracia.

Adórete todo el mundo,
Trinidad clemente y santa;
y renovados nosotros
cantemos nueva alabanza.
Amen.


℣. Dios ha dado orden a sus ángeles.
℟. Para que te guarden en tus caminos.
Canticum Benedictus {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Assúmpsit Jesus.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum ejus:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Jusjurándum, quod jurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et justítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias ejus:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Assúmpsit Jesus discípulos suos, et ascéndit in montem, et transfigurátus est ante eos.
Canticum Benedictus {Antífona del Propio del Tiempo}
Ant. Jesús tomó consigo.
Cántico de Zacarías
Luc 1, 68-79
1:68 Bendito sea el Señor, Dios de Israel, porque ha visitado y redimido a su pueblo,
1:69 Suscitándonos una fuerza de salvación en la casa de David, su siervo,
1:70 Según lo había predicho desde antiguo por boca de sus santos profetas.
1:71 Es la salvación que nos libra de nuestros enemigos y de la mano de todos los que nos odian;
1:72 Realizando la misericordia que tuvo con nuestros padres, recordando su santa alianza
1:73 Y el juramento que juró a nuestro padre Abrahán.
1:74 Para concedernos que, libres de temor, arrancados de la mano de los enemigos, le sirvamos
1:75 Con santidad y justicia, en su presencia, todos nuestros días.
1:76 Y a ti, niño, te llamarán profeta del Altísimo, porque irás delante del Señor a preparar sus caminos,
1:77 Anunciando a su pueblo la salvación, el perdón de sus pecados
1:78 Por la entrañable misericordia de nuestro Dios, nos visitará el sol que nace de lo alto,
1:79 Para iluminar a los que viven en tinieblas y en sombra de muerte, para guiar nuestros pasos por el camino de la paz.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Jesús tomó consigo a sus discípulos y se los llevó aparte a una montaña alta y se transfiguró delante de ellos.
Preces Feriales {habentur}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Ego dixi: Dómine, miserére mei.
℟. Sana ánimam meam quia peccávi tibi.
℣. Convértere, Dómine, úsquequo?
℟. Et deprecábilis esto super servos tuos.
℣. Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos.
℟. Quemádmodum sperávimus in te.
℣. Sacerdótes tui induántur justítiam.
℟. Et sancti tui exsúltent.
℣. Dómine, salvum fac regem.
℟. Et exáudi nos in die, qua invocavérimus te.
℣. Salvum fac pópulum tuum, Dómine, et bénedic hereditáti tuæ.
℟. Et rege eos, et extólle illos usque in ætérnum.
℣. Meménto Congregatiónis tuæ.
℟. Quam possedísti ab inítio.
℣. Fiat pax in virtúte tua.
℟. Et abundántia in túrribus tuis.
℣. Orémus pro fidélibus defúnctis.
℟. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine, et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
℣. Pro frátribus nostris abséntibus.
℟. Salvos fac servos tuos, Deus meus, sperántes in te.
℣. Pro afflíctis et captívis.
℟. Líbera eos, Deus Israël, ex ómnibus tribulatiónibus suis.
℣. Mitte eis, Dómine, auxílium de sancto.
℟. Et de Sion tuére eos.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Psalmus 129 [9]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo ejus: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

℣. Dómine, Deus virtútum, convérte nos.
℟. Et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
℣. Exsúrge, Christe, ádjuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Preces Feriales {incluido}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Yo dije: «Señor, ten misericordia».
℟. Sáname porque he pecado contra ti.
℣. Vuélvete, Señor, ¿hasta cuándo?
℟. Ten compasión de tus siervos.
℣. Que tu misericordia, Señor, venga sobre nosotros.
℟. Como lo esperamos de ti.
℣. Que tus sacerdotes se vistan de gala.
℟. Y que tus fieles vitoreen.
℣. Señor, salva al Rey.
℟. Y escúchanos cuando te invocamos.
℣. Salva a tu pueblo, Señor y bendice a tu heredad.
℟. Sé su Pastor y llévalos siempre.
℣. Acuérdate de tu Iglesia.
℟. Que adquiriste desde antiguo.
℣. Haya paz dentro de tus muros.
℟. Seguridad en tus palacios.
℣. Oremos por los fieles difuntos.
℟. Señor, dales el descanso eterno y brille sobre ellos la luz eterna.
℣. Los fieles difuntos descansen en paz.
℟. Amén.
℣. Por nuestros hermanos ausentes.
℟. Salva, ¡Oh Dios!, a tus siervos, que confían en ti.
℣. Por los oprimidos y los prisioneros.
℟. Líbralos, ¡Oh Dios de Israel!, de todos sus sufrimientos.
℣. Envíales tu auxilio desde el santuario.
℟. Defiéndelos desde Sión.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Salmo 129 [9]
129:1 Desde lo hondo a ti grito, Señor; * Señor, escucha mi voz;
129:2 Estén tus oídos atentos * a la voz de mi súplica.
129:3 Si llevas cuenta de los delitos, Señor, * ¿quién podrá resistir?
129:4 Pero de ti procede el perdón, * y así infundes respeto.
129:5 Mi alma espera en el Señor, * espera en su palabra;
129:6 Mi alma aguarda al Señor, * más que el centinela la aurora.
129:6 Aguarde Israel al Señor, * como el centinela la aurora;
129:7 Porque del Señor viene la misericordia, * la redención copiosa;
129:8 Y Él redimirá a Israel * de todos sus delitos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.

℣. Señor, Dios de los ejércitos, restáuranos.
℟. Que brille tu rostro y nos salve.
℣. Levántate, Cristo, ven en nuestra ayuda.
℟. Líbranos por tu nombre.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Pópulum tuum, quǽsumus, Dómine, propítius réspice: atque ab eo flagélla tuæ iracúndiæ cleménter avérte.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio del Tiempo}
El segundo «Señor, escucha» no se dice.
Oremos.
Mira, Señor, propicio a tu pueblo, y aparta benignamente de él los castigos de tu ira.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Suffragium {Tridentinum}
De cruce
Ant. Per signum Crucis de inimícis nostris líbera nos, Deus noster.

℣. Omnis terra adóret te, et psallat tibi.
℟. Psalmum dicat nómini tuo, Dómine.

Oratio
Orémus.
Perpétua nos, quǽsumus, Dómine, pace custódi, quos per lignum sanctæ Crucis redímere dignátus es.
Sufragio {Tridentino}
Líbranos de nuestros enemigos, oh Dios nuestro, por el signo de la Cruz.

℣. Adórete toda la tierra, y te celebre.
℟. Cante salmos a tu nombre, oh Señor.

Oración
Oremos.
Te pedimos nos guardes, Señor, en paz perpetua, a quienes te dignaste redimir por el madero de la Santa Cruz.
De Beata Maria
Ant. Sancta María succúrre míseris, juva pusillánimes, réfove flébiles, ora pro pópulo, intérveni pro clero, intercéde pro devóto femíneo sexu: séntiant omnes tuum juvámen, quicúmque célebrant tuam sanctam commemoratiónem.

℣. Ora pro nobis sancta Dei Génitrix.
℟. Ut digni efficiámur promissiónibus Christi.

Oratio
Orémus.
Concéde nos fámulos tuos, quǽsumus, Dómine Deus, perpétua mentis et córporis sanitáte gaudére, et gloriósa beátæ Maríæ semper Vírginis intercessióne, a præsénti liberári tristítia, et ætérna pérfrui lætítia.
Conmemoración de la Bienaventurada Virgen María.
Ant. Santa María, fortalece a los débiles, consuela a los afligidos; ruega por el pueblo, interésate por el clero, intercede por el devoto sexo femenino; experimenten tu auxilio todos cuantos celebran tu santa festividad.

℣. Ruega por nosotros, Santa Madre de Dios.
℟. Para que seamos dignos de las promesas de Cristo.

Oración
Oremos.
Te pedimos, Señor, que nosotros, tus siervos, gocemos siempre de salud de alma y cuerpo; y, por la intercesión gloriosa de Santa María, la Virgen, líbranos de las tristezas de este mundo, y concédenos las alegrías del cielo.
De sancto Joseph
Ant. Ipse Jesus erat incípiens quasi annórum trigínta ut putabátur fílius Joseph.

℣. Os justi meditábitur sapiéntiam.
℟. Et lingua ejus loquétur judícium.

Oratio
Orémus
Deus, qui ineffábili providéntia beátum Joseph sanctíssimæ Genitrícis tuæ sponsum elígere dignátus es: præsta quǽsumus; ut quem protectórem venerámur in terris, intercessórem habére mereámur in cælis.
Conmemoración de S. José
Ant. Jesús, al empezar, tenía unos treinta años, y se pensaba que era hijo de José.

℣. La boca del justo expone la sabiduría.
℟. Y su lengua explica la justicia.

Oración
Oremos.
Concédenos, Señor, que en tu inefable providencia escogiste a tu bienaventurado siervo José como esposo de tu santísima Madre, que de aquel a quien veneramos en la tierra, merezcamos su intercesión en el cielo.
De Apostolis
Ant. Gloriósi príncipes terræ, quómodo in vita sua dilexérunt se, ita et in morte non sunt separáti.

℣. In omnem terram exívit sonus eórum.
℟. Et in fines orbis terræ verba eórum.

Oratio
Orémus.
Deus, cujus déxtera beátum Petrum ambulántem in flúctibus, ne mergerétur, eréxit, et coapóstolum ejus Paulum tértio naufragántem de profúndo pélagi liberávit: exáudi nos propítius, et concéde; ut ambórum méritis, æternitátis glóriam consequámur.
Conmemoración de los Apóstoles S. Pedro y S. Pablo
Ant. Éstos son los gloriosos príncipes de la tierra, se amaron el uno al otro durante su vida, y en su muerte no serán separados.

℣. Corre su voz por toda la tierra.
℟. Sus palabras llegan hasta los límites del orbe.

Oración
Oremos.
Oh Dios, cuya diestra sostuvo a San Pedro, para que no se sumergiera al andar sobre las olas, y libró a San Pablo, su compañero de apostolado, de caer en el profundo abismo al naufragar por tercera vez; óyenos propicio, y concédenos por los méritos de ambos que consigamos la gloria de la eternidad.
De Pace
Ant. Da pacem Dómine in diébus nostris, quia non est álius, qui pugnet pro nobis, nisi tu Deus noster.

℣. Fiat pax in virtúte tua.
℟. Et abundántia in túrribus tuis.

Oratio
Orémus
Deus, a quo sancta desidéria, recta consília, et justa sunt ópera: da servis tuis illam, quam mundus dare non potest, pacem; ut et corda nostra mandátis tuis dédita, et hóstium subláta formídine, témpora sint tua protectióne tranquílla.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Por la paz
Ant. Danos la paz en nuestros días, Señor, pues no hay quien combata por nosotros, sino Tú, Dios nuestro.

℣. Haya paz dentro de tus muros.
℟. Y prosperidad en tus palacios.

Oración
Oremos.
¡Oh Dios, de quien proceden los santos deseos, los consejos rectos y las obras buenas!; concede a tus siervos aquella paz que el mundo no les puede dar, para que nuestros corazones cumplan tus mandamientos y nuestro tiempo, alejado todo temor de guerra, discurra bajo tu protección, en la tranquilidad.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
℣. Dóminus det nobis suam pacem.
℟. Et vitam ætérnam. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
℣. Que el Señor os conceda la paz.
℟. Y la vida eterna. Amén.
Antiphona finalis B.M.V.
Ave, Regína cælórum,
Ave, Dómina Angelórum:
Salve radix, salve porta,
Ex qua mundo lux est orta:

Gaude, Virgo gloriósa,
Super omnes speciósa,
Vale, o valde decóra,
Et pro nobis Christum exóra.

℣. Dignáre me laudáre te, Virgo sacráta.
℟. Da mihi virtútem contra hostes tuos.
Orémus.
Concéde, miséricors Deus, fragilitáti nostræ præsídium; ut, qui sanctæ Dei Genetrícis memóriam ágimus; intercessiónis ejus auxílio, a nostris iniquitátibus resurgámus. Per eúmdem Christum Dóminum nóstrum. Amen.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Amen.
Antífona final de la Bienaventurada Virgen María
Salve, Reina de los cielos
y Señora de los ángeles;
salve raíz, salve puerta
que dio paso a nuestra luz.

Alégrate, Virgen gloriosa,
entre todas la más bella;
salve, oh hermosa doncella,
ruega a Cristo por nosotros.

℣. Permíteme cantar tus alabanzas, Virgen santa.
℟. Hazme fuerte contra tus enemigos.
Oremos.
¡Oh Dios de misericordia!, concédenos tu ayuda, pues somos débiles, para que, al recordar a la santa Madre de Dios, seamos auxiliados por su intercesión y nos levantemos de nuestra maldad. Por el mismo Jesucristo nuestro Señor. Amén.
℣. Que el auxilio divino permanezca siempre con nosotros.
℟. Amén.

Ad Primam

Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ.
Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos.
Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Rito de entrada
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Ave, María, llena de gracia, el Señor es contigo, bendita Tú eres entre todas las mujeres, y bendito es el fruto de tu vientre, Jesús. Santa María, Madre de Dios, ruega por nosotros pecadores, ahora y en la hora de nuestra muerte. Amén.
Creo en Dios, Padre Todopoderoso, Creador del cielo y de la tierra.
Creo en Jesucristo, su único Hijo, Nuestro Señor: que fue concebido por obra y gracia del Espíritu Santo, nació de Santa María Virgen; padeció bajo el poder de Poncio Pilato, fue crucificado, muerto y sepultado: descendió a los infiernos, al tercer día resucitó de entre los muertos, subió a los cielos y está sentado a la derecha de Dios, Padre todopoderoso. Desde allí ha de venir a juzgar a los vivos y a los muertos.
Creo en el Espíritu Santo, la santa Iglesia católica, la comunión de los santos, el perdón de los pecados, la resurrección de la carne y la vida eterna. Amén.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Hymnus
Jam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.

Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.

Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.

Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.

Deo Patri sit glória,
Ejúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Nunc et per omne sǽculum.
Amen.
Himno
Ya resplandece el lucero;
a Dios pidamos rendidos
que en el discurso del día
nos guarde de los malignos.

Refrene y temple la lengua,
no se oiga voz de litigios;
ponga guarda en nuestros ojos,
no entre por ellos el vicio.

El corazón, sin rencilla,
sea puro en lo más íntimo:
bebida y comida parcas
bajen a la carne el brio.

Para que, acabado el día,
turnando la noche en giro,
por la abstinencia del mundo
cantemos la gloria a Él mismo.

Sea a Dios Padre la gloria,
y a su Unigénito Hijo,
con el Espíritu Santo,
ahora y por todos los siglos.
Amen.
Psalmi {Salmos y antífonas ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Vivo ego.
Psalmus 53 [1]
53:3 Deus, in nómine tuo salvum me fac: * et in virtúte tua júdica me.
53:4 Deus, exáudi oratiónem meam: * áuribus pércipe verba oris mei.
53:5 Quóniam aliéni insurrexérunt advérsum me, et fortes quæsiérunt ánimam meam: * et non proposuérunt Deum ante conspéctum suum.
53:6 Ecce enim, Deus ádjuvat me: * et Dóminus suscéptor est ánimæ meæ.
53:7 Avérte mala inimícis meis: * et in veritáte tua dispérde illos.
53:8 Voluntárie sacrificábo tibi, * et confitébor nómini tuo, Dómine: quóniam bonum est:
53:9 Quóniam ex omni tribulatióne eripuísti me: * et super inimícos meos despéxit óculus meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos y antífonas del Salterio del Tiempo correspondiente}
Ant. Por mi vida,
Salmo 53 [1]
53:3 Oh Dios, sálvame por tu nombre, * sal por mí con tu poder.
53:4 Oh Dios, escucha mi súplica, * atiende a mis palabras;
53:5 Porque unos insolentes se alzan contra mí, y hombres violentos me persiguen a muerte, * sin tener presente a Dios.
53:6 Pero Dios es mi auxilio, * el Señor sostiene mi vida.
53:7 Devuelve Tú su maldad a mis contrarios * y destrúyelos, por tu lealtad.
53:8 Te ofreceré un sacrificio voluntario, * dando gracias a tu nombre, que es bueno;
53:9 Porque me libraste del peligro, * y he visto la derrota de mis enemigos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 118(1-16) [2]
118:1 (Aleph) Beáti immaculáti in via: * qui ámbulant in lege Dómini.
118:2 Beáti, qui scrutántur testimónia ejus: * in toto corde exquírunt eum.
118:3 Non enim qui operántur iniquitátem, * in viis ejus ambulavérunt.
118:4 Tu mandásti * mandáta tua custodíri nimis.
118:5 Útinam dirigántur viæ meæ, * ad custodiéndas justificatiónes tuas!
118:6 Tunc non confúndar, * cum perspéxero in ómnibus mandátis tuis.
118:7 Confitébor tibi in directióne cordis: * in eo quod dídici judícia justítiæ tuæ.
118:8 Justificatiónes tuas custódiam: * non me derelínquas usquequáque.
118:9 (Beth) In quo córrigit adolescéntior viam suam? * In custodiéndo sermónes tuos.
118:10 In toto corde meo exquisívi te: * ne repéllas me a mandátis tuis.
118:11 In corde meo abscóndi elóquia tua: * ut non peccem tibi.
118:12 Benedíctus es, Dómine: * doce me justificatiónes tuas.
118:13 In lábiis meis, * pronuntiávi ómnia judícia oris tui.
118:14 In via testimoniórum tuórum delectátus sum, * sicut in ómnibus divítiis.
118:15 In mandátis tuis exercébor: * et considerábo vias tuas.
118:16 In justificatiónibus tuis meditábor: * non oblivíscar sermónes tuos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 118(1-16) [2]
118:1 (Aleph) Dichoso el que, con vida intachable, * camina en la voluntad del Señor.
118:2 Dichoso el que, guardando sus preceptos, * lo busca de todo corazón.
118:3 El que, sin cometer iniquidad, * anda por sus senderos.
118:4 Tú promulgas tus decretos * para que se observen exactamente.
118:5 Ojalá esté firme mi camino, * para cumplir tus consignas.
118:6 Entonces no sentiré vergüenza * al mirar tus mandatos.
118:7 Te alabaré con sincero corazón * cuando aprenda tus justos mandamientos.
118:8 Quiero guardar tus leyes exactamente, * Tú, no me abandones.
118:9 (Beth) ¿Cómo podrá un joven andar honestamente? * Cumpliendo tus palabras.
118:10 Te busco de todo corazón, * no consientas que me desvíe de tus mandamientos.
118:11 En mi corazón escondo tus consignas, * así no pecaré contra ti.
118:12 Bendito eres, Señor, * enséñame tus leyes.
118:13 Mis labios van enumerando * los mandamientos de tu boca.
118:14 Mi alegría es el camino de tus preceptos, * más que todas las riquezas.
118:15 Medito tus decretos, * y me fijo en tus sendas.
118:16 Tu voluntad es mi delicia, * no olvidaré tus palabras.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 118(17-32) [3]
118:17 (Ghimel) Retríbue servo tuo, vivífica me: * et custódiam sermónes tuos:
118:18 Revéla óculos meos: * et considerábo mirabília de lege tua.
118:19 Íncola ego sum in terra: * non abscóndas a me mandáta tua.
118:20 Concupívit ánima mea desideráre justificatiónes tuas, * in omni témpore.
118:21 Increpásti supérbos: * maledícti qui declínant a mandátis tuis.
118:22 Aufer a me oppróbrium, et contémptum: * quia testimónia tua exquisívi.
118:23 Étenim sedérunt príncipes, et advérsum me loquebántur: * servus autem tuus exercebátur in justificatiónibus tuis.
118:24 Nam et testimónia tua meditátio mea est: * et consílium meum justificatiónes tuæ.
118:25 (Daleth) Adhǽsit paviménto ánima mea: * vivífica me secúndum verbum tuum.
118:26 Vias meas enuntiávi, et exaudísti me: * doce me justificatiónes tuas.
118:27 Viam justificatiónum tuárum ínstrue me: * et exercébor in mirabílibus tuis.
118:28 Dormitávit ánima mea præ tǽdio: * confírma me in verbis tuis.
118:29 Viam iniquitátis ámove a me: * et de lege tua miserére mei.
118:30 Viam veritátis elégi: * judícia tua non sum oblítus.
118:31 Adhǽsi testimóniis tuis, Dómine: * noli me confúndere.
118:32 Viam mandatórum tuórum cucúrri, * cum dilatásti cor meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vivo ego dicit Dóminus: nolo mortem peccatóris, sed ut magis convertátur et vivat.
Salmo 118(17-32) [3]
118:17 (Guimel) Haz bien a tu siervo: viviré * y cumpliré tus palabras.
118:18 Ábreme los ojos * y contemplaré las maravillas de tu voluntad.
118:19 Soy un forastero en la tierra: * no me ocultes tus promesas.
118:20 Mi alma se consume, * deseando continuamente tus mandamientos.
118:21 Reprendes a los soberbios, * malditos los que se apartan de tus mandatos.
118:22 Aleja de mí las afrentas y el desprecio, * porque observo tus preceptos.
118:23 Aunque los nobles se sientan a murmurar de mí, * tu siervo medita tus leyes.
118:24 Tus preceptos son mi delicia, * tus decretos son mis consejeros.
118:25 (Daleth) Mi alma está pegada al polvo: * reanímame con tus palabras.
118:26 Te expliqué mi camino, y me escuchaste: * enséñame tus leyes.
118:27 Instrúyeme en el camino de tus decretos, * y meditaré tus maravillas.
118:28 Mi alma llora de tristeza, * consuélame con tus promesas.
118:29 Apártame del camino falso, * y dame la gracia de tu voluntad.
118:30 Escogí el camino verdadero, * deseé tus mandamientos.
118:31 Me apegué a tus preceptos, Señor, * no me defraudes.
118:32 Correré por el camino de tus mandatos * cuando me ensanches el corazón.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Por mi vida, dice el Señor, Yavé, que yo no me gozo en la muerte del impío, sino en que se convierta y viva.
Capitulum Responsorium Versus {ex Psalterio secundum tempora}
Zach 8:19
Pacem et veritátem dilígite, ait Dóminus omnípotens.
℟. Deo grátias.

℟.br. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.
℟. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.
℣. Qui sedes ad déxteram Patris.
℟. Miserére nobis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Christe, Fili Dei vivi, * miserére nobis.

℣. Exsúrge, Christe, ádjuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
Chapter Responsory Verse {del Salterio del Tiempo correspondiente}
Zac 8:19
Apreciaréis la fidelidad y la paz, dice el Señor del universo.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. Cristo, Hijo de Dios vivo, * ten piedad de nosotros.
℟. Cristo, Hijo de Dios vivo, * ten piedad de nosotros.
℣. Tú que estás sentado a la derecha del Padre.
℟. Ten piedad de nosotros.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Cristo, Hijo de Dios vivo, * ten piedad de nosotros.

℣. Levántate, Cristo, y ayúdanos.
℟. Y líbranos por tu nombre.
Preces Dominicales et Feriales {habentur}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
« Credo » dicitur secreto usque ad « Carnis resurrectiónem. »
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum.
℣. Carnis resurrectiónem.
℟. Vitam ætérnam. Amen.
℣. Et ego ad te, Dómine, clamávi.
℟. Et mane orátio mea prævéniet te.
℣. Repleátur os meum laude.
℟. Ut cantem glóriam tuam, tota die magnitúdinem tuam.
℣. Dómine, avérte fáciem tuam a peccátis meis.
℟. Et omnes iniquitátes meas dele.
℣. Cor mundum crea in me, Deus.
℟. Et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.
℣. Ne projícias me a fácie tua.
℟. Et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
℣. Redde mihi lætítiam salutáris tui.
℟. Et spíritu principáli confírma me.
Preces dominicales y feriales {incluido}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
El «Creo» en silencio hasta «La resurrección de la carne».
Creo en Dios, Padre Todopoderoso, Creador del cielo y de la tierra.
Creo en Jesucristo, su único Hijo, Nuestro Señor: que fue concebido por obra y gracia del Espíritu Santo, nació de Santa María Virgen; padeció bajo el poder de Poncio Pilato, fue crucificado, muerto y sepultado: descendió a los infiernos, al tercer día resucitó de entre los muertos, subió a los cielos y está sentado a la derecha de Dios, Padre todopoderoso. Desde allí ha de venir a juzgar a los vivos y a los muertos.
Creo en el Espíritu Santo, la santa Iglesia católica, la comunión de los santos, el perdón de los pecados:
℣. La resurrección de la carne:
℟. Y la vida eterna. Amén.
℣. Yo, Señor, a Vos he elevado mi oración.
℟. Y por la mañana mi plegaria se dirige hacia Vos.
℣. Llénese de vuestros loores mi boca.
℟. Para que os cante todo el día vuestra gloria y magnificencia.
℣. Señor, apartad vuestra mirada de mis pecados.
℟. Y borrad todas mis iniquidades.
℣. Oh Dios, cread en mí un corazón limpio.
℟. Y renovad en mis entrañas un espíritu de santidad.
℣. No me apartéis de vuestra presencia.
℟. Y no retiréis de mí vuestro santo espíritu.
℣. Devolvedme la alegría de vuestra salvación.
℟. Y fortalecedme con un espíritu noble.
Preces Feriales {habentur}
℣. Éripe me, Dómine, ab hómine malo.
℟. A viro iníquo éripe me.
℣. Éripe me de inimícis meis, Deus meus.
℟. Et ab insurgéntibus in me líbera me.
℣. Éripe me de operántibus iniquitátem.
℟. Et de viris sánguinum salva me.
℣. Sic psalmum dicam nómini tuo in sǽculum sǽculi.
℟. Ut reddam vota mea de die in diem.
℣. Exáudi nos, Deus, salutáris noster.
℟. Spes ómnium fínium terræ, et in mari longe.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Sanctus Deus, Sanctus fortis, Sanctus immortális.
℟. Miserére nobis.
℣. Bénedic, ánima mea, Dómino.
℟. Et ómnia, quæ intra me sunt, nómini sancto ejus.
℣. Bénedic, ánima mea, Dómino.
℟. Et noli oblivísci omnes retributiónes ejus.
℣. Qui propitiátur ómnibus iniquitátibus tuis.
℟. Qui sanat omnes infirmitátes tuas.
℣. Qui rédimit de intéritu vitam tuam.
℟. Qui corónat te in misericórdia et miseratiónibus.
℣. Qui replet in bonis desidérium tuum.
℟. Renovábitur ut áquilæ juvéntus tua.
Preces Feriales {incluido}
℣. Libradme, Señor, del hombre malvado.
℟. Del varón perverso apartadme.
℣. Apartadme, Dios mío, de mis enemigos.
℟. Y libradme de los que se levantan contra mí.
℣. Apartadme de los que obran la iniquidad.
℟. Y salvadme de los que derraman sangre.
℣. Así cantaré para siempre vuestro santo nombre.
℟. Para cumplir mis votos todos los días.
℣. Oídnos, oh Dios, salvador nuestro.
℟. Vos que sois la esperanza de todos los pueblos y más allá de los mares.
℣. Oh Dios, venid en mi auxilio.
℟. Señor, apresuraos a ayudarme.
℣. Santo Dios, Santo fuerte, Santo inmortal.
℟. Compadeceos de nosotros.
℣. Alma mía, bendice al Señor.
℟. Y todo cuanto hay en mí, bendiga su santo Nombre.
℣. Bendice, alma mía, al Señor.
℟. Y no quieras olvidar todas sus bondades.
℣. Él es quien perdona todas tus iniquidades.
℟. Y sana todas tus dolencias.
℣. Él redime tu vida de la muerte.
℟. Y te corona de gracias y de sus misericordias.
℣. Él sacia con sus dones tus deseos.
℟. Y renueva tu juventud como la del águila.
Preces Dominicales et Feriales {habentur}
℣. Adjutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
Confíteor Deo omnipoténti, beátæ Maríæ semper Vírgini, beáto Michaéli Archángelo, beáto Joánni Baptístæ, sanctis Apóstolis Petro et Paulo, et ómnibus Sanctis, quia peccávi nimis, cogitatióne, verbo et ópere: percutit sibi pectus mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. Ídeo precor beátam Maríam semper Vírginem, beátum Michaélem Archángelum, beátum Joánnem Baptístam, sanctos Apóstolos Petrum et Paulum, et omnes Sanctos, oráre pro me ad Dóminum Deum nostrum.
Misereátur nostri omnípotens Deus, et dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam ætérnam. Amen.
Indulgéntiam, absolutiónem et remissiónem peccatórum nostrórum tríbuat nobis omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
℣. Dignáre, Dómine, die isto.
℟. Sine peccáto nos custodíre.
℣. Miserére nostri, Dómine.
℟. Miserére nostri.
℣. Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos.
℟. Quemádmodum sperávimus in te.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Preces dominicales y feriales {incluido}
℣. Nuestro auxilio es el nombre del Señor.
℟. Que hizo el cielo y la tierra.
Yo, pecador, me confieso a Dios todopoderoso, a la bienaventurada siempre Virgen María, al bienaventurado San Miguel Arcángel, al bienaventurado San Juan Bautista, a los bienaventurados apóstoles Pedro y Pablo, a todos los santos (y a vosotros hermanos o a vos, Padre), que pequé gravemente con el pensamiento, palabra y obra se golpea el pecho tres veces, por mi culpa, por mi culpa, por mi grandísima culpa; por tanto, ruego a la bienaventurada siempre Virgen María, al bienaventurado San Miguel Arcángel, al bienaventurado San Juan Bautista, a los santos Apóstoles Pedro y Pablo, a todos los santos (y vosotros hermanos o a vos, Padre), que roguéis por mí a Dios, nuestro Señor.
Dios todopoderoso tenga misericordia de nosotros, perdone nuestros pecados, y nos lleve a la vida eterna. Amén.
El Señor todopoderoso, rico en misericordia, nos conceda la indulgencia, absolución y remisión de nuestros pecados. Amén.
℣. Dignaos, Señor, en este día.
℟. Guardarnos sin pecado.
℣. Compadeceos, Señor, de nosotros.
℟. Compadeceos.
℣. Venga a nosotros, Señor, vuestra misericordia.
℟. Según lo hemos esperado de Vos.
℣. El Señor esté con vosotros.
℟. Y con tu espíritu.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Orationes
secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium hujus diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam justítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Oraciones
El segundo «Señor, escucha» no se dice.
Oremos.
Señor, Dios omnipotente, que nos has concedido llegar al principio de este día: sálvanos hoy con tu virtud; para que en este día no caigamos en ningún pecado; sino que nuestras palabras, pensamientos y obras se dirijan siempre al cumplimiento de vuestra santa ley.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
Martyrologium (anticip.)
Sextodécimo Kaléndas Aprílis Luna undécima Anno Dómini 2019

Apud civitátem Dunum, in Hibérnia, natális sancti Patrícii, Epíscopi et Confessóris, qui primus in ea ínsula Christum evangelizávit, et máximis miráculis et virtútibus cláruit.
Hierosólymis sancti Joseph ab Arimathǽa, qui nóbilis Decúrio et discípulus Dómini éxstitit; atque ipsíus Dómini corpus, de cruce depósitum, in monuménto suo novo sepelívit.
Romæ sanctórum Alexándri et Theodóri Mártyrum.
Alexandríæ commemorátio plurimórum sanctórum Mártyrum, qui a Serápidis cultóribus comprehénsi, et, cum adoráre idólum constánter renuíssent, sævíssime cæsi sunt, témpore Theodósii Imperatóris; qui mox rescríptum dedit, ut Serápidis templum destruerétur.
Constantinópoli sancti Pauli Mártyris, qui, sub Constantíno Coprónymo, cum sanctárum Imáginum cultum defénderet, igne combústus est.
Cabillóne, in Gálliis, sancti Agrícolæ Epíscopi.
Nivigéllæ, in Brabántia, sanctæ Gertrúdis Vírginis, quæ, claríssimo génere orta, despíciens mundum et toto vitæ suæ cursu in ómnibus sanctitátis offíciis se exércens, Christum sponsum in cælis habére méruit.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.
Martyrologium (anticip.)
March 17th 2019, the 11th day of the Moon,

17 de marzo

San Patricio, Obispo y Confesor
En Down, ciudad de Irlanda, el tránsito de san Patricio, Obispo y Confesor, el primero que en aquella isla evangelizó a Cristo, y resplandeció con grandísimos milagros y virtudes. San Patricio, nacido en Gran Bretaña, fue robado, joven aún, por una banda de salteadores y fue conducido a Irlanda, donde sus raptores lo pusieron a cuidar unos rebaños. Soportó su desventura con resignación y la santificó con oración. Libre de su cautiverio, fue consagrado obispo, y volvió a Irlanda para anunciar la buena nueva del Evangelio. Dios bendijo su abnegación. Bautizó gran número de idólatras, ordenó sacerdotes para secundarlo en sus trabajos y fundó varios monasterios. Al morir dejó sometida al dulce yugo del Evangelio a casi toda Irlanda.
En Jerusalén, san José de Arimatea, noble Decurión, que fue discípulo del Señor, y, bajando de la cruz el cuerpo del mismo Señor, lo enterró en el sepulcro nuevo que para sí reservaba.
En Roma, los santos Alejandro y Teodoro, Mártires.
En Alejandría, la conmemoración de muchísimos santos Mártires, los cuales, presos por los adoradores de Serapis, y rehusando constantemente adorar el ídolo, fueron muertos con grandísima crueldad en el imperio de Teodosio, que luego decretó fuese derruido el templo de Serapis.
En Constantinopla, san Pablo, Mártir, que, en tiempo de Constantino Coprónimo, por defender el culto de las sagradas Imágenes, fue consumido en la hoguera.
En Chalons de Francia, san Agrícola, Obispo
En Nivelles de Brabante, santa Gertrudis, Virgen, la cual, siendo de muy esclarecido linaje, despreció el mundo, y pasando el curso entero de su vida en todo género de santas obras, mereció tener por esposo a Cristo en el cielo.
℣. Y en otras partes, otros muchos santos Mártires y Confesores, y santas Vírgenes.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum ejus.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adjuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
℣. Preciosa es a los ojos del Señor.
℟. La muerte de sus fieles.
Santa María y todos los santos intercedan por nosotros al Señor, para que merezcamos ser ayudados y salvados por Aquél que vive y reina por los siglos de los siglos.
℟. Amén.

℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Mira a tus siervos, Señor, mira a tus obras y guía a tus hijos.
℟. Baje a nosotros la gloria del Señor, nuestro Dios, y haga prósperas las obras de nuestras manos y dirige este mismo trabajo nuestro.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Oremos.
Dígnate, Señor Dios, Rey del cielo y de la tierra, dirigir y santificar, regir y gobernar hoy nuestros corazones, nuestros cuerpos, sentidos, palabras y actos en la observancia de tu ley, y en las obras de tus mandamientos, para que aquí y eternamente merezcamos con tu auxilio ser salvos y libres, Salvador del mundo. Tú, que vives y reinas por los siglos de los siglos.
℟. Amén.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
Lectio brevis {ex Psalterio secundum tempora}
Isa 55:6
Quǽrite Dóminum dum inveníri potest: invocáte eum, dum prope est.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Señor todopoderoso ordene con su paz nuestros días y tareas. Amén.
Lectura breve {del Salterio del Tiempo correspondiente}
Is 55:6
Buscad al Señor mientras se le encuentra, invocadlo mientras está cerca.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.
Conclusio
℣. Adjutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
℣. Benedícite.
℟. Deus.
℣. Dóminus nos benedícat, et ab omni malo deféndat, et ad vitam perdúcat ætérnam. Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Conclusión
℣. Nuestro auxilio es el nombre del Señor.
℟. Que hizo el cielo y la tierra.
℣. Bendecid.
℟. Oh Dios.
℣. El Señor nos bendiga, nos defienda de todo mal y nos lleve a la vida eterna. Y las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.

Ad Tertiam

Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Rito de entrada
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Ave, María, llena de gracia, el Señor es contigo, bendita Tú eres entre todas las mujeres, y bendito es el fruto de tu vientre, Jesús. Santa María, Madre de Dios, ruega por nosotros pecadores, ahora y en la hora de nuestra muerte. Amén.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Hymnus
Nunc, Sancte, nobis, Spíritus,
Unum Patri cum Fílio,
Dignáre promptus íngeri
Nostro refúsus péctori.

Os, lingua, mens, sensus, vigor
Confessiónem pérsonent.
Flamméscat igne cáritas,
Accéndat ardor próximos.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno
Divino Espíritu Santo,
con Padre e Hijo Dios uno,
ven ahora a nuestro pecho
derramado en amor puro.

Boca, lengua, mente y alma
canten la alabanza, y juntos
estreche los corazones
de la caridad el nudo.

Hazlo así, Padre piísimo,
y al Padre igual Hijo único,
con el Espíritu Santo,
que reinas siglos sin número.
Amén.
Psalmi {Salmos y antífonas ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Advenérunt nobis.
Psalmus 118(33-48) [1]
118:33 (He) Legem pone mihi, Dómine, viam justificatiónum tuárum: * et exquíram eam semper.
118:34 Da mihi intelléctum, et scrutábor legem tuam: * et custódiam illam in toto corde meo.
118:35 Deduc me in sémitam mandatórum tuórum: * quia ipsam vólui.
118:36 Inclína cor meum in testimónia tua: * et non in avarítiam.
118:37 Avérte óculos meos ne vídeant vanitátem: * in via tua vivífica me.
118:38 Státue servo tuo elóquium tuum, * in timóre tuo.
118:39 Ámputa oppróbrium meum quod suspicátus sum: * quia judícia tua jucúnda.
118:40 Ecce, concupívi mandáta tua: * in æquitáte tua vivífica me.
118:41 (Vav) Et véniat super me misericórdia tua, Dómine: * salutáre tuum secúndum elóquium tuum.
118:42 Et respondébo exprobrántibus mihi verbum: * quia sperávi in sermónibus tuis.
118:43 Et ne áuferas de ore meo verbum veritátis usquequáque: * quia in judíciis tuis supersperávi.
118:44 Et custódiam legem tuam semper: * in sǽculum et in sǽculum sǽculi.
118:45 Et ambulábam in latitúdine: * quia mandáta tua exquisívi.
118:46 Et loquébar in testimóniis tuis in conspéctu regum: * et non confundébar.
118:47 Et meditábar in mandátis tuis, * quæ diléxi.
118:48 Et levávi manus meas ad mandáta tua, quæ diléxi: * et exercébar in justificatiónibus tuis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos y antífonas del Salterio del Tiempo correspondiente}
Ant. Nos han llegado.
Salmo 118(33-48) [1]
118:33 (He) Muéstrame, Señor, el camino de tus leyes, * y lo seguiré puntualmente.
118:34 Enséñame a cumplir tu voluntad * y a guardarla de todo corazón.
118:35 Guíame por la senda de tus mandatos, * porque ella es mi gozo.
118:36 Inclina mi corazón a tus preceptos, * y no al interés.
118:37 Aparta mis ojos de las vanidades, * dame vida con tu palabra.
118:38 Cumple a tu siervo la promesa * que hiciste a tus fieles.
118:39 Aparta de mí la afrenta que temo, * porque tus mandamientos son amables.
118:40 Mira cómo ansío tus decretos: * dame vida con tu justicia.
118:41 (Vau) Señor, que me alcance tu favor, * tu salvación según tu promesa:
118:42 Así responderé a los que me injurian, * que confío en tu palabra.
118:43 No quites de mi boca las palabras sinceras, * porque yo espero en tus mandamientos.
118:44 Cumpliré sin cesar tu voluntad, * por siempre jamás.
118:45 Andaré por un camino ancho, * buscando tus decretos.
118:46 Comentaré tus preceptos ante los reyes, * y no me avergonzaré.
118:47 Serán mi delicia tus mandatos, * que tanto amo.
118:48 Levantaré mis manos hacia ti * recitando tus mandatos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 118(49-64) [2]
118:49 (Zai) Memor esto verbi tui servo tuo, * in quo mihi spem dedísti.
118:50 Hæc me consoláta est in humilitáte mea: * quia elóquium tuum vivificávit me.
118:51 Supérbi iníque agébant usquequáque: * a lege autem tua non declinávi.
118:52 Memor fui judiciórum tuórum a sǽculo, Dómine: * et consolátus sum.
118:53 Deféctio ténuit me, * pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam.
118:54 Cantábiles mihi erant justificatiónes tuæ, * in loco peregrinatiónis meæ.
118:55 Memor fui nocte nóminis tui, Dómine: * et custodívi legem tuam.
118:56 Hæc facta est mihi: * quia justificatiónes tuas exquisívi.
118:57 (Heth) Pórtio mea, Dómine, * dixi custodíre legem tuam.
118:58 Deprecátus sum fáciem tuam in toto corde meo: * miserére mei secúndum elóquium tuum.
118:59 Cogitávi vias meas: * et convérti pedes meos in testimónia tua.
118:60 Parátus sum, et non sum turbátus: * ut custódiam mandáta tua.
118:61 Funes peccatórum circumpléxi sunt me: * et legem tuam non sum oblítus.
118:62 Média nocte surgébam ad confiténdum tibi, * super judícia justificatiónis tuæ.
118:63 Párticeps ego sum ómnium timéntium te: * et custodiéntium mandáta tua.
118:64 Misericórdia tua, Dómine, plena est terra: * justificatiónes tuas doce me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 118(49-64) [2]
118:49 (Zain) Recuerda la palabra que diste a tu siervo, * de la que hiciste mi esperanza.
118:50 Éste es mi consuelo en la aflicción: * que tu promesa me da vida.
118:51 Los insolentes me insultan sin parar, * pero yo no me aparto de tus mandatos.
118:52 Recordando tus antiguos mandamientos, Señor, * quedé consolado.
118:53 Sentí indignación ante los malvados, * que abandonan tu voluntad.
118:54 Tus leyes eran mi canción * en tierra extranjera.
118:55 De noche pronuncio tu nombre, Señor, * y velando, tus preceptos.
118:56 Esto es lo que a mí me toca: * guardar tus decretos.
118:57 (Heth) Mi porción es el Señor. * he resuelto guardar sus palabras.
118:58 De todo corazón busco tu favor: * ten piedad de mí según tu promesa.
118:59 He examinado mi camino, * para enderezar mis pies a tus preceptos.
118:60 Con diligencia, sin tardanza, * observo tus mandatos.
118:61 Los lazos de los malvados me envuelven, * pero no olvido tu voluntad.
118:62 A media noche me levanto para darte gracias * por tus justos mandamientos.
118:63 Me junto con tus fieles, * que guardan tus decretos.
118:64 Señor, de tu bondad está llena la tierra. * enséñame tus leyes.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 118(65-80) [3]
118:65 (Teth) Bonitátem fecísti cum servo tuo, Dómine, * secúndum verbum tuum.
118:66 Bonitátem, et disciplínam, et sciéntiam doce me: * quia mandátis tuis crédidi.
118:67 Priúsquam humiliárer ego delíqui: * proptérea elóquium tuum custodívi.
118:68 Bonus es tu: * et in bonitáte tua doce me justificatiónes tuas.
118:69 Multiplicáta est super me iníquitas superbórum: * ego autem in toto corde meo scrutábor mandáta tua.
118:70 Coagulátum est sicut lac cor eórum: * ego vero legem tuam meditátus sum.
118:71 Bonum mihi quia humiliásti me: * ut discam justificatiónes tuas.
118:72 Bonum mihi lex oris tui, * super míllia auri et argénti.
118:73 (Joth) Manus tuæ fecérunt me, et plasmavérunt me: * da mihi intelléctum, et discam mandáta tua.
118:74 Qui timent te vidébunt me, et lætabúntur: * quia in verba tua supersperávi.
118:75 Cognóvi, Dómine, quia ǽquitas judícia tua: * et in veritáte tua humiliásti me.
118:76 Fiat misericórdia tua ut consolétur me, * secúndum elóquium tuum servo tuo.
118:77 Véniant mihi miseratiónes tuæ, et vivam: * quia lex tua meditátio mea est.
118:78 Confundántur supérbi, quia injúste iniquitátem fecérunt in me: * ego autem exercébor in mandátis tuis.
118:79 Convertántur mihi timéntes te: * et qui novérunt testimónia tua.
118:80 Fiat cor meum immaculátum in justificatiónibus tuis, * ut non confúndar.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Advenérunt nobis dies pœniténtiæ ad rediménda peccáta, ad salvándas ánimas.
Salmo 118(65-80) [3]
118:65 (Teth) Has dado bienes a tu siervo, Señor, * conforme a tus palabras.
118:66 Enséñame a gustar y a comprender, * porque me fío de tus mandatos.
118:67 Antes de sufrir, yo andaba extraviado, * pero ahora me ajusto a tu promesa.
118:68 Tú eres bueno * y haces el bien; instrúyeme en tus leyes.
118:69 Los insolentes urden engaños contra mí, * pero yo custodio tus leyes.
118:70 Tienen el corazón espeso como grasa, * pero mi delicia es tu voluntad.
118:71 Me estuvo bien el sufrir, * así aprendí tus mandamientos.
118:72 Más estimo yo los preceptos de tu boca * que miles de monedas de oro y plata.
118:73 (Yod) Tus manos me hicieron y me formaron: * instrúyeme para que aprenda tus mandatos.
118:74 Tus fieles verán con alegría * que he esperado en tu palabra.
118:75 Reconozco, Señor, que tus mandamientos son justos, * que con razón me hiciste sufrir.
118:76 Que tu bondad me consuele, * según la promesa hecha a tu siervo.
118:77 Cuando me alcance tu compasión, * viviré, y mis delicias serán tu voluntad.
118:78 Que se avergüencen los insolentes del daño que me hacen. * yo meditaré tus decretos.
118:79 Vuelvan a mí tus fieles * que hacen caso de tus preceptos.
118:80 Sea mi corazón perfecto en tus leyes, * así no quedaré avergonzado.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Nos han llegado los días de penitencia, para redención de los pecados y salvación de las almas.
Capitulum Responsorium Versus {ex Psalterio secundum tempora}
Joël 2:12-13
Convertímini ad me in toto corde vestro, in jejúnio, et fletu, et planctu. Et scíndite corda vestra, et non vestiménta vestra, ait Dóminus omnípotens.
℟. Deo grátias.

℟.br. Ipse liberávit me * De láqueo venántium.
℟. Ipse liberávit me * De láqueo venántium.
℣. Et a verbo áspero.
℟. De láqueo venántium.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ipse liberávit me * De láqueo venántium.

℣. Scápulis suis obumbrábit tibi.
℟. Et sub pennis ejus sperábis.
Chapter Responsory Verse {del Salterio del Tiempo correspondiente}
Joel 2:12-13
Dice el Señor todopoderoso: Convertíos a mí de todo corazón: con ayuno, con llanto, con luto. Rasgad los corazones, no las vestiduras.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. El me librará. * De la red del cazador.
℟. El me librará. * De la red del cazador.
℣. De la palabra funesta.
℟. De la red del cazador.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. El me librará. * De la red del cazador.

℣. Te cubrirá con sus alas.
℟. Bajo sus plumas te refugiarás.
Preces Feriales {habentur}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, Deus virtútum, convérte nos.
℟. Et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
℣. Exsúrge, Christe, ádjuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Preces Feriales {incluido}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, Dios de las virtudes, convertidnos.
℟. Y mostradnos vuestro rostro, y seremos salvos.
℣. Levantaos, oh Cristo, y ayudadnos.
℟. Y libradnos por vuestro nombre.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a Ti nuestro clamor.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Pópulum tuum, quǽsumus, Dómine, propítius réspice: atque ab eo flagélla tuæ iracúndiæ cleménter avérte.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio del Tiempo}
El segundo «Señor, escucha» no se dice.
Oremos.
Mira, Señor, propicio a tu pueblo, y aparta benignamente de él los castigos de tu ira.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.

Ad Sextam

Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Rito de entrada
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Ave, María, llena de gracia, el Señor es contigo, bendita Tú eres entre todas las mujeres, y bendito es el fruto de tu vientre, Jesús. Santa María, Madre de Dios, ruega por nosotros pecadores, ahora y en la hora de nuestra muerte. Amén.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Hymnus
Rector potens, verax Deus,
Qui témperas rerum vices,
Splendóre mane illúminas,
Et ígnibus merídiem:

Exstíngue flammas lítium,
Aufer calórem nóxium,
Confer salútem córporum,
Verámque pacem córdium.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno
Rector sabio, Dios potente,
que en todo pones concierto ;
alumbras por la mañana,
y al mediodía das fuego:

Apaga el calor nocivo,
estingue llamas de pleitos;
paz al corazon sincera
confiere, y salud al cuerpo.

Hazlo así, Padre piísimo,
y al Padre igual Unigénito,
con el Espíritu Santo,
que reinas siglos sin término.
Amén.
Psalmi {Salmos y antífonas ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Commendémus nosmetípsos.
Psalmus 118(81-96) [1]
118:81 (Caph) Defécit in salutáre tuum ánima mea: * et in verbum tuum supersperávi.
118:82 Defecérunt óculi mei in elóquium tuum, * dicéntes: Quando consoláberis me?
118:83 Quia factus sum sicut uter in pruína: * justificatiónes tuas non sum oblítus.
118:84 Quot sunt dies servi tui? * quando fácies de persequéntibus me judícium?
118:85 Narravérunt mihi iníqui fabulatiónes: * sed non ut lex tua.
118:86 Ómnia mandáta tua véritas: * iníque persecúti sunt me, ádjuva me.
118:87 Paulo minus consummavérunt me in terra: * ego autem non derelíqui mandáta tua.
118:88 Secúndum misericórdiam tuam vivífica me: * et custódiam testimónia oris tui.
118:89 (Laméd) In ætérnum, Dómine, * verbum tuum pérmanet in cælo.
118:90 In generatiónem et generatiónem véritas tua: * fundásti terram, et pérmanet.
118:91 Ordinatióne tua persevérat dies: * quóniam ómnia sérviunt tibi.
118:92 Nisi quod lex tua meditátio mea est: * tunc forte periíssem in humilitáte mea.
118:93 In ætérnum non oblivíscar justificatiónes tuas: * quia in ipsis vivificásti me.
118:94 Tuus sum ego, salvum me fac: * quóniam justificatiónes tuas exquisívi.
118:95 Me exspectavérunt peccatóres ut pérderent me: * testimónia tua intelléxi.
118:96 Omnis consummatiónis vidi finem: * latum mandátum tuum nimis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos y antífonas del Salterio del Tiempo correspondiente}
Ant. Mostrémonos.
Salmo 118(81-96) [1]
118:81 (Caph) Me consumo ansiando tu salvación, * y espero en tu palabra.
118:82 Mis ojos se consumen ansiando tus promesas, * mientras digo: ¿cuándo me consolarás?
118:83 Estoy como un odre puesto al humo, * pero no olvido tus leyes.
118:84 ¿Cuántos serán los días de tu siervo? * ¿Cuándo harás justicia de mis perseguidores?
118:85 Me han cavado fosas los insolentes, * ignorando tu voluntad.
118:86 Todos tus mandatos son leales, * sin razón me persiguen, protégeme.
118:87 Casi dieron conmigo en la tumba, * pero yo no abandoné tus decretos.
118:88 Por tu bondad dame vida, * para que observe los preceptos de tu boca.
118:89 (Lamed) Tu palabra, Señor, es eterna, * más estable que el cielo.
118:90 Tu fidelidad de generación en generación, * igual que fundaste la tierra y permanece.
118:91 Por tu mandamiento subsisten hasta hoy, * porque todo está a tu servicio.
118:92 Si tu voluntad no fuera mi delicia, * ya habría perecido en mi desgracia.
118:93 Jamás olvidaré tus decretos, * pues con ellos me diste vida.
118:94 Soy tuyo, sálvame, que yo consulto tus leyes.
118:95 Los malvados me esperaban para perderme, * pero yo meditaba tus preceptos.
118:96 He visto el límite de todo lo perfecto: * tu mandato se dilata sin término.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 118(97-112) [2]
118:97 (Mem) Quómodo diléxi legem tuam, Dómine? * tota die meditátio mea est.
118:98 Super inimícos meos prudéntem me fecísti mandáto tuo: * quia in ætérnum mihi est.
118:99 Super omnes docéntes me intelléxi: * quia testimónia tua meditátio mea est.
118:100 Super senes intelléxi: * quia mandáta tua quæsívi.
118:101 Ab omni via mala prohíbui pedes meos: * ut custódiam verba tua.
118:102 A judíciis tuis non declinávi: * quia tu legem posuísti mihi.
118:103 Quam dúlcia fáucibus meis elóquia tua, * super mel ori meo!
118:104 A mandátis tuis intelléxi: * proptérea odívi omnem viam iniquitátis.
118:105 (Nun) Lucérna pédibus meis verbum tuum, * et lumen sémitis meis.
118:106 Jurávi, et státui * custodíre judícia justítiæ tuæ.
118:107 Humiliátus sum usquequáque, Dómine: * vivífica me secúndum verbum tuum.
118:108 Voluntária oris mei beneplácita fac, Dómine: * et judícia tua doce me.
118:109 Ánima mea in mánibus meis semper: * et legem tuam non sum oblítus.
118:110 Posuérunt peccatóres láqueum mihi: * et de mandátis tuis non errávi.
118:111 Hereditáte acquisívi testimónia tua in ætérnum: * quia exsultátio cordis mei sunt.
118:112 Inclinávi cor meum ad faciéndas justificatiónes tuas in ætérnum, * propter retributiónem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 118(97-112) [2]
118:97 (Mem) ¡Cuánto amo tu voluntad!: * todo el día la estoy meditando.
118:98 Tu mandato me hace más sabio que mis enemigos, * siempre me acompaña.
118:99 Soy más docto que todos mis maestros, * porque medito tus preceptos.
118:100 Soy más sagaz que los ancianos, * porque cumplo tus leyes.
118:101 Aparto mi pie de toda senda mala, * para guardar tu palabra.
118:102 No me aparto de tus mandamientos, * porque Tú me has instruido.
118:103 ¡Qué dulce al paladar tu promesa: * más que miel en la boca!
118:104 Considero tus decretos, * y odio el camino de la mentira.
118:105 (Nun) Lámpara es tu palabra para mis pasos, * luz en mi sendero.
118:106 Lo juro y lo cumpliré: * guardaré tus justos mandamientos.
118:107 ¡Estoy tan afligido! * Señor, dame vida según tu promesa.
118:108 Acepta, Señor, los votos que pronuncio, * enséñame tus mandatos.
118:109 Mi vida está siempre en peligro, * pero no olvido tu voluntad.
118:110 Los malvados me tendieron un lazo, * pero no me desvié de tus decretos.
118:111 Tus preceptos son mi herencia perpetua, * la alegría de mi corazón.
118:112 Inclino mi corazón a cumplir tus leyes, * siempre y cabalmente.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 118(113-128) [3]
118:113 (Samech) Iníquos ódio hábui: * et legem tuam diléxi.
118:114 Adjútor et suscéptor meus es tu: * et in verbum tuum supersperávi.
118:115 Declináte a me, malígni: * et scrutábor mandáta Dei mei.
118:116 Súscipe me secúndum elóquium tuum, et vivam: * et non confúndas me ab exspectatióne mea.
118:117 Ádjuva me, et salvus ero: * et meditábor in justificatiónibus tuis semper.
118:118 Sprevísti omnes discedéntes a judíciis tuis: * quia injústa cogitátio eórum.
118:119 Prævaricántes reputávi omnes peccatóres terræ: * ídeo diléxi testimónia tua.
118:120 Confíge timóre tuo carnes meas: * a judíciis enim tuis tímui.
118:121 (Ain) Feci judícium et justítiam: * non tradas me calumniántibus me.
118:122 Súscipe servum tuum in bonum: * non calumniéntur me supérbi.
118:123 Óculi mei defecérunt in salutáre tuum: * et in elóquium justítiæ tuæ.
118:124 Fac cum servo tuo secúndum misericórdiam tuam: * et justificatiónes tuas doce me.
118:125 Servus tuus sum ego: * da mihi intelléctum, ut sciam testimónia tua.
118:126 Tempus faciéndi, Dómine: * dissipavérunt legem tuam.
118:127 Ídeo diléxi mandáta tua, * super aurum et topázion.
118:128 Proptérea ad ómnia mandáta tua dirigébar: * omnem viam iníquam ódio hábui.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Commendémus nosmetípsos in multa patiéntia, in jejúniis multis, per arma justítiæ.
Salmo 118(113-128) [3]
118:113 (Samech) Detesto a los inconstantes * y amo tu voluntad.
118:114 Tú eres mi refugio y mi escudo, * yo espero en tu palabra.
118:115 Apartaos de mí los perversos, * y cumpliré tus mandatos, Dios mío.
118:116 Sostenme con tu promesa y viviré, * que no quede frustrada mi esperanza.
118:117 Dame apoyo y estaré a salvo, * me fijaré en tus leyes sin cesar.
118:118 Desprecias a los que se desvían de tus decretos, * sus proyectos son engaño.
118:119 Tienes por escoria a los malvados, * por eso amo tus preceptos.
118:120 Mi carne se estremece con tu temor, * y respeto tus mandamientos.
118:121 (Ain) Practico la justicia y el derecho, * no me entregues a mis opresores.
118:122 Da fianza en favor de tu siervo, * que no me opriman los insolentes.
118:123 Mis ojos se consumen aguardando tu salvación * y tu promesa de justicia.
118:124 Trata con misericordia a tu siervo, * enséñame tus leyes.
118:125 Yo soy tu siervo: * dame inteligencia, y conoceré tus preceptos.
118:126 Es hora de que actúes, Señor: * han quebrantado tu voluntad.
118:127 Yo amo tus mandatos * más que el oro purísimo.
118:128 Por eso aprecio tus decretos * y detesto el camino de la mentira.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Mostrémonos en la mucha paciencia y frecuente ayuno, en las armas de la justicia.
Capitulum Responsorium Versus {ex Psalterio secundum tempora}
Isa 55:7
Derelínquat ímpius viam suam, et vir iníquus cogitatiónes suas, et revertátur ad Dóminum, et miserébitur ejus, et ad Deum nostrum, quóniam multus est ad ignoscéndum.
℟. Deo grátias.

℟.br. Scápulis suis * Obumbrábit tibi.
℟. Scápulis suis * Obumbrábit tibi.
℣. Et sub pennis ejus sperábis.
℟. Obumbrábit tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Scápulis suis * Obumbrábit tibi.

℣. Scuto circúmdabit te véritas ejus.
℟. Non timébis a timóre noctúrno.
Chapter Responsory Verse {del Salterio del Tiempo correspondiente}
Is 55:7
Que el malvado abandone su camino, y el criminal sus planes; que regrese al Señor, y Él tendrá piedad, a nuestro Dios, que es rico en perdón.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. br. Con sus alas, * te cubrirá.
℟. Con sus alas, * te cubrirá.
℣. Bajo sus plumas te refugiarás.
℟. Te cubrirá.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Con sus alas, * te cubrirá.

℣. Su verdad te rodeará como un escudo.
℟. No temerás al espanto nocturno.
Preces Feriales {habentur}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, Deus virtútum, convérte nos.
℟. Et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
℣. Exsúrge, Christe, ádjuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Preces Feriales {incluido}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, Dios de las virtudes, convertidnos.
℟. Y mostradnos vuestro rostro, y seremos salvos.
℣. Levantaos, oh Cristo, y ayudadnos.
℟. Y libradnos por vuestro nombre.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a Ti nuestro clamor.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Pópulum tuum, quǽsumus, Dómine, propítius réspice: atque ab eo flagélla tuæ iracúndiæ cleménter avérte.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio del Tiempo}
El segundo «Señor, escucha» no se dice.
Oremos.
Mira, Señor, propicio a tu pueblo, y aparta benignamente de él los castigos de tu ira.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.

Ad Nonam

Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Rito de entrada
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Ave, María, llena de gracia, el Señor es contigo, bendita Tú eres entre todas las mujeres, y bendito es el fruto de tu vientre, Jesús. Santa María, Madre de Dios, ruega por nosotros pecadores, ahora y en la hora de nuestra muerte. Amén.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Hymnus
Rerum, Deus, tenax vigor,
Immótus in te pérmanens,
Lucis diúrnæ témpora
Succéssibus detérminans:

Largíre lumen véspere,
Quo vita nusquam décidat,
Sed prǽmium mortis sacræ
Perénnis instet glória.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno
¡Oh Dios! firmeza del mundo,
permaneciendo inmovible
para señalar los tiempos
haces que los astros giren.

Danos la luz por la tarde,
que nunca la vida espire;
mas premio de muerte santa
tu gloria nos vivifique.

Hazlo así, Padre piísimo,
Hijo, su imágen sublime,
con el Espíritu Santo,
que reinas siglos sin límites.
Amén.
Psalmi {Salmos y antífonas ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Per arma justítiæ.
Psalmus 118(129-144) [1]
118:129 (Phe) Mirabília testimónia tua: * ídeo scrutáta est ea ánima mea.
118:130 Declarátio sermónum tuórum illúminat: * et intelléctum dat párvulis.
118:131 Os meum apérui, et attráxi spíritum: * quia mandáta tua desiderábam.
118:132 Áspice in me, et miserére mei, * secúndum judícium diligéntium nomen tuum.
118:133 Gressus meos dírige secúndum elóquium tuum: * et non dominétur mei omnis injustítia.
118:134 Rédime me a calúmniis hóminum: * ut custódiam mandáta tua.
118:135 Fáciem tuam illúmina super servum tuum: * et doce me justificatiónes tuas.
118:136 Éxitus aquárum deduxérunt óculi mei: * quia non custodiérunt legem tuam.
118:137 (Sade) Justus es, Dómine: * et rectum judícium tuum.
118:138 Mandásti justítiam testimónia tua: * et veritátem tuam nimis.
118:139 Tabéscere me fecit zelus meus: * quia oblíti sunt verba tua inimíci mei.
118:140 Ignítum elóquium tuum veheménter: * et servus tuus diléxit illud.
118:141 Adolescéntulus sum ego et contémptus: * justificatiónes tuas non sum oblítus.
118:142 Justítia tua, justítia in ætérnum: * et lex tua véritas.
118:143 Tribulátio, et angústia invenérunt me: * mandáta tua meditátio mea est.
118:144 Ǽquitas testimónia tua in ætérnum: * intelléctum da mihi, et vivam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos y antífonas del Salterio del Tiempo correspondiente}
Ant. Por las armas de la justicia.
Salmo 118(129-144) [1]
118:129 (Pe) Tus preceptos son admirables, * por eso los guarda mi alma.
118:130 La explicación de tus palabras ilumina, * da inteligencia a los ignorantes.
118:131 Abro la boca y respiro, * ansiando tus mandamientos.
118:132 Vuélvete a mí y ten misericordia, * como es tu norma con los que aman tu nombre.
118:133 Asegura mis pasos con tu promesa, * que ninguna maldad me domine.
118:134 Líbrame de la opresión de los hombres, * y guardaré tus decretos.
118:135 Haz brillar tu rostro sobre tu siervo, * enséñame tus leyes.
118:136 Arroyos de lágrimas bajan de mis ojos * por los que no cumplen tu voluntad.
118:137 (Sade) Señor, Tú eres justo, * tus mandamientos son rectos.
118:138 Has prescrito leyes justas * sumamente estables.
118:139 Me consume el celo, * porque mis enemigos olvidan tus palabras.
118:140 Tu promesa es acrisolada, * y tu siervo la ama.
118:141 Soy pequeño y despreciable, * pero no olvido tus decretos.
118:142 Tu justicia es justicia eterna, * tu voluntad es verdadera.
118:143 Me asaltan angustias y aprietos, * tus mandatos son mi delicia.
118:144 La justicia de tus preceptos es eterna, * dame inteligencia y tendré vida.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 118(145-160) [2]
118:145 (Coph) Clamávi in toto corde meo, exáudi me, Dómine: * justificatiónes tuas requíram.
118:146 Clamávi ad te, salvum me fac: * ut custódiam mandáta tua.
118:147 Prævéni in maturitáte, et clamávi: * quia in verba tua supersperávi.
118:148 Prævenérunt óculi mei ad te dilúculo: * ut meditárer elóquia tua.
118:149 Vocem meam audi secúndum misericórdiam tuam, Dómine: * et secúndum judícium tuum vivífica me.
118:150 Appropinquavérunt persequéntes me iniquitáti: * a lege autem tua longe facti sunt.
118:151 Prope es tu, Dómine: * et omnes viæ tuæ véritas.
118:152 Inítio cognóvi de testimóniis tuis: * quia in ætérnum fundásti ea.
118:153 (Res) Vide humilitátem meam, et éripe me: * quia legem tuam non sum oblítus.
118:154 Júdica judícium meum, et rédime me: * propter elóquium tuum vivífica me.
118:155 Longe a peccatóribus salus: * quia justificatiónes tuas non exquisiérunt.
118:156 Misericórdiæ tuæ multæ, Dómine: * secúndum judícium tuum vivífica me.
118:157 Multi qui persequúntur me, et tríbulant me: * a testimóniis tuis non declinávi.
118:158 Vidi prævaricántes, et tabescébam: * quia elóquia tua non custodiérunt.
118:159 Vide quóniam mandáta tua diléxi, Dómine: * in misericórdia tua vivífica me.
118:160 Princípium verbórum tuórum, véritas: * in ætérnum ómnia judícia justítiæ tuæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 118(145-160) [2]
118:145 (Qoph) Te invoco de todo corazón: respóndeme, Señor, * y guardaré tus leyes.
118:146 A ti grito: sálvame, * y cumpliré tus decretos.
118:147 Me adelanto a la aurora pidiendo auxilio, esperando tus palabras.
118:148 Mis ojos se adelantan a las vigilias, * meditando tu promesa.
118:149 Escucha mi voz por tu misericordia, * con tus mandamientos dame vida.
118:150 Ya se acercan mis inicuos perseguidores, * están lejos de tu voluntad.
118:151 Tú, Señor, estás cerca, * y todos tus mandatos son estables.
118:152 Hace tiempo comprendí que tus preceptos * los fundaste para siempre.
118:153 (Res) Mira mi abatimiento y líbrame, * porque no olvido tu voluntad.
118:154 Defiende mi causa y rescátame, * con tu promesa dame vida.
118:155 La justicia está lejos * de los malvados que no buscan tus leyes.
118:156 Grande es tu ternura, Señor, * con tus mandamientos dame vida.
118:157 Muchos son los enemigos que me persiguen, * pero yo no me aparto de tus preceptos.
118:158 Viendo a los renegados, sentía asco, * porque no guardan tus mandatos.
118:159 Mira cómo amo tus decretos, Señor, * por tu misericordia dame vida.
118:160 El compendio de tu palabra es la verdad, * y tus justos juicios son eternos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 118(161-176) [3]
118:161 (Sin) Príncipes persecúti sunt me gratis: * et a verbis tuis formidávit cor meum.
118:162 Lætábor ego super elóquia tua: * sicut qui invénit spólia multa.
118:163 Iniquitátem ódio hábui, et abominátus sum: * legem autem tuam diléxi.
118:164 Sépties in die laudem dixi tibi, * super judícia justítiæ tuæ.
118:165 Pax multa diligéntibus legem tuam: * et non est illis scándalum.
118:166 Exspectábam salutáre tuum, Dómine: * et mandáta tua diléxi.
118:167 Custodívit ánima mea testimónia tua: * et diléxit ea veheménter.
118:168 Servávi mandáta tua, et testimónia tua: * quia omnes viæ meæ in conspéctu tuo.
118:169 (Thau) Appropínquet deprecátio mea in conspéctu tuo, Dómine: * juxta elóquium tuum da mihi intelléctum.
118:170 Intret postulátio mea in conspéctu tuo: * secúndum elóquium tuum éripe me.
118:171 Eructábunt lábia mea hymnum, * cum docúeris me justificatiónes tuas.
118:172 Pronuntiábit lingua mea elóquium tuum: * quia ómnia mandáta tua ǽquitas.
118:173 Fiat manus tua ut salvet me: * quóniam mandáta tua elégi.
118:174 Concupívi salutáre tuum, Dómine: * et lex tua meditátio mea est.
118:175 Vivet ánima mea, et laudábit te: * et judícia tua adjuvábunt me.
118:176 Errávi, sicut ovis, quæ périit: * quǽre servum tuum, quia mandáta tua non sum oblítus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Per arma justítiæ virtútis Dei commendémus nosmetípsos in multa patiéntia.
Salmo 118(161-176) [3]
118:161 (Sin) Los nobles me perseguían sin motivo, * pero mi corazón respetaba tus palabras.
118:162 Yo me alegraba con tu promesa, * como el que encuentra un rico botín.
118:163 Detesto y aborrezco la mentira, * y amo tu voluntad.
118:164 Siete veces al día te alabo * por tus justos mandamientos.
118:165 Mucha paz tienen los que aman tus leyes, * y nada los hace tropezar.
118:166 Aguardo tu salvación, Señor, * y cumplo tus mandatos.
118:167 Mi alma guarda tus preceptos * y los ama intensamente.
118:168 Guardo tus decretos, * y Tú tienes presentes mis caminos.
118:169 (Tau) Que llegue mi clamor a tu presencia, Señor, * con tus palabras dame inteligencia.
118:170 Que mi súplica entre en tu presencia, * líbrame según tu promesa.
118:171 De mis labios brota la alabanza, * porque me enseñaste tus leyes.
118:172 Mi lengua canta tu fidelidad, * porque todos tus preceptos son justos.
118:173 Que tu mano me auxilie, * ya que prefiero tus decretos.
118:174 Ansío tu salvación, Señor. * tu voluntad es mi delicia.
118:175 Que mi alma viva para alabarte, * que tus mandamientos me auxilien.
118:176 Me extravié como oveja perdida: * busca a tu siervo, que no olvida tus mandatos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Por las armas de la justicia y del poder de Dios mostrémonos en la mucha paciencia.
Capitulum Responsorium Versus {ex Psalterio secundum tempora}
Isa 58:7
Frange esuriénti panem tuum, et egénos vagósque induc in domum tuam: cum víderis nudum, óperi eum, et carnem tuam ne despéxeris.
℟. Deo grátias.

℟.br. Scuto circúmdabit te * Véritas ejus.
℟. Scuto circúmdabit te * Véritas ejus.
℣. Non timébis a timóre noctúrno.
℟. Véritas ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Scuto circúmdabit te * Véritas ejus.

℣. Ángelis suis Deus mandávit de te.
℟. Ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
Chapter Responsory Verse {del Salterio del Tiempo correspondiente}
Is 58:7
Parte tu pan con el hambriento, y a los pobres, y a los que no tienen hogar, acógelos en tu casa; viste al que vieres desnudo, y no desprecies a tu propia carne.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. Te rodeará como un escudo. * Su verdad.
℟. Te rodeará como un escudo. * Su verdad.
℣. No temerás el espanto nocturno.
℟. Su verdad.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Te rodeará como un escudo. * Su verdad.

℣. Dios ha dado orden a sus ángeles.
℟. Para que te guarden en tus caminos.
Preces Feriales {habentur}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, Deus virtútum, convérte nos.
℟. Et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
℣. Exsúrge, Christe, ádjuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Preces Feriales {incluido}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, Dios de las virtudes, convertidnos.
℟. Y mostradnos vuestro rostro, y seremos salvos.
℣. Levantaos, oh Cristo, y ayudadnos.
℟. Y libradnos por vuestro nombre.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a Ti nuestro clamor.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Pópulum tuum, quǽsumus, Dómine, propítius réspice: atque ab eo flagélla tuæ iracúndiæ cleménter avérte.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio del Tiempo}
El segundo «Señor, escucha» no se dice.
Oremos.
Mira, Señor, propicio a tu pueblo, y aparta benignamente de él los castigos de tu ira.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.



Dominica II in Quadragesima ~ Semiduplex Dominica II. classis

Ad Vesperas

Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Rito de entrada
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Ave, María, llena de gracia, el Señor es contigo, bendita Tú eres entre todas las mujeres, y bendito es el fruto de tu vientre, Jesús. Santa María, Madre de Dios, ruega por nosotros pecadores, ahora y en la hora de nuestra muerte. Amén.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Psalmi {Psalmi et antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Benedíctus.
Psalmus 143 [1]
143:1 Benedíctus Dóminus, Deus meus, qui docet manus meas ad prǽlium, * et dígitos meos ad bellum.
143:2 Misericórdia mea, et refúgium meum: * suscéptor meus, et liberátor meus:
143:2 Protéctor meus, et in ipso sperávi: * qui subdit pópulum meum sub me.
143:3 Dómine, quid est homo, quia innotuísti ei? * aut fílius hóminis, quia réputas eum?
143:4 Homo vanitáti símilis factus est: * dies ejus sicut umbra prætéreunt.
143:5 Dómine, inclína cælos tuos, et descénde: * tange montes, et fumigábunt.
143:6 Fúlgura coruscatiónem, et dissipábis eos: * emítte sagíttas tuas, et conturbábis eos.
143:7 Emítte manum tuam de alto, éripe me, et líbera me de aquis multis: * de manu filiórum alienórum.
143:8 Quorum os locútum est vanitátem: * et déxtera eórum, déxtera iniquitátis.
143:9 Deus, cánticum novum cantábo tibi: * in psaltério decachórdo psallam tibi.
143:10 Qui das salútem régibus: * qui redemísti David, servum tuum, de gládio malígno: éripe me.
143:11 Et érue me de manu filiórum alienórum, quorum os locútum est vanitátem: * et déxtera eórum, déxtera iniquitátis:
143:12 Quorum fílii, sicut novéllæ plantatiónes * in juventúte sua.
143:12 Fíliæ eórum compósitæ: * circumornátæ ut similitúdo templi.
143:13 Promptuária eórum plena, * eructántia ex hoc in illud.
143:13 Oves eórum fœtósæ, abundántes in egréssibus suis: * boves eórum crassæ.
143:14 Non est ruína macériæ, neque tránsitus: * neque clamor in platéis eórum.
143:15 Beátum dixérunt pópulum, cui hæc sunt: * beátus pópulus, cujus Dóminus Deus ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Benedíctus Dóminus Deus meus.
Salmos {Salmos y antífonas del Salterio del día correspondiente}
Ant. Bendito.
Salmo 143 [1]
143:1 Bendito el Señor, mi Roca, que adiestra mis manos para el combate, * mis dedos para la pelea;
143:2 Mi bienhechor, mi alcázar, * baluarte donde me pongo a salvo,
143:2 Mi escudo y mi refugio, * que me somete los pueblos.
143:3 Señor, ¿qué es el hombre para que te fijes en él? * ¿Qué los hijos de Adán para que pienses en ellos?
143:4 El hombre es igual que un soplo; * sus días, una sombra que pasa.
143:5 Señor, inclina tu cielo y desciende; * toca los montes, y echarán humo;
143:6 Fulmina el rayo, y dispérsalos; * dispara tus saetas y desbarátalos.
143:7 Extiende la mano desde arriba: defiéndeme, líbrame de las aguas caudalosas, * de la mano de los extranjeros,
143:8 Cuya boca dice falsedades, * cuya diestra jura en falso.
143:9 Dios mío, te cantaré un cántico nuevo, * tocaré para ti el arpa de diez cuerdas:
143:10 Para ti que das la victoria a los reyes, * y salvas a David tu siervo, defiéndeme de la espada cruel,
143:11 Sálvame de las manos de extranjeros, cuya boca dice falsedades, * cuya diestra jura en falso.
143:12 Sean nuestros hijos un plantío, * crecidos desde su adolescencia;
143:12 Nuestras hijas sean columnas talladas, * estructura de un templo.
143:13 Que nuestros silos estén repletos * de frutos de toda especie;
143:13 Que nuestros rebaños a millares se multipliquen en las praderas, * y nuestros bueyes vengan cargados;
143:14 Que no haya brechas ni aberturas, * ni alarma en nuestras plazas.
143:15 Dichoso el pueblo que esto tiene, * dichoso el pueblo cuyo Dios es el Señor.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Bendito el Señor, mi Dios.
Ant. Per síngulos dies.
Psalmus 144 [2]
144:1 Exaltábo te, Deus meus, rex: * et benedícam nómini tuo in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
144:2 Per síngulos dies benedícam tibi: * et laudábo nomen tuum in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
144:3 Magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * et magnitúdinis ejus non est finis.
144:4 Generátio et generátio laudábit ópera tua: * et poténtiam tuam pronuntiábunt.
144:5 Magnificéntiam glóriæ sanctitátis tuæ loquéntur: * et mirabília tua narrábunt.
144:6 Et virtútem terribílium tuórum dicent: * et magnitúdinem tuam narrábunt.
144:7 Memóriam abundántiæ suavitátis tuæ eructábunt: * et justítia tua exsultábunt.
144:8 Miserátor, et miséricors Dóminus: * pátiens, et multum miséricors.
144:9 Suávis Dóminus univérsis: * et miseratiónes ejus super ómnia ópera ejus.
144:10 Confiteántur tibi, Dómine, ómnia ópera tua: * et sancti tui benedícant tibi.
144:11 Glóriam regni tui dicent: * et poténtiam tuam loquéntur:
144:12 Ut notam fáciant fíliis hóminum poténtiam tuam: * et glóriam magnificéntiæ regni tui.
144:13 Regnum tuum regnum ómnium sæculórum: * et dominátio tua in omni generatióne et generatiónem.
144:14 Fidélis Dóminus in ómnibus verbis suis: * et sanctus in ómnibus opéribus suis.
144:14 Állevat Dóminus omnes qui córruunt: * et érigit omnes elísos.
144:15 Óculi ómnium in te sperant, Dómine: * et tu das escam illórum in témpore opportúno.
144:16 Áperis tu manum tuam: * et imples omne ánimal benedictióne.
144:17 Justus Dóminus in ómnibus viis suis: * et sanctus in ómnibus opéribus suis.
144:18 Prope est Dóminus ómnibus invocántibus eum: * ómnibus invocántibus eum in veritáte.
144:19 Voluntátem timéntium se fáciet: * et deprecatiónem eórum exáudiet: et salvos fáciet eos.
144:20 Custódit Dóminus omnes diligéntes se: * et omnes peccatóres dispérdet.
144:21 Laudatiónem Dómini loquétur os meum: * et benedícat omnis caro nómini sancto ejus in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Per síngulos dies benedícam te Dómine.
Ant. Día tras día.
Salmo 144 [2]
144:1 Te ensalzaré, Dios mío, mi Rey; * bendeciré tu nombre por siempre jamás.
144:2 Día tras día, te bendeciré * y alabaré tu nombre por siempre jamás.
144:3 Grande es el Señor, merece toda alabanza, * es incalculable su grandeza;
144:4 Una generación pondera tus obras a la otra, * y le cuenta tus hazañas.
144:5 Alaban ellos la gloria de tu majestad, * y yo repito tus maravillas;
144:6 Encarecen ellos tus temibles proezas, * y yo narro tus grandes acciones;
144:7 Difunden la memoria de tu inmensa bondad, * y aclaman tus victorias.
144:8 El Señor es clemente y misericordioso, * lento a la cólera y rico en piedad;
144:9 El Señor es bueno con todos, * es cariñoso con todas sus criaturas.
144:10 Que todas tus criaturas te den gracias, Señor, * que te bendigan tus fieles;
144:11 Que proclamen la gloria de tu reinado, * que hablen de tus hazañas;
144:12 Explicando tus hazañas a los hombres, * la gloria y majestad de tu reinado.
144:13 Tu reinado es un reinado perpetuo, * tu gobierno va de edad en edad.
144:14 El Señor es fiel a sus palabras, * bondadoso en todas sus acciones.
144:14 El Señor sostiene a los que van a caer, * endereza a los que ya se doblan.
144:15 Los ojos de todos te están aguardando, * Tú les das la comida a su tiempo;
144:16 Abres Tú la mano, * y sacias de favores a todo viviente.
144:17 El Señor es justo en todos sus caminos, * es bondadoso en todas sus acciones;
144:18 Cerca está el Señor de los que lo invocan, * de los que lo invocan sinceramente.
144:19 Satisface los deseos de sus fieles, * escucha sus gritos, y los salva.
144:20 El Señor guarda a los que lo aman, * pero destruye a los malvados.
144:21 Pronuncie mi boca la alabanza del Señor, * todo viviente bendiga su santo nombre por siempre jamás.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Día tras día, te bendeciré, Señor.
Ant. Laudábo.
Psalmus 145 [3]
145:2 Lauda, ánima mea, Dóminum, laudábo Dóminum in vita mea: * psallam Deo meo quámdiu fúero.
145:3 Nolíte confídere in princípibus: * in fíliis hóminum, in quibus non est salus.
145:4 Exíbit spíritus ejus, et revertétur in terram suam: * in illa die períbunt omnes cogitatiónes eórum.
145:5 Beátus, cujus Deus Jacob adjútor ejus, spes ejus in Dómino, Deo ipsíus: * qui fecit cælum et terram, mare, et ómnia, quæ in eis sunt.
145:7 Qui custódit veritátem in sǽculum, facit judícium injúriam patiéntibus: * dat escam esuriéntibus.
145:7 Dóminus solvit compedítos: * Dóminus illúminat cæcos.
145:8 Dóminus érigit elísos, * Dóminus díligit justos.
145:9 Dóminus custódit ádvenas, pupíllum et víduam suscípiet: * et vias peccatórum dispérdet.
145:10 Regnábit Dóminus in sǽcula, Deus tuus, Sion, * in generatiónem et generatiónem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Laudábo Deum meum in vita mea.
Ant. Alabaré.
Salmo 145 [3]
145:2 Alaba, alma mía, al Señor: alabaré al Señor mientras viva, * tañeré para mi Dios mientras exista.
145:3 No confiéis en los príncipes, * seres de polvo que no pueden salvar;
145:4 Exhalan el espíritu y vuelven al polvo, * ese día perecen sus planes.
145:5 Dichoso a quien auxilia el Dios de Jacob, el que espera en el Señor, su Dios, * que hizo el cielo y la tierra, el mar y cuanto hay en él;
145:7 Que mantiene su fidelidad perpetuamente, que hace justicia a los oprimidos, * que da pan a los hambrientos.
145:7 El Señor liberta a los cautivos, * el Señor abre los ojos al ciego,
145:8 El Señor endereza a los que ya se doblan, * el Señor ama a los justos.
145:9 El Señor guarda a los peregrinos, sustenta al huérfano y a la viuda * y trastorna el camino de los malvados.
145:10 El Señor reina eternamente, tu Dios, Sión, * de edad en edad.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Alabaré al Señor mientras viva.
Ant. Deo nostro.
Psalmus 146 [4]
146:1 Laudáte Dóminum quóniam bonus est psalmus: * Deo nostro sit jucúnda, decóraque laudátio.
146:2 Ædíficans Jerúsalem Dóminus: * dispersiónes Israélis congregábit.
146:3 Qui sanat contrítos corde: * et álligat contritiónes eórum.
146:4 Qui númerat multitúdinem stellárum: * et ómnibus eis nómina vocat.
146:5 Magnus Dóminus noster, et magna virtus ejus: * et sapiéntiæ ejus non est númerus.
146:6 Suscípiens mansuétos Dóminus: * humílians autem peccatóres usque ad terram.
146:7 Præcínite Dómino in confessióne: * psállite Deo nostro in cíthara.
146:8 Qui óperit cælum núbibus: * et parat terræ plúviam.
146:8 Qui prodúcit in móntibus fænum: * et herbam servitúti hóminum.
146:9 Qui dat juméntis escam ipsórum: * et pullis corvórum invocántibus eum.
146:10 Non in fortitúdine equi voluntátem habébit: * nec in tíbiis viri beneplácitum erit ei.
146:11 Beneplácitum est Dómino super timéntes eum: * et in eis, qui sperant super misericórdia ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Deo nostro jucúnda sit laudátio.
Ant. Nuestro Dios.
Salmo 146 [4]
146:1 Alabad al Señor, que la música es buena; * nuestro Dios merece una alabanza armoniosa.
146:2 El Señor reconstruye Jerusalén, * reúne a los deportados de Israel;
146:3 Él sana los corazones destrozados, * venda sus heridas.
146:4 Cuenta el número de las estrellas, * a cada una la llama por su nombre.
146:5 Nuestro Señor es grande y poderoso, * su sabiduría no tiene medida.
146:6 El Señor sostiene a los humildes, * humilla hasta el polvo a los malvados.
146:7 Entonad la acción de gracias al Señor, * tocad la cítara para nuestro Dios,
146:8 Que cubre el cielo de nubes * preparando la lluvia para la tierra;
146:8 Que hace brotar hierba en los montes, * para los que sirven al hombre;
146:9 Que da su alimento al ganado * y a las crías de cuervo que graznan.
146:10 No aprecia el vigor de los caballos, * no estima los jarretes del hombre:
146:11 El Señor aprecia a sus fieles, * que confían en su misericordia.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Nuestro Dios merece una alabanza armoniosa.
Ant. Lauda.
Psalmus 147 [5]
147:1 Lauda, Jerúsalem, Dóminum: * lauda Deum tuum, Sion.
147:2 Quóniam confortávit seras portárum tuárum: * benedíxit fíliis tuis in te.
147:3 Qui pósuit fines tuos pacem: * et ádipe fruménti sátiat te.
147:4 Qui emíttit elóquium suum terræ: * velóciter currit sermo ejus.
147:5 Qui dat nivem sicut lanam: * nébulam sicut cínerem spargit.
147:6 Mittit crystállum suam sicut buccéllas: * ante fáciem frígoris ejus quis sustinébit?
147:7 Emíttet verbum suum, et liquefáciet ea: * flabit spíritus ejus, et fluent aquæ.
147:8 Qui annúntiat verbum suum Jacob: * justítias, et judícia sua Israël.
147:9 Non fecit táliter omni natióni: * et judícia sua non manifestávit eis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lauda Jerúsalem Dóminum.
Ant. Glorifica.
Salmo 147 [5]
147:1 Glorifica al Señor, Jerusalén; * alaba a tu Dios, Sión:
147:2 Que ha reforzado los cerrojos de tus puertas, * y ha bendecido a tus hijos dentro de ti;
147:3 Ha puesto paz en tus fronteras, * te sacia con flor de harina.
147:4 Él envía su mensaje a la tierra, * y su palabra corre veloz;
147:5 Manda la nieve como lana, * esparce la escarcha como ceniza;
147:6 Hace caer el hielo como migajas * y con el frío congela las aguas;
147:7 Envía una orden, y se derriten; * sopla su aliento, y corren.
147:8 Anuncia su palabra a Jacob, * sus decretos y mandatos a Israel;
147:9 Con ninguna nación obró así, * ni les dio a conocer sus mandatos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Glorifica al Señor, Jerusalén.
Capitulum Hymnus Versus {ex Proprio de Tempore}
1 Thess 4:1
Fratres: Rogámus vos, et obsecrámus in Dómino Jesu: ut, quemádmodum accepístis a nobis, quómodo vos opórteat ambuláre, et placére Deo, sic et ambulétis, ut abundétis magis.
℟. Deo grátias.


Hymnus
Audi, benígne Cónditor,
Nostras preces cum flétibus,
In hoc sacro jejúnio
Fusas quadragenário.

Scrutátor alme córdium,
Infírma tu scis vírium:
Ad te revérsis éxhibe
Remissiónis grátiam.

Multum quidem peccávimus,
Sed parce confiténtibus:
Ad nóminis laudem tui
Confer medélam lánguidis.

Concéde nóstrum cónteri
Corpus per abstinéntiam;
Culpæ ut relínquant pábulum
Jejúna corda críminum.

Præsta, beáta Trínitas,
Concéde, simplex Únitas;
Ut fructuósa sint tuis
Jejuniórum múnera.
Amen.


℣. Ángelis suis Deus mandávit de te.
℟. Ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
Capítulo Himno Verso {del Propio del Tiempo}
1 Tes 4:1
Hermanos: Este es nuestro ruego y exhortación en el Señor Jesús: Habéis recibido de nosotros la manera de portaros y agradar a Dios; ya os portáis así, seguid progresando.
℟. Demos gracias a Dios.


Himno
Oye, Creador benigno,
nuestras súplicas sinceras,
que entre sollozos te hacemos
en esta santa Cuaresma.

Tú que el corazon registras,
sabes nuestras flacas fuerzas:
a los que a Ti nos volvemos,
perdón y gracia dispensa.

En gran manera pecamos;
perdona a los que confiesan:
para loor de tu nombre
a los lánguidos consuela.

Haz que el ayuno quebrante
de la carne la soberbia;
y mientras ayuna el cuerpo,
de culpa el alma se abstenga.

Hazlo así, Trinidad santa,
único Dios por esencia,
para que este santo ayuno
útil a tus siervos sea.
Amén.


℣. Dios ordenó a sus Ángeles.
℟. Que te guardasen en todos tus caminos.
Canticum Magnificat {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Visiónem quam vidístis,
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen ejus.
1:50 Et misericórdia ejus, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini ejus in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Visiónem quam vidístis, némini dixéritis, donec a mórtuis resúrgat Fílius hóminis.
Canticum Magnificat {Antífona del Propio del Tiempo}
Ant. No contéis a nadie.
Cántico de la B. Virgen María
Lc 1, 46-55
1:46 Proclama * mi alma la grandeza del Señor,
1:47 Se alegra mi espíritu * en Dios, mi salvador;
1:48 Porque ha mirado la humillación de su esclava. * Desde ahora me felicitarán todas las generaciones,
1:49 Porque el Poderoso ha hecho obras grandes por mí: * su nombre es santo,
1:50 Y su misericordia llega a sus fieles * de generación en generación.
1:51 Él hace proezas con su brazo: * dispersa a los soberbios de corazón,
1:52 Derriba del trono a los poderosos * y enaltece a los humildes,
1:53 A los hambrientos los colma de bienes * y a los ricos los despide vacíos.
1:54 Auxilia a Israel, su siervo, * acordándose de la misericordia,
1:55 Como lo había prometido a nuestros padres, * en favor de Abrahán y su descendencia por siempre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. No contéis a nadie la visión, hasta que el Hijo del hombre resucite de entre los muertos.
Preces Feriales{omittitur}
Preces Feriales{omitido}
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui cónspicis omni nos virtúte destítui: intérius exteriúsque custódi; ut ab ómnibus adversitátibus muniámur in córpore, et a právis cogitatiónibus mundémur in mente.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.


Commemoratio S. Patricii Episcopi et Confessoris
Ant. Sacérdos et Póntifex, et virtútum ópifex, pastor bone in pópulo, ora pro nobis Dóminum.


℣. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum.
℟. Stolam glóriæ índuit eum.


Orémus.
Deus, qui ad prædicándam géntibus glóriam tuam beátum Patrícium Confessórem atque Pontíficem míttere dignátus es: ejus méritis et intercessióne concéde; ut, quæ nobis agénda prǽcipis, te miseránte adimplére possímus.
Oración {del Propio del Tiempo}
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Tú sabes, Señor, que no podemos nada; guarda nuestro cuerpo y nuestro espíritu, para sentirnos protegidos de toda adversidad y limpios de todo mal pensamiento.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.


Conmemoración S. Patricii Episcopi et Confessoris
Ant. Sacerdote y pontífice, que has practicado las virtudes; pastor bueno del pueblo, ruega por nosotros al Señor.


℣. El Señor lo amó y lo enalteció.
℟. Lo vistió con un traje de honor.


Oremos.
Oh Dios, que te dignaste enviar al bienaventurado Patricio, Confesor y Pontífice, para predicar a los gentiles tu gloria: concédenos por sus méritos e intercesión que por tu misericordia podamos cumplir todos tus preceptos.
Suffragium {Tridentinum}
De Beata Maria
Ant. Sancta María succúrre míseris, juva pusillánimes, réfove flébiles, ora pro pópulo, intérveni pro clero, intercéde pro devóto femíneo sexu: séntiant omnes tuum juvámen, quicúmque célebrant tuam sanctam commemoratiónem.

℣. Ora pro nobis sancta Dei Génitrix.
℟. Ut digni efficiámur promissiónibus Christi.

Oratio
Orémus.
Concéde nos fámulos tuos, quǽsumus, Dómine Deus, perpétua mentis et córporis sanitáte gaudére, et gloriósa beátæ Maríæ semper Vírginis intercessióne, a præsénti liberári tristítia, et ætérna pérfrui lætítia.
Sufragio {Tridentino}
Conmemoración de la Bienaventurada Virgen María.
Ant. Santa María, fortalece a los débiles, consuela a los afligidos; ruega por el pueblo, interésate por el clero, intercede por el devoto sexo femenino; experimenten tu auxilio todos cuantos celebran tu santa festividad.

℣. Ruega por nosotros, Santa Madre de Dios.
℟. Para que seamos dignos de las promesas de Cristo.

Oración
Oremos.
Te pedimos, Señor, que nosotros, tus siervos, gocemos siempre de salud de alma y cuerpo; y, por la intercesión gloriosa de Santa María, la Virgen, líbranos de las tristezas de este mundo, y concédenos las alegrías del cielo.
De sancto Joseph
Ant. Ecce fidélis servus et prudens, quem constítuit Dóminus super famíliam suam.

℣. Glória et divítiæ in domo ejus.
℟. Et justítia ejus manet in sǽculum sǽculi.

Oratio
Orémus.
Deus, qui ineffábili providéntia beátum Joseph sanctíssimæ Genitrícis tuæ sponsum elígere dignátus es: præsta quǽsumus; ut quem protectórem venerámur in terris, intercessórem habére mereámur in cælis.
Conmemoración de S. José
Ant. Éste es el siervo fiel y prudente, constituido por su Señor sobre su familia.

℣. En su casa habrá riquezas y abundancia.
℟. Su justicia dura por los siglos de los siglos.

Oración
Oremos.
Concédenos, Señor, que en tu inefable providencia escogiste a tu bienaventurado siervo José como esposo de tu santísima Madre, que de aquel a quien veneramos en la tierra, merezcamos su intercesión en el cielo.
De Apostolis
Ant. Petrus Apóstolus, et Paulus Doctor Géntium, ipsi nos docuérunt legem tuam Dómine.

℣. Constítues eos príncipes super omnem terram.
℟. Mémores erunt nóminis tui Dómine.

Oratio
Orémus.
Deus, cujus déxtera beátum Petrum ambulántem in flúctibus, ne mergerétur, eréxit, et coapóstolum ejus Paulum tértio naufragántem de profúndo pélagi liberávit: exáudi nos propítius, et concéde; ut ambórum méritis, æternitátis glóriam consequámur.
Conmemoración de los Apóstoles S. Pedro y S. Pablo
Ant. Pedro Apóstol, y Pablo el doctor de los pueblos, nos enseñan tu ley, Señor.

℣. Les constituirás príncipes sobre toda la tierra.
℟. Se acordarán, Señor, de tu nombre.

Oración
Oremos.
Oh Dios, cuya diestra sostuvo a San Pedro, para que no se sumergiera al andar sobre las olas, y libró a San Pablo, su compañero de apostolado, de caer en el profundo abismo al naufragar por tercera vez; óyenos propicio, y concédenos por los méritos de ambos que consigamos la gloria de la eternidad.
De Pace
Ant. Da pacem Dómine in diébus nostris, quia non est álius, qui pugnet pro nobis, nisi tu Deus noster.

℣. Fiat pax in virtúte tua.
℟. Et abundántia in túrribus tuis.

Oratio
Orémus
Deus, a quo sancta desidéria, recta consília, et justa sunt ópera: da servis tuis illam, quam mundus dare non potest, pacem; ut et corda nostra mandátis tuis dédita, et hóstium subláta formídine, témpora sint tua protectióne tranquílla.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Por la paz
Ant. Danos la paz en nuestros días, Señor, pues no hay quien combata por nosotros, sino Tú, Dios nuestro.

℣. Haya paz dentro de tus muros.
℟. Y prosperidad en tus palacios.

Oración
Oremos.
¡Oh Dios, de quien proceden los santos deseos, los consejos rectos y las obras buenas!; concede a tus siervos aquella paz que el mundo no les puede dar, para que nuestros corazones cumplan tus mandamientos y nuestro tiempo, alejado todo temor de guerra, discurra bajo tu protección, en la tranquilidad.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.

Ad Completorium

Incipit
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Noctem quiétam et finem perféctum concédat nobis Dóminus omnípotens. Amen.
Rito de entrada
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Señor todopoderoso nos conceda una noche tranquila y una muerte santa. Amén.
Lectio brevis
1 Pet 5:8-9
Fratres: Sóbrii estóte, et vigiláte: quia adversárius vester diábolus tamquam leo rúgiens círcuit, quærens quem dévoret: cui resístite fortes in fide.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Lectura breve
1 Pe 5:8-9
Hermanos, sed sobrios, estad despiertos, porque vuestro enemigo el diablo, como león rugiente, ronda buscando a quién devorar. Resistidle firmes en la fe.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Adjutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Confíteor Deo omnipoténti, beátæ Maríæ semper Vírgini, beáto Michaéli Archángelo, beáto Joánni Baptístæ, sanctis Apóstolis Petro et Paulo, et ómnibus Sanctis, quia peccávi nimis, cogitatióne, verbo et ópere: percutit sibi pectus mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. Ídeo precor beátam Maríam semper Vírginem, beátum Michaélem Archángelum, beátum Joánnem Baptístam, sanctos Apóstolos Petrum et Paulum, et omnes Sanctos, oráre pro me ad Dóminum Deum nostrum.
Misereátur nostri omnípotens Deus, et dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam ætérnam. Amen.
Indulgéntiam, absolutiónem et remissiónem peccatórum nostrórum tríbuat nobis omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Yo, pecador, me confieso a Dios todopoderoso, a la bienaventurada siempre Virgen María, al bienaventurado San Miguel Arcángel, al bienaventurado San Juan Bautista, a los bienaventurados apóstoles Pedro y Pablo, a todos los santos (y a vosotros hermanos o a vos, Padre), que pequé gravemente con el pensamiento, palabra y obra se golpea el pecho tres veces, por mi culpa, por mi culpa, por mi grandísima culpa; por tanto, ruego a la bienaventurada siempre Virgen María, al bienaventurado San Miguel Arcángel, al bienaventurado San Juan Bautista, a los santos Apóstoles Pedro y Pablo, a todos los santos (y vosotros hermanos o a vos, Padre), que roguéis por mí a Dios, nuestro Señor.
Dios todopoderoso tenga misericordia de nosotros, perdone nuestros pecados, y nos lleve a la vida eterna. Amén.
El Señor todopoderoso, rico en misericordia, nos conceda la indulgencia, absolución y remisión de nuestros pecados. Amén.
℣. Convérte nos ✙︎ Deus, salutáris noster.
℟. Et avérte iram tuam a nobis.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
℣. Conviértenos, ✙︎ oh Dios, Salvador nuestro.
℟. Cesa en tu rencor contra nosotros.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Psalmi {Salmos y antífonas ex Psalterio secundum diem}
Ant. Miserére.
Psalmus 4 [1]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus justítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium justítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos y antífonas del Salterio del día correspondiente}
Ant. Ten piedad de mí,
Salmo 4 [1]
4:2 Escúchame cuando te invoco, Dios, defensor mío; * Tú que en el aprieto me diste anchura,
4:2 Ten piedad de mí * y escucha mi oración.
4:3 Y vosotros, ¿hasta cuándo ultrajaréis mi honor, * amaréis la falsedad y buscaréis el engaño?
4:4 Sabedlo: el Señor hizo milagros en mi favor, * y el Señor me escuchará cuando lo invoque.
4:5 Temblad y no pequéis, * reflexionad en el silencio de vuestro lecho;
4:6 Ofreced sacrificios legítimos y confiad en el Señor. * Hay muchos que dicen: «¿Quién nos hará ver la dicha,
4:7 Si la luz de tu rostro ha huido de nosotros?» * Pero Tú, Señor, has puesto en mi corazón más alegría
4:8 Que si abundara * en trigo y en vino.
4:9 En paz me acuesto * y en seguida me duermo,
4:10 Porque Tú sólo, Señor, * me haces vivir tranquilo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 30(2-6) [2]
30:2 In te, Dómine, sperávi, non confúndar in ætérnum: * in justítia tua líbera me.
30:3 Inclína ad me aurem tuam, * accélera ut éruas me.
30:3 Esto mihi in Deum protectórem, et in domum refúgii: * ut salvum me fácias.
30:4 Quóniam fortitúdo mea, et refúgium meum es tu: * et propter nomen tuum dedúces me, et enútries me.
30:5 Edúces me de láqueo hoc, quem abscondérunt mihi: * quóniam tu es protéctor meus.
30:6 In manus tuas comméndo spíritum meum: * redemísti me, Dómine, Deus veritátis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 30(2-6) [2]
30:2 A ti, Señor, me acojo: no quede yo nunca defraudado; * Tú, que eres justo, ponme a salvo,
30:3 Inclina tu oído hacia mí; * ven aprisa a librarme,
30:3 Sé la roca de mi refugio, * un baluarte donde me salve,
30:4 Tú que eres mi roca y mi baluarte; * por tu nombre dirígeme y guíame:
30:5 Sácame de la red que me han tendido, * porque Tú eres mi amparo.
30:6 En tus manos encomiendo mi espíritu: * Tú, el Dios leal, me librarás;
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 90 [3]
90:1 Qui hábitat in adjutório Altíssimi, * in protectióne Dei cæli commorábitur.
90:2 Dicet Dómino: Suscéptor meus es tu, et refúgium meum: * Deus meus sperábo in eum.
90:3 Quóniam ipse liberávit me de láqueo venántium, * et a verbo áspero.
90:4 Scápulis suis obumbrábit tibi: * et sub pennis ejus sperábis.
90:5 Scuto circúmdabit te véritas ejus: * non timébis a timóre noctúrno,
90:6 A sagítta volánte in die, a negótio perambulánte in ténebris: * ab incúrsu, et dæmónio meridiáno.
90:7 Cadent a látere tuo mille, et decem míllia a dextris tuis: * ad te autem non appropinquábit.
90:8 Verúmtamen óculis tuis considerábis: * et retributiónem peccatórum vidébis.
90:9 Quóniam tu es, Dómine, spes mea: * Altíssimum posuísti refúgium tuum.
90:10 Non accédet ad te malum: * et flagéllum non appropinquábit tabernáculo tuo.
90:11 Quóniam Ángelis suis mandávit de te: * ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
90:12 In mánibus portábunt te: * ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum.
90:13 Super áspidem, et basilíscum ambulábis: * et conculcábis leónem et dracónem.
90:14 Quóniam in me sperávit, liberábo eum: * prótegam eum, quóniam cognóvit nomen meum.
90:15 Clamábit ad me, et ego exáudiam eum: * cum ipso sum in tribulatióne: erípiam eum et glorificábo eum.
90:16 Longitúdine diérum replébo eum: * et osténdam illi salutáre meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 90 [3]
90:1 Tú que habitas al Amparo del Altísimo, * que vives a la sombra del Omnipotente,
90:2 Di al Señor: «Refugio mío, alcázar mío, * Dios mío, confío en Ti».
90:3 Él te librará de la red del cazador, * de la peste funesta.
90:4 Te cubrirá con sus plumas, * bajo sus alas te refugiarás:
90:5 Su brazo es escudo y armadura. * No temerás el espanto nocturno,
90:6 Ni la flecha que vuela de día, ni la peste que se desliza en las tinieblas, * ni la epidemia que devasta a mediodía.
90:7 Caerán a tu izquierda mil, diez mil a tu derecha; * a ti no te alcanzará.
90:8 Nada más mirar con tus ojos, * verás la paga de los malvados,
90:9 Porque hiciste del Señor tu refugio, * tomaste al Altísimo por defensa.
90:10 No se te acercará la desgracia, * ni la plaga llegará hasta tu tienda,
90:11 Porque a sus ángeles ha dado órdenes * para que te guarden en tus caminos;
90:12 Te llevarán en sus palmas, * para que tu pie no tropiece en la piedra;
90:13 Caminarás sobre áspides y víboras, * pisotearás leones y dragones.
90:14 «Se puso junto a mí: * lo libraré; lo protegeré porque conoce mi nombre,
90:15 Me invocará y lo escucharé. * Con él estaré en la tribulación, lo defenderé, lo glorificaré,
90:16 Lo saciaré de largos días * y le haré ver mi salvación».
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 133 [4]
133:1 Ecce nunc benedícite Dóminum, * omnes servi Dómini:
133:1 Qui statis in domo Dómini, * in átriis domus Dei nostri.
133:2 In nóctibus extóllite manus vestras in sancta, * et benedícite Dóminum.
133:3 Benedícat te Dóminus ex Sion, * qui fecit cælum et terram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Miserére mihi, Dómine, et exáudi oratiónem meam.
Salmo 133 [4]
133:1 Y ahora bendecid al Señor, * los siervos del Señor,
133:1 Los que pasáis la noche * en la casa del Señor:
133:2 Levantad las manos hacia el santuario * y bendecid al Señor.
133:3 El Señor te bendiga desde Sión, * el que hizo cielo y tierra.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Ten piedad de mí, Señor, y oye mi súplica.
Hymnus
Te lucis ante términum,
Rerum Creátor, póscimus,
Ut pro tua cleméntia
Sis præsul et custódia.

Procul recédant sómnia,
Et nóctium phantásmata;
Hostémque nóstrum cómprime,
Ne polluántur córpora.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno
A Ti, Creador, pedimos,
antes que la luz acabe,
seas por tu gran clemencia
centinela que nos guarde.

Aleja los malos sueños,
y las nocturnas imágenes;
reprime a nuestro adversario,
que nuestros cuerpos no manche.

Hazlo así, Padre piísimo,
Hijo al Padre semejante,
que reinas con el Espíritu,
por siglos interminables.
Amén
Capitulum Responsorium Versus
Jer 14:9
Tu autem in nobis es, Dómine, et nomen sanctum tuum invocátum est super nos: ne derelínquas nos, Dómine, Deus noster.
℟. Deo grátias.

℟.br. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.
℟. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.
℣. Redemísti nos, Dómine, Deus veritátis.
℟. Comméndo spíritum meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.

℣. Custódi nos, Dómine, ut pupíllam óculi.
℟. Sub umbra alárum tuárum prótege nos.
Chapter Responsory Verse
Jer 14:9
Tú estás con nosotros, Señor; sobre nosotros se ha invocado tu nombre: no nos abandones, Señor Dios nuestro.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. A tus manos, Señor, * encomiendo mi espíritu.
℟. A tus manos, Señor, * encomiendo mi espíritu.
℣. Tú, el Dios leal, nos librarás.
℟. Encomiendo mi espíritu.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. A tus manos, Señor, * encomiendo mi espíritu.

℣. Guárdanos, Señor, como a las niñas de tus ojos.
℟. A la sombra de tus alas, escóndenos.
Canticum Nunc dimittis
Ant. Salva nos.
Canticum Simeonis
Luc. 2:29-32
2:29 Nunc dimíttis servum tuum, Dómine, * secúndum verbum tuum in pace:
2:30 Quia vidérunt óculi mei * salutáre tuum,
2:31 Quod parásti * ante fáciem ómnium populórum,
2:32 Lumen ad revelatiónem géntium, * et glóriam plebis tuæ Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salva nos, Dómine, vigilántes, custódi nos dormiéntes; ut vigilémus cum Christo, et requiescámus in pace.
Cántico Nunc dimittis
Ant. Sálvanos.
Cántico de Simeón
Lc 2, 29-32
2:29 Ahora, Señor, según tu promesa, * puedes dejar a tu siervo irse en paz,
2:30 Porque mis ojos han visto * a tu Salvador,
2:31 A quien has presentado * ante todos los pueblos:
2:32 Luz para alumbrar a las naciones, * y gloria de tu pueblo de Israel.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Sálvanos, Señor, despiertos, protégenos dormidos, para que velemos con Cristo, y descansemos en paz.
Preces Dominicales {habentur}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
« Credo » dicitur secreto usque ad « Carnis resurrectiónem. »
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum.
℣. Carnis resurrectiónem.
℟. Vitam ætérnam. Amen.
℣. Benedíctus es, Dómine, Deus patrum nostrórum.
℟. Et laudábilis et gloriósus in sǽcula.
℣. Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu.
℟. Laudémus, et superexaltémus eum in sǽcula.
℣. Benedíctus es, Dómine, in firmaménto cæli.
℟. Et laudábilis, et gloriósus, et superexaltátus in sǽcula.
℣. Benedícat et custódiat nos omnípotens et miséricors Dóminus.
℟. Amen.
℣. Dignáre, Dómine, nocte ista.
℟. Sine peccáto nos custodíre.
℣. Miserére nostri, Dómine.
℟. Miserére nostri.
℣. Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos.
℟. Quemádmodum sperávimus in te.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Preces dominicales {incluido}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
El «Creo» en silencio hasta «La resurrección de la carne».
Creo en Dios, Padre Todopoderoso, Creador del cielo y de la tierra.
Creo en Jesucristo, su único Hijo, Nuestro Señor: que fue concebido por obra y gracia del Espíritu Santo, nació de Santa María Virgen; padeció bajo el poder de Poncio Pilato, fue crucificado, muerto y sepultado: descendió a los infiernos, al tercer día resucitó de entre los muertos, subió a los cielos y está sentado a la derecha de Dios, Padre todopoderoso. Desde allí ha de venir a juzgar a los vivos y a los muertos.
Creo en el Espíritu Santo, la santa Iglesia católica, la comunión de los santos, el perdón de los pecados:
℣. La resurrección de la carne:
℟. Y la vida eterna. Amén.
℣. Bendito sois, Señor, Dios de nuestros padres.
℟. Y digno de alabanza y glorioso en los siglos.
℣. Bendigamos al Padre y al Hijo, con el Espíritu Santo.
℟. Y digno de alabanza y gloria y de que seais ensalzado por los siglos.
℣. Bendito sois, Señor, en el firmamento del cielo.
℟. Y digno de alabanza y gloria y de que seais ensalzado por los siglos.
℣. El Omnipotente y misericordioso Señor nos bendiga y nos guarde.
℟. Amén.
℣. Dignaos, Señor, en este día.
℟. Guardarnos sin pecado.
℣. Compadeceos, Señor, de nosotros.
℟. Compadeceos.
℣. Experimentemos, Señor, sobre nosotros vuestra misericordia.
℟. Así como en Vos hemos confiado.
℣. Señor, oid mi oración.
℟. Y mi clamor llegue a Vos.
Oratio
secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Vísita, quǽsumus, Dómine, habitatiónem istam, et omnes insídias inimíci ab ea lónge repélle: Ángeli tui sancti hábitent in ea, qui nos in pace custódiant; et benedíctio tua sit super nos semper.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración
El segundo «Señor, escucha» no se dice.
Oremos.
Visita, Señor, esta habitación: aleja de ella las insidias del enemigo; que tus ángeles santos habiten en ella y nos guarden en paz.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Benedictio. Benedícat et custódiat nos omnípotens et miséricors Dóminus, Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
Bendición. Que nos bendiga y nos guarde el Señor omnipotente y misericordioso, Padre, Hijo y Espíritu Santo.
℟. Amén.
Antiphona finalis B.M.V.
Ave, Regína cælórum,
Ave, Dómina Angelórum:
Salve radix, salve porta,
Ex qua mundo lux est orta:

Gaude, Virgo gloriósa,
Super omnes speciósa,
Vale, o valde decóra,
Et pro nobis Christum exóra.

℣. Dignáre me laudáre te, Virgo sacráta.
℟. Da mihi virtútem contra hostes tuos.
Orémus.
Concéde, miséricors Deus, fragilitáti nostræ præsídium; ut, qui sanctæ Dei Genetrícis memóriam ágimus; intercessiónis ejus auxílio, a nostris iniquitátibus resurgámus. Per eúmdem Christum Dóminum nóstrum. Amen.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ.
Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos.
Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
Antífona final de la Bienaventurada Virgen María
Salve, Reina de los cielos
y Señora de los ángeles;
salve raíz, salve puerta
que dio paso a nuestra luz.

Alégrate, Virgen gloriosa,
entre todas la más bella;
salve, oh hermosa doncella,
ruega a Cristo por nosotros.

℣. Permíteme cantar tus alabanzas, Virgen santa.
℟. Hazme fuerte contra tus enemigos.
Oremos.
¡Oh Dios de misericordia!, concédenos tu ayuda, pues somos débiles, para que, al recordar a la santa Madre de Dios, seamos auxiliados por su intercesión y nos levantemos de nuestra maldad. Por el mismo Jesucristo nuestro Señor. Amén.
℣. Que el auxilio divino permanezca siempre con nosotros.
℟. Amén.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Ave, María, llena de gracia, el Señor es contigo, bendita Tú eres entre todas las mujeres, y bendito es el fruto de tu vientre, Jesús. Santa María, Madre de Dios, ruega por nosotros pecadores, ahora y en la hora de nuestra muerte. Amén.
Creo en Dios, Padre Todopoderoso, Creador del cielo y de la tierra.
Creo en Jesucristo, su único Hijo, Nuestro Señor: que fue concebido por obra y gracia del Espíritu Santo, nació de Santa María Virgen; padeció bajo el poder de Poncio Pilato, fue crucificado, muerto y sepultado: descendió a los infiernos, al tercer día resucitó de entre los muertos, subió a los cielos y está sentado a la derecha de Dios, Padre todopoderoso. Desde allí ha de venir a juzgar a los vivos y a los muertos.
Creo en el Espíritu Santo, la santa Iglesia católica, la comunión de los santos, el perdón de los pecados, la resurrección de la carne y la vida eterna. Amén.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help